Die van mij vond het ook verschrikkelijk. Altijd tegen sputteren, kreunen en huilen. Hij bakte er niks van.
Ik vond het eigenlijk een beetje zielig om het te vaak te doen, want je zag gewoon dat ie het echt niet leuk vond.
OP het CB zeiden ze het ook van dat omdraaien voor of na het verschonen....heb ik eerlijk gezegd niet gedaan.
Wel wou hij vaak recht opzitten en als ie met zijn buik tegen je borst lag dan tilde hij zijn hoofdje ook wel op.
En nu ineens ...(hij is nu bijna 13 weken oud) ....gaat het hartstikke goed. Hij kan nu heel wijs zijn hoofd omhoog houden als ie op zijn buik ligt en hij lacht er zelf bij.
Met andere woorden....volgens mij moet je gewoon rustig af wachten en niets forceren....als ze er aan toe zijn dan komt het vanzelf wel. Bij de een alleen iets eerder dan bij de ander.
Succes!
Ik vond het eigenlijk een beetje zielig om het te vaak te doen, want je zag gewoon dat ie het echt niet leuk vond.
OP het CB zeiden ze het ook van dat omdraaien voor of na het verschonen....heb ik eerlijk gezegd niet gedaan.
Wel wou hij vaak recht opzitten en als ie met zijn buik tegen je borst lag dan tilde hij zijn hoofdje ook wel op.
En nu ineens ...(hij is nu bijna 13 weken oud) ....gaat het hartstikke goed. Hij kan nu heel wijs zijn hoofd omhoog houden als ie op zijn buik ligt en hij lacht er zelf bij.
Met andere woorden....volgens mij moet je gewoon rustig af wachten en niets forceren....als ze er aan toe zijn dan komt het vanzelf wel. Bij de een alleen iets eerder dan bij de ander.
Succes!