Ook wij hebben nu de stap gezet.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo dames,

Nou vanmorgen heb ik door een andere vraag een afspraak gehad met de gynaecoloog en toen daar mijn antwoord opgehad en gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om dat te doen wat mijn man en ik ook al afgesproken hadden, namelijk ons te laten onderzoeken. We zijn nu ruim een jaar bezig proberen zwanger te worden en tot nu toe niet gelukt, nouweet ik dat hier dames zijn die al veel langer bezig zijn en wij wat dat betreft eigenlijk net komen kijken, maar op het zwanger worden forum worden toch regelmatig door de nieuwelingen dezelfde vragen gesteld, die je al eerder heb gelezen enzo. En goed we gaan nu toch ook via de medische weg laten kijken of er iets aan de hand is en zo ja, wat dan voor keuzes wij eventueel hebben.

Ik zal ook zeker nog wel eens bij het zwanger worden forum snuffelen, maar wil toch ook mijn vragen en ervaringen delen met de vrouwen die in een soort gelijk situatie zitten.

Ik heb vanmorgen gelijk van de gynaecoloog de formulieren meegekregen voor mijn man om zijn "spul"te laten onderzoeken en ik moet 15 sept. bloed laten prikken en de derde dag van mijn volgende scyclus ook weer laten prikken.

Maar kunnen jullie mij ook een beetje wegwijs maken, wat wij zo een beetje allemaal verwachten kunnen??
Termen als IUI zie ik hier regelmatig en ICSI, wat houdt dat bijvoorbeeld in.
Clomid zie ik ook regelmatig, dat is volgens mij een hormonen kuur voor vrouwen?!
PCO is ook iets wat ik regelmatig zie, wat houdt dat in??

Veel vragen he, voor zo eerste serieuze keer op dit forum, maar goed ik ben altijd al een nieuwsgierig mens geweest, hahaha!

Groetjes Alice
 
Hoi Alice,

Welkom, al had je hier natuurlijk liever niet gezeten. Maar wie weet valt het wel mee en ben je zo zwanger!
Clomid wordt inderdaad gebruikt om een eisprong op te wekken. Je slikt dit ong. van de 3-7 dag van je menstruatie en als het goed is krijg je dan een eisprong. Is het niet goed, dan wordt meestal de dosis verhoogt.
IUI en ICSI zijn vormen van insemenatie. Volgens mij worden bij IUI na de goede zaadjes uit te hebben gezocht de zaadjes kunstmatig ingebracht. Bij ICSI worden ze in het ei gespoten.
(Als ik nu iets stoms zeg moeten jullie me maar verbeteren, maar volgens mij zit het zo).
Hopelijk ben je nu wat wijzer en vind je ook wat steun hier.

Groetjes Astrid
 
Hallo,

Welkom bij dit gezellige forum!! Je mag alle vragen stellen die je maar wil!!! Spannend zeg dat jullie de stap hebben genomen. er kunnen inderdaad veel onderzoeken op jullie pad komen. In het begin worden jullie beiden goed onderzoekt, heb je een ei-sprong, is zijn zaad goed enne de samenlevingstest. Dan wordt er gekeken of het zaad van je man door je slijmvlies heen kan komen (ze bekijken dan of de zaadcellen blijven leven in je slijmvlies). Bij mij was dat niet het geval waardoor we bezig zijn met iui.
Hoop dat het bij jullie snel zal gaan lukken.Enne als het ff tegen zit kan je alles hier eruit spuien!!!!

Dikke knuf Sjan
 
Hoi Dames,

Dank jullie wel voor jullie reacties en ik zal zeker met nog meer vragen komen geurende de onderzoeken en dergelijke.
Hier gelijk al weer de volgende, de samelevingstest, dat houdt dan in dat ik, kort nadat mijn man en ik geklust hebben, onderzocht moet worden in het ziekenhuis? En zoja,  gaat dat  via een afspraak of of hoe gaat dat in zijn werking?

Ondanks dat  wij nu een jaar bezig zijn,  ben ik niet aan  het temparaturen geweest en heb ook nog geen ovulatietesten gebruikt. Wel gelet op wat  mijn lichaam laat zien van de eisprong om het zomaar even te zeggen, door middel van de cervixslijm, wat ook inderdaad keurig bij mij begint  op de dag van mijn eisprong, want  14 dagen later dienen de rode duivels zich bij mij aan.
Ik weet  dat ik eigenlijk nog nooit echt overtijd ben geweest, we hebben ook wel eens een maand wat minder geklust, want we willen heel graag een kindje maar ook graag het klussen op zichzelf graag leuk houden, is wel belangrijk vind ik.

Ook heb ik vanaf het moment dat ik gestopt ben met het slikken van de pil altijd rekening gehouden met de mogelijkheid dat het niet gelijk raak zou zijn, ben inmiddels 32 bijna 33 nu en ik weet naarmate ik ouder wordt dan het allemaal wat minder snel kan gaan, dus ook nu met deze stap, heb ik ook nog steeds een goed gevoel bij.

Maar het is denk ik gewoon wijsheid om je op een gegeven moment toch te laten onderzoeken allebei, voor hetzelfde is er iets mis en kan het misschien helemaal niet spontaan en/of is de natuur een handje te helpen door medische handelingen.

Ik ben benieuwd wat de toekomst zal brengen , maar ik zal het hopelijk met alle rust en ontspannenheid tegemoet zien, die ik het afgelopen jaar samen met man ook aldoor heb gehad.

Enne Sjanneke, ik heb hier al wel eerder mee zitten lezen af en toe, doe je wel voorzichtig met pietje ook in je nieuwe huis???

Groetjes Alice
 
Hoi Ellis

Goed van jullie dat jullie de stap hebben gezet in de MM. Dat is al een hele beslissing vond ik zelf. Wij zijn ook na een jaar proberen naar de huisarts gegaan. En nu zo'n 4maand later begin ik aan mijn tweede clomid kuur. Dus je ziet dat is heel snel gegaan.
Jou vraag over de samenlevingstest, zelf moest ik vanaf dag 10 zo om de dag een echo laten maken en  dan rond de eisprong kregen we de opdracht om te klussen.
De volgende ochtend moest ik dan naar het ziekenhuis en dan haalden ze wat slijm weg, en dat bekeken ze onder de microscoop.
de eerste keer was het resultaat niet goed genoeg, moest toen twee dagen later nog eens en toen was het wel beter. Ik mocht ook even door de microscoop kijken, maar zag weinig moet ik zeggen.

Ik hoop dat je zo antwoord hebt gekregen op je vraag.
en ik wens je veel succes en sterkte voor de komende tijd.

groetjes visje
 
Hai,

Inderdaad w.b de samenlevingstest. Ze bekijken het slijm onder een microscoop om te zien of er zaadcellen aanwezig zijn. Wij mochten ook kijken en ik zag een zaadcel zwemmen. Achteraf gezien was dit een van de weinige cellen die in mijn slijm bleven leven. oorlogsslijm....

Je krijgt wel een vogelbek tussen de benen. In het begin vond ik dit best eng, maar als je je zoveel mogelijk ontspant valt het mee.

dikke knuf
Sjan
 
Hoi Meiden,

Weer bedankt voor de antwoorden en ja hoor gelijk de volgende (persoonlijke??) vraag, als jullie het niet te persoonlijk vinden.

De mmm vraagt volgens mij best wel veel van een relatie, hoe zit werkt dat bij jullie.
Mijn relatie is heel fijn nu en stabiel, maar dat is iets wat ik ook graag wil houden zo.
En je hoort wel eens van stellen die de mmm in zijn gegaan om zwanger proberen te worden uit eindelijk flink onder spanning komen te staan en soms ook definitief uit elkaar gaan. Hoe doen jullie dat met jullie partners, hebben jullie vooraf toen jullie de mmm in gingen afgesproken wat jullie wel en niet willen of hebben jullie eerst de onderzoeken afgewacht en toen gekeken wat de mogelijkheden waren???

Nogmaals als het te persoonlijk is, sorry,   en ik kan mij ook zo voorstellen dat jullie dit onderwerp hier meerdere malen al hebben gezien.

Ik zelf wil nu eerst even afwachten wat de onderzoeken gaan uitwijzen en dan kijken wat eventueel de mogelijkheden zijn, mijn man wil heel duidelijk tot een bepaalde grens. Hij laat zich nu onderzoeken en dan wil hij de niet al te vergaande mogelijkheden wel doen indien nodig, maar moet er niet aan denken dat hij bijv. regelmatig met zijn "zwemmertjes"   in een potje naar het ziekenhuis moet.

Dat is iets wat we ook met elkaar hebben afgesproken en we zijn er ook allebei overeens dat onze relatie belangrijk is en een kindje een wens, maar niet als dat onze relatie echt zo onder spanning zet dat deze eronder zou kunnen gaan. Ik hoop dat het overkomt zo geschreven als ik het bedoel, want het is best moeilijk om op te schrijven hoe het voelt.

En zal de gynaecoloog ook toch willen dat ik een temp. schema bij houdt een periode of langer?? Of is dat in principe niet nodig, of ovulatietesten???

Nou je ziet, al weer een hoop vragen en natuurlijk hoop ik ook weer op antwoorden.

Ieder geval bedankt voor jullie reacties.

Groetjes Alice
 
Hoi Alice,

Welkom op de site, las dat je al aardig wat vragen aan ons hebt gesteld. Het is idd niet nixs zo'n kinderwens samen, blijf altijd praten erg belangrijk en blijf samen aangeven hoever je wilt gaan, echt jullie zullen groeien samen in de mmm. Zo heb ik dat ondervonden tenminste, het is zeker zwaar en er wordt veel van je/jullie verlangd, met de samenlevingstest wordt er van jullie verlangd dat je van te voren het moet doen met elkaar is toch een soort moetje en dat kan wel wat spanningen opleveren maar het hangt er vanaf hoe je er mee omgaat!!!! Verder zal je zien dat als je tegen elkaar zegt dat je aangeeft dat je het nog steeds vindt meevallen dat het dan voor de ander ook weer meevalt. Als je in het iui of ivf traject beland dan kom je ook met hormonen in aanraking en dan wordt je dus heel anders en kan jou partner daar zeker moeite meehebben hoe hij met je om moet gaat, dan heb je nog de wachtweken dat zijn de weken dat je moet wachten en dat je na twee weken te horen krijgt of het wel of niet is gelukt is het niet gelukt moet je toch samen die teleurstelling verwerken. Zoals je ziet op het forum gaan mijn man en ik uit elkaar, het heeft niet met onze kinderwens te maken, gelukkig maar daar heeft het dus niet aan gelegen het is een hele andere reden!! Ik wil je verder heel veel succes wensen met al je onderzoeken blijf eerlijk tegen elkaar geef aan hoe ver je wilt gaan dat het niet ten koste van jou of je partner gaat ok.

liefs Mickey
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan