De eerste maanden van haar leven, waarin er sprongetjes geweest zouden moeten zijn (rond 5, 8 en 12 weken), heb ik eigenlijk niets aan haar gemerkt. (terwijl ik dit bij mijn oudste heel goed gemerkt heb)
Maar sinds dat ze 13 weken is, is het hier hommeles!
- ze heeft om de paar dagen regeldagen, inclusief 2-3 nachtvoedingen (totaal 10-12 voedingen per dag), en niet 1 dagje, maar 3-4 dagen achter elkaar
- ze drinkt erg onrustig, laat erg vaak los, is soms boos (en huilt heel hard) aan de tepel, draait met hoofdje weg en beweegt sowieso veel, is ook sneller afgeleid
- ze spuugt vaker, heeft veel vaker last van boertjes (tja, niet vreemd als je zo onrustig drinkt...)
- ze huilt vaker in de middag, nu ook een paar keer van 15:00-21:00 uur bijna continue waarbij ik haar op schoot of aan de borst (clusteren) moet houden (en zelfs dan is het vaak niet goed)
- ze heeft vaker het speentje nodig om in slaap te kunnen vallen (nu voor het eerst ook in de nacht)
- ze lijkt zich snel te vervelen en gaat dan ontstemd gillen
- ze lacht bijna niet meer (terwijl ze voorheen echt een lachebekje was)
Ik herken dit (gedeeltelijk) van mijn oudste die vanaf 14 weken 'moeilijk' werd, in aanloop naar het 4,5 maanden sprongetje. Dus ik weet ook wel dat dit een fase is, die vanzelf weer overgaat, maar het is wel vermoeiend!
(en deze week was ook nog mijn oudste ziek, dus mijn nachten waren echt waardeloos)
Hebben jullie (kids) hier ook last van?
Maar sinds dat ze 13 weken is, is het hier hommeles!
- ze heeft om de paar dagen regeldagen, inclusief 2-3 nachtvoedingen (totaal 10-12 voedingen per dag), en niet 1 dagje, maar 3-4 dagen achter elkaar
- ze drinkt erg onrustig, laat erg vaak los, is soms boos (en huilt heel hard) aan de tepel, draait met hoofdje weg en beweegt sowieso veel, is ook sneller afgeleid
- ze spuugt vaker, heeft veel vaker last van boertjes (tja, niet vreemd als je zo onrustig drinkt...)
- ze huilt vaker in de middag, nu ook een paar keer van 15:00-21:00 uur bijna continue waarbij ik haar op schoot of aan de borst (clusteren) moet houden (en zelfs dan is het vaak niet goed)
- ze heeft vaker het speentje nodig om in slaap te kunnen vallen (nu voor het eerst ook in de nacht)
- ze lijkt zich snel te vervelen en gaat dan ontstemd gillen
- ze lacht bijna niet meer (terwijl ze voorheen echt een lachebekje was)
Ik herken dit (gedeeltelijk) van mijn oudste die vanaf 14 weken 'moeilijk' werd, in aanloop naar het 4,5 maanden sprongetje. Dus ik weet ook wel dat dit een fase is, die vanzelf weer overgaat, maar het is wel vermoeiend!
(en deze week was ook nog mijn oudste ziek, dus mijn nachten waren echt waardeloos)
Hebben jullie (kids) hier ook last van?