ooit een tweede?

[Anoniem]

he meiden,

ik ben gewoon een beetje aan het denken.Mijn dochter is nu 5 maandjes en ik geniet volop van haar!echt heerlijk.we hebben wat moeite moeten doen om haar te krijgen,en de zwangerschap ging ook niet echt super(met 5 maanden weeen en met 6 maanden 5.5 cm ontsluiting,dus heel veel bedrust medicijnen en uiteindelijk tot 35 weken kunnen rekken,thank god!)

Maar nu vraag ik me af of we ooit voor een tweede gaan.ik heb altijd gezegd 2 kindjes of meer als het mag lukken.Mijn man heeft altijd gezegd 1 is genoeg.
Nu ben ik zelf enig kind en ik heb het harstikke goed gehad maar ik zou graag een broertje of zusje hebben gehad.Ik heb alleen mijn vader nog,en als die ooit komt te overlijden dan ben ik alleen over van ons gezin.

Maar telkens als ik aan een tweede denk,dan ben ik bang dat mn dochtertje te weini aandacht krijgt,of ben ik bang dat ik de aandacht niet goed kan verdelen.Of dat we mn dochter juist voortrekken,omdat het allemaal zo lastig is gegaan,de zwangerschap en zwanger worden.

ik weet het gewoon niet.
ik ben benieuwd of iedereen die gedachte heeft als ze aan een 2e,3e 4e enz. denken.

of dat het echt aan mij ligt.

liefst al we ervoor gaan en het wil lukken dan zou ik willen stoppen met de pil als ze 1 of anderhalf is..

heel verhaal maar moest het echt even kwijt en advies hebben.
ik weet dat ik de beslissing zelf moet nemen,maar met wat ervaringen van anderen,zou ik misschien een beter inzicht krijgen..

liefs kimberley..onzekere mama.

 

[Anoniem]

Hoi Kimberly,

Je gedachten zijn heel normaal hoor! En als je een 2de (of derde) hebt ga je je nog schuldig voelen ook soms omdat de oudste meer aandacht kreeg....
Natuurlijk kreeg de oudste meer aandacht, maar dat voelt de 2de niet hoor!
Aandacht verdelen is mijn dagelijkse klus. M'n boys zijn volgende maand 4jaar, net 2 en 4 maanden. Het is vervelend dat ze soms moeten wachten op aandacht, maar ik doe m'n best...
Bij de oudste makkelijke zwangerschap en ks, de 2de vanaf week 20 bloedingen en plat op bed, ook ks, ok verder,de 3de makkelijke zwangerschap en grote drama's na de ks voor mama en baby...
Het beste is dat je niet te veel nadenkt maar gewoon op je af laten komen. Alle situaties hebben voor en nadelen.
Groetjes,Priscilla

 

[Anoniem]

Hoi!!

Ook een idee waar ik veel mee in mijn hoofd loop.
Mijn keuze is gemaakt, ik wil zo snel mogelijk een tweede..............maar helaas, ik moet niet alleen mijn hart laten spreken. Ik ben net met een nieuwe baan begonnen, moet dus wachten op mijn proeftijd en daarna op een vast contract...........duurt dus nog zeker een jaar.

Waar mijn keuze voor een tweede, als ons dat ooit gegeven is, in eerste instantie was gebasseerd op het feit dat ik mijn bevalling graag over wilde doen (nou niet graag maar wel heel graag anders) wordt hij nu geleid door het feit dat ik echt gewoon graag een tweede kindje wil.
Maudy had een slechte start en wij dus samen een helse bevalling, maar inenen deert me dat niet meer zo, kijk, heb nog steeds nachtmerries er over maar niemand kan mij garanderen dat het de tweede keer weer zo gaat of juist niet.........

Dus als het aan mij lag zou ik nu al weer zwanger zijn, of een poging daar toe wagen...........helaas moeten keuzes soms ook met het hoofd gemaakt worden.......

Liefs Rimke

 

[Anoniem]

hallo

zoals rimke denk ik ook ik zou meteen nu wel weer zwanger willen zijn ik mis het heel erg het was zo gezellig en vondt het heel leuk.
En ja mischien ook wel een beetje om de bevalling maar zou daar mischien ook wel tegen op zien weet ik niet op zich makkelijke bev gehad rond 7.oo begonnen en kwart over twee geboren maar wel op het laatste moment met persween na het ziekenhuis omdat ie niet verder wou eenmaal geboren was er ook geen hartreactie meteen gereanimeer en zuurstof gekregen en daarna 2 rot weken gehad alles ging mis in de couveuze gelegen nieren werkte eerst niet toen zagen ze wat op de scan ivm zuurstof te kort nou dan stort je wereld wel even in, daarna mri gehad end aar was gelukkig niks te zien en ja je hebt dan wel even twee weken gemist. En ja ook ik droom er regelmatig over. Trouwens volgende week weer voor controle na de kinderarts.
Maar goed ook voor mijn bekkeninstabiliteit zou het niet goed zijn helaas ooooooo wat zou ik graag weer willen mis het echt.

groetjes

 

[Anoniem]

Misschien de tweede weer tegelijk geboren laten worden?
En nu jij een meidje en ik een jongetje??
Leuk!!
Ach, het maakt me ook helemaal niet uit, al wordt het weer een meisje!
Ik wil gewoon heel graag een broertje of zusje voor maudy, en dat de leeftijd niet te ver uit elkaar ligt enzo.........maar goed, we hebben er niets over te zeggen!
Moet allemaal nog maar lukken enzo.
Maar goed, nogmaals, als het aan mij lag liever gister dan vandaag!!

 

[Anoniem]

ja indd dat zou leuk zijn maar ach als het weer een jongen is, maandag en gister en de kennissen kring weer twee baby's geboren dan denk ik dat wil ik ooookkkkk.

groetjes

 

[Anoniem]

Ik heb m'n tweede dus al, maar heb altijd het "gevoel" gehad dat ik er wel 3 of meer wil. M'n zwangerschappen en bevallingen zijn ook allebei prima verlopen, daar zal het niet aan liggen.
Maar ons huis is in de huidige vorm nu wel vol, dus zouden we eerst moeten verbouwen/verhuizen voor een derde. En ik zou pas een 3e willen als ik geen hoofdkostwinner meer zou zijn. En ik weet niet of we deze praktische zaken kunnen veranderen in de toekomst. Dus misschien is ons gezin zo ook wel compleet... (m'n man vindt van wel trouwens; die heeft altijd 2 kinderen "in z'n hoofd" gehad).

Maar ik ben er van overtuigd dat zwanger zijn/bevallen een soort verslavende werking heeft. Ik zou ook zo weer zwanger willen zijn en alles weer opnieuw willen meemaken; zo bijzonder, fantastisch, genieten... Zucht...

Wat mama-uit-kreta ook al zegt; laat je niet teveel leiden door je twijfels over of je je eerste niet tekort zal doen of dat je niet evenveel van een 2e kindje kan houden. Die twijfels heeft elke moeder en uiteindelijk komt dat allemaal op z'n pootjes terecht.
Ik heb zelf 1 oudere zus en 2 jongere broertjes, maar zeker geen trauma over aandacht tekort of dat m'n ouders meer van een ander houden dan van mij. We zijn allevier op onze eigen manier bijzonder voor hen en hebben ons eigen plekje in het gezin.

Sterkte met je "beslissing".

Jacoline.

 

[Anoniem]

Ook bij ons was Jasmijn de tweede. Nadat Fiene geboren was, zei mijn man al heel snel ik wil nr 2, terwijl ik zoiets had van ja daaag.... voorlopig nog niet (en dan praat ik na enkele weken na de bevalling, hè)
Maar ongeveer een half jaar nadat ze geboren was, zijn we er weer voor gegaan. Wel had ik zoiets van, het hoeft niet gelijk raak te zijn. Nou, dat was het ook niet. Mijn menstruatie was werkelijk een zooitje en ik kon er geen pijl op trekken. Had zelfs al een afspraak bij de gyn gemaakt om te kijken of we het anders konden laten regelen. Maar toen bleek ik, ondanks mijn vreemde cyclus, toch zwanger te zijn van nr. 2.
Nu zat er 22 maanden verschil in en het bevalt mij prima. Ik heb nog heerlijk van de tijd kunnen genieten toen de oudste is gaan lopen en praten en haar aandacht kunnen geven.
Nu nr 2 er is, vind ik nog steeds dat ze genoeg aandacht krijgen. jasmijn slaapt nog vaak, dus dan kan ik met Fiene van alles doen en voor Jasmijn moet ik echt tijd maken om haar aandacht te geven, maar ook dat lukt goed. Fiene heeft er geen erg in gehad dat ze aandacht moest inleveren. Temeer omdat ze zich ook altijd al goed alleen kon vermaken en nog jong is, dat scheelt zeker.
Nu willen we straks nog een derde en die laat, als alles goed gaat, ook niet lang op zich wachten voordat de pil de deur uit wordt gegooid. Het draait nu allemaal lekker, en ik heb het gevoel dat met een derde erbij ook straks goed gaat.
Nou succes met de zoektocht en volg je gevoel met je verstand.
Gr. mamajo