Je slaat echt de spijker op zijn kop door te zeggen dat het dan af en toe gewoon niet meer gezellig is. Dat is echt zo. Dan ga je iets leuks doen. Iets voor hem ook en dan moet hij zo vervelend gaan lopen doen.
Dan denk ik bij mezelf: waarom moet je nou toch per se elke keer zo boos doen? Het lijkt me ook op een gegeven moment niet meer leuk als er elke keer iemand boos op je is. Maar dat lijkt hem niks te deren. Als het echt op z'n ergst is, dan komt hij van de gang en begint gelijk weer. Dan kan ik hem wel wat!!
Vanochtend gingen we naar het strand. Bij het lopen van de zee terug naar de handdoek is hij dan echt "all over the place". Hij zit aan andermans speelgoed, loopt over handdoeken heen, schopt ballen weg enz. En toen ik er wat van zei werd hij nog verschrikkelijk driftig ook. Hij wilde niet meer lopen, dus ja dan til ik hem maar op. Een eindje van me af, omdat hij kletsnat was. En dan krijg je van die blikken, alle hoofden draaien om, zo van: daar heb je weer zo'n ontspoorde moeder. Verschrikkelijk. We zijn naar huis gegaan, het was ook tijd. Maar ik ben nog wel even boos gebleven. Hij mag ook best eens merken dat zijn gedrag echt niet op prijs gesteld wordt.
Ik hoop gewoon dat het snel over is, dat we weer een beetje kunnen genieten van leuke dingen doen. Op deze manier gaat dat echt moeilijk hoor...
Groetjes Ger.
