ook nog een tip voor mij... ?

ik las laats dat stukje over dat meisje (meen ik) die niet wilde eten en overal een drama van maakt, daar waren goede tips op gekomen dus ik dacht, ik gooi mijn verhaaltje er ook in.
Er zullen er hier maar weinig zitten met een kind van 6 maar toch.
Mijn zoon is dus 6.5 jaar, op het moment is het echt een ramp aant worden hier, wat natuurlijk ook niet leuk is voor de andere twee kids.
Het probleem zit het in luisteren (zoals altijd he), voornamelijk als het gaat om opruimen en zijn brood van de ochtend op eten, de rest gaat redelijk.
Als ie op moet ruimen krijgt ie een giga grote mond gevolgd door dat ie MIJ gaat commanderen dat ik het maar op moet ruimen. Als meneer het dan niet doet gaat ie in de hoek, bij elke 'ik haat mama' oid (ja, erg he :( ) komt er een minuut bij, maar het werkt gewoon niet, het interesseert hem weinig of ie daar nu een half uur moet staan of niet. Dus ik heb zijn bed geprobeerd, al moet zijn bed geen strafplek worden dat weet ik, maar weet je een beter idee als je NOG twee kids hebt?
Van de week is ie eens zonder eten naar bed gegaan, dat maakte wel indruk en ik heb het idee dat ie nu in slaap is gevallen op bed, logisch,van zo'n strijd word je moe he...

Het zal er vast mee te maken hebben dat het het einde van een 9.5 week (!!!) lange vakantie is, dat het slecht weer is en dat het 'gewoon de leeftijd' is, maar grrrrr!!!! Ik word er gek van! Ik speel hier politiemannetje met hem en vergeet tegelijkertijd dat ik nog twee kindjes heb die wel (redelijk) luisteren, de middelste dan he ;)
tips???? laat maar komen!
 
Wat wij wel eens geprobeerd hebben -hier werkte het voor geen meter maar misschien heb jij meer succes- is speelgoed afpakken. Of geen tv oid. En niet alleen dreigen, maar ook gewoon doen (en ja, dat doet bij jou waarschijnlijk meer pijn als bij je zoontje)

Als Heather niet luistert met fietsen (ze is bijna 4, dus luisteren in het verkeer is echt een must) dan gaat de fiets twee dagen in de schuur.

(hier is het probleem dat ze dan rustig met wat anders gaat spelen zodat het geen enkel effect heeft. stoeltje daarintegen weer wel... ach ja, alle kinderen zijn anders!)

Ik herken dat van dat politie-agentje wel heel erg, Heather is nu bijna vier en zooooo toe aan de basisschool. Soms vergeet ik gewoon dat de oudste ook hartstikke leuk is. Ik 'dwing' mezelf dan ook om regelmatig iets leuks met haar te doen zodat ik niet in een negatieve spiraal met haar belandt. En niet overal een punt van maken helpt mij ook wel om de prioriteiten niet uit het oog te verliezen.

Hoe dan ook, succes! Opvoeden is soms niet alleen moeilijk maar ook een kwestie van een hele, hele lange adem!
 
Inderdaad, zou ik ook doen: Wil jij het niet opruimen? Dan doet mama het weg!

Geef hem 5 minuten de tijd om het op te ruimen en als het dan niet weg is, pak je een grote zak en stop je zijn spul erin! Zak in de schuur oid waar hij niet bij kan en klaar is kees! Als hij laat zien dat hij zijn spul wel kan opruimen kan hij het weer terug krijgen!

E wat betreft dat 'haten'.....heb je hem wel eens gevraagd of hij weet wat dat betekent?? Ik denk dat als je hem vertelt dat hij dan eigenlijk zegt dat hij heel graag wil dat mama er nóóit meer is/ dood is (woorkeuze moet je zelf ff uitkiezen, haha), dat hij daar wel van schrikt!

Nou meid succes ermee!

Liefs een moeder zonder kind van 6 maar wel al 6 jaar kleuterjuf en dus best wel wat ervaring met de leeftijd ;)
 
Bedankt dames,
toevallig heb ik vanmorgen al zijn spulletjes in de vuilniszak gedeponeerd, heeft wel enigzins effect al word het gillen en stampen er niet beter op.

De volgende keer als ie zulke dingen roept zal ik er eens met hem over praten je, idd denk ik niet dat ie weet wat het inhoud, maar vraag me dan tegelijk af waar het dan vandaan komt?
Tv? " Ik HAAT smurfen" ach, die gargamel toch...
 
Misschien kun je eens met hem praten op een rustig moment van de dag? Dat je het heel vervelend vind dat hij zulke dingen zegt, omdat je daar heel verdrietig van word. Ook uitleggen wat "haten" betekend.
Verder kun je dan bespreken ieder lid van het gezin moet meehelpen in het huis en dat hij verantwoordelijk is voor het opruimen van oa zijn eigen speelgoed en andere taken evt.

Ik heb zelf een zoon met ADHD, die vaak woedeaanvallen had (soms nog weleens hoor) Bij ons werkt een stappenplan heel goed. Wij hebben een stappenplan op dit moment voor zijn gedrag. Het plan bestaat uit 5 stappen. Voor iedere stap kan hij een vastgesteld aantal punten verdienen (of hij het heeft verdiend bepalen wij, dat moet je ook wel van te voren duidelijk maken, anders krijg je nog eeuwige discussies) als hij minimaal 7 punten (hij kan er 10 verdienen) heeft gehaald, krijgt hij een gogo (nog van de voetbal) in de winter doen we vaak als beloning warme chocomelk met een koekje als we 's avonds koffie gaan drinken, of je kunt als beloning bijv. een extra verhaaltje voorlezen. In ieder geval iets wat je kind stimuleert. Daarnaast is het handig om het stappenplan haalbaar te houden. Dit motiveert ook enorm voor je kind. Wij bespreken na het avondeten altijd het stappenplan met onze zoon. Dan is hij rustig, en dan kunnen we ook bespreken wat er eventueel is fout gegaan en laten wij hem zelf nadenken over wat misschien een betere reactie was geweest.

Wij hebben hem nu zover dat als hij voelt dat hij boos word, hij zelf een time out op de trap neemt. Hij scheldt niet meer (hij is natuurlijk weer een paar jaar ouder, laten we het erop houden dat hij wel ergere dingen zei als "ik haat je"). En hij luistert ietsje beter.
 
Ik heb helaas niet echt tips...Ik ben de mama van het meisje,haha!!Dus ik lees weer lekker mee voor misschien nog meer tips!!!

Succes,Groetjes Elma
 
Moeilijk hoor, ik kan me voorstellen dat je er gek van wordt! Die van mij is bijna 3 en daar wordt ik ook bij tijd en wijle helemaal knetter van. Gewoon omdat je ogenschijnlijk iets heel normaals en onbelangrijks vraagt, en het dan uitloopt op een drama. Kan ik ook niet zo goed tegen.

Mijn strategie is er op een rustig moment over praten, eerlijk zeggen dat je maatregelen aan het bedenken bent en dit ook goed uitleggen. Dat van die zak vind ik een topper! Die onthoud ik :) Gna! Volgens mij heel effectief...

Dat schelden lijkt me ook heel moeilijk, ze worden steeds gebekter natuurlijk. Wellicht helpt het ook nog om te zeggen dat iemand die je heel lief vind, mama dus, niet uitgescholden moet worden.

En wat betreft het eten? Dan eet hij maar niet toch? Zo gaat het hier, als hij niet ontbijt vraag ik op een gegeven moment of hij nog gaat eten, zonee haal ik het weg en is het een ochtend met saaie tussendoortjes, daar leg ik geen nadruk op maar het is wel zo.

Sterkte! Dit gaat ook over :)
 
Waar je in ieder geval wel rekening mee moet houden is dat als je dreigt met iets, het wel iets is wat je waar kan maken, zodat je altijd daad bij woord kan voegen. Dat werkt bij ons wel.

bv: "Als je dat nog een keer doet mag je nooit meer tv kijken". Hij weet zelf ook wel dat je dat toch niet doet, want -nooit- is wel erg lang.

of

"Als je nu niet opruimt gooi ik alles weg". Alleen maar zeggen als je het dan ook ècht weggooit en het dus niet later weer tevoorschijn haalt, want zo kom je natuurlijk niet echt geloofwaardig over.

of

"Je komt de rest van de week niet meer buiten"
en de volgende dag hem alweer laten gaan.

Kinderen hebben heel snel door wanneer je iets zegt en het toch niet meent. Zodra je consequent de dingen die je zegt ook waarmaakt, zal hij dat heel snel doorhebben; "Oeh, als ik nu niet gauw doet wat ze zegt dan...." Hij is ruim 6 dus na 1-2 x waarschuwen is het ook genoeg.

Mijn man heeft er zo'n handje van om van die dingen te zeggen die hij toch niet meent, daar wordt ik dan zo boos om...

Iig heel veel succes!
 
Terug
Bovenaan