Ook ik leef nog

Hey Daan,

Verschrikkelijk wat je vriendin meemaakt,jammer genoeg weet ik precies waar ze doorheengaan.Knuffel ze maar zoveel je kunt.

Fijn dat jullie weer aan een beetje slaap toe komen.

Tjeetje Daan wat kan de liefde soms ingewikkeld zijn he.Ik kan je niet zoeveel advies geven,maar ik denk dat je moet doen wat je hartje je ingeeft en dan komt alles op z'n pootjes terecht.
Het allerbeste voor jullie,liefs Kitty en dikke kus van Tess
 
oef Daan, ik ben wel erg over je verhaal van je vriendin heen gestapt.
Sorry daarvoor.

Het verlies van je kind is zo ontzettend moeilijk voor te stellen. Helaas hebben wij dat met ons nichtje meegemaakt.
Het kleine waarin ze liggen is zo confronterend, zo tastbaar omdat je een klein babylichaampje zelf zo goed kent. Het kleine staat voor kwetsbaar en dan breng je het kleintje wat twee levens moest verrijken weg....

Ik weet dat er geen woorden voor zijn en dat je je emoties wil regiseren voor je vrienden maar geef ze wel zo nu en dan de vrije loop hoor! Dat lucht zo op.
En bel af en toe....maar dat doe je vast wel.

Sterkte lieve Daan!
Rens
 
Hey meiden

Haha moest wel lachen, dat de eerste reacties die mijn berichtje opriepen toch wel de warme kant van jullie aard naar voren bracht haha, klussen en sex...
Ik kan je zeggen dat ik het eerste jaar dat ik alleen was met Evi daar geen moord voor zou doen hoor haha maar wel voor lekker slapen! Het idee alleen al dat een man dan ook nog aandacht midden in de nacht gaat opeisen voor sex deed me bibberen haha.
Kern van rommeltje in mijn hoofd zit wel in het verhaal dat de vader van mijn dochter ook zo enorm verliefd op me was, in aanvang 'wat' jaloers, dat ik nog dacht... wat vertederend maar later sloeg dat om in obsessief jaloers gedrag en nog veel meer en heel wat ernstigere ellende.. Dat hij Evi en mij een week na bevalling op straat wilde zetten, ik zou een ander of wel meerdere hebben en dat is maar een tipje.. Dat alles heeft wel een flinke uitwerking gehad en ook de hele heftige nasleep met zeer onprettige, onfrisse (stalking)acties van ex heeft gemaakt dat ik heel heel voorzichtig ben geworden. Vroeger was ik een vrolijke, redelijk onbezonnen (maar wel met de nodige levens en relatie-ervaringen, dus geen idioot :) ) we-zien-wel-hoe-het-loopt-spring in het veld met vertrouwen. En dat is sindsdien wel wat veranderd, zacht uitgedrukt.
Na anderhalf jaar 24/7 werkelijk alleen de zorg voor mijn wijffie zonder exen of ouders heb ik inderdaad alles weer goed op de rit (slapen blijft nog wel wat tobben) maar toch, ik heb weer grip. Dus vandaar dat ik me af en toe afvraag, duw ik hem nu weg omdat ik daar bang voor ben?
Naja, heel verhaal maar kortom, nu ik wat meer energie heb is sex geen slecht tijdverdrijf dames maar daar ga ik bij deze jongen niet mee weg komen haha. Wel met sex maar hij wil het complete pakket. En zou dat naar hem toe ook niet kunnen maken, juist omdat ie zoveel gevoel voor me heeft. Een getrouwde man zou veel makkelijker zijn, daarvan weet je zeker dat ie weer snel ophoepelt haha maar goed, ook dat is geen schone zaak, geintje dus.
Maar goed, alle signalen nu echt duidelijk aangekomen, lager pitje, veel lager pitje, hij moest wel slikken maar hij zegt: Daan, ik wil voor je gaan, dus ik zal op de rem trappen. En ik ga het gewoon proberen, hoe achterlijk het ook klinkt dat van dat proberen maar het is echt een leuke vent. Heel lief dochtertje heeft hij, die is ook beetje gek van Daan en Evi, hij is gek met Evi, weet hoe welke vork in de steel zit enzovoort.. Misschien moet ik nu dus niet gelijk de deur dichtgooien, ben ik namelijk op zich best wel een held in, met deuren gooien ;)
Dus, zal zien hoe balletje rolt. Als ie me voorlopig maar echt de ruimte gunt.
Anders ren ik.

Lieve Kitty, ik moest absoluut aan jou denken hoor, met de kleine van mijn vriendin, weet van jouw vreselijk grote verdriet, jouw lieve kleine meisje. En ja, ik omarm haar zeker.
Op zich ben ik wat terughoudend om verhaal van haar hier op te pennen omdat het niet het leukste verhaal is om te lezen. Vriendin zal nog wel wat heftige tijden krijgen ook... kleine was 9 maanden gezond in de buik maar ze hebben vriendin te lang laten lopen in ziekenhuis.. Ik zal maar niet zeggen hoe en wat. Maar na te lang wachten heeft het een kwartier voor de uiteindelijk veel te late keizersnee een zeer slechte wending genomen voor de kleine. Hartje viel weg, zware complicaties, ach veel te triest allemaal.
Vriendin kon heel moeilijk zwanger worden, na lang wachten en hormonenkuur dan toch, een goede en gezonde zwangerschap met gezond kindje in de buik en dan..
Erg verpletterend hard en verdrietig. Zal vwb ziekenhuis nog wel vervolg krijgen.
In ieder geval een knuffel voor jou hierbij Kitty.

Oke en dan weer over naar de wat betere verhaallijnen, Fonsie! Ik neem het serieus in overweging! Niet dat ik dan hoop om nog te lopen te piekeren over de liefde, maar midweekje Texel met de kleine gastjes! Beetje zwemmen, wijnen, babbelen enzovoort kan helemaal geen kwaad, mijn inziens! Haha wie weet! Zoals ik je al schreef heb ik mijn korte liefde voor de caravan inderdaad kort gehouden haha 4 maanden, dus nu weer normale vakanties, zonder modder of muizenkeutels haha.

Meiden, dat was m weer even!

Liefs!
Daan




 
Lieve lieve Daan,

Wat maak jij toch allemaal mee....... Mens, dat je niet meer dezelfde bent als ooit toen, tja, dat is wel heel begijpelijk, jouw levenswandel van de afgelopen jaren is er ééntje waar sommige mensen in een heel leven niet aan toe komen. Maar ergens zit dat niet-naieve-wel-vol-vertrouwen meisje nog wel, dat kan niet anders! Jouw berichtjes klinken ook als hoop, humor, relativering en gevoel.....

Ik snap die kerel wel, dat ie zoveel moeite doet, hij herkent een diamantje óók als het wellicht nog niet stralend opgepoetst is! Hopelijk voor hem geeft hij je de tijd die je nodig hebt.

En wat een vreselijk verdrietig verhaal van je vriendin en haar verlies. Koud en donker, wat een onvoorstelbaar en immens verdriet dragen zij met zich mee... Sterkte daarmee!

Liefs
Susan
 
Hoi lieve Daan,

Meisje wat een naar verhaal van je vriendin, daar krijgt iedere ouder het koud van. Heel veel sterkte de komende tijd, niet alleen voor haar maar ook voor jouw. Jij hebt laatst ook zo'n schok moeten verwerken en beseft als de beste hoe kwetsbaar een mensenleven is.

Wat betreft die vent, tja wat kan ik zeggen, het is fijn, maar inderdaad soms ook zo verstikkend. Vooral in het begin, echt ik wilde ook rennen, wilde de zorg van mijn meisje niet uit handen geven en het heeft tijd gekost. Ook hij was goed op de hoogte van mijn gevoel en heeft het in mijn tempo gedaan. En nu, tja is hij de vader van Tess (dat was wel even een moeilijk moment voor mij, dat Tess erkent werd door hem) en is hij de vader van de baby in mijn buik. Inderdaad voor het klussen is het ideaal en de momenten samen zijn ook heerlijk (al moet ik er nu niet al te veel van hebben, lang leve de hormonen :) )
Neem je tijd, blijft je gevoel twijfelachtig, wees dan eerlijk tegenover jezelf en tegenover hem. Maar en dat is een grote maar, sluit je er niet voor af. Geef het ook een kans, helaas kost iedere relatie kracht en moet je ervoor werken, allebei!

Succes meis en ik hoop zo dat dit geluk voor jou en je meisje ook weg gelegd zijn. Ik zou het niet meer willen missen en jullie verdienen een nieuwe start!

Dikke knuf voor jullie allebei.

Liefs Nanda
 
Terug
Bovenaan