Op zien tegen borstvoeding

M

MirMirrie

Ik ben in maart uitgerekend van ons 2e kindje en zoals de titel al zegt zie ik op tegen het geven van borstvoeding. Bij ons eerste kindje stond ik 100% achter bv. Ik wilde het absoluut gaan geven. Hij bleek een enorme gulzige baby en het geven van bv deed enorm veel pijn bij mij. Pijnlijker dan mijn bevalling. Bloed kwam uit mijn tepels. Tepelhoedje en kolven enzo heb ik toen geprobeerd, maar na anderhalve dag zat ik er helemaal doorheen. (Ook lactatiekundige ingeschakeld.) Hormonaal vond ik de hele kraamweek al best heftig en toen de bv ook nog eens niet wou trok ik het mentaal niet. Toen ik daarna overging op flesvoeding viel er een last van mijn schouders af. Ik voelde me mentaal veel beter en ons zoontje voelde dit natuurlijk ook aan.

Nu is ons zoontje 20 maanden als ik ben uitgerekend in maart. En ik zie dus enorm op tegen borstvoeding. Mijn man wil eigenlijk sowieso niet dat ik het ga proberen. Puur voor mij. Hij gunt mij een fijne kraamweek. En niet weer een vrouw die zich voelt alsof ze faalt en er doorheen zit. En omdat ons zoontje dan nog redelijk jong is, is de fles in zijn (en mijn) ogen ook makkelijker, omdat we het samen kunnen doen.

Nu ga ik me alweer een slechte moeder voelen omdat ik borstvoeding nu al afschrijf terwijl iedereen het zo promoot. Ik voel me egoïstisch en mijn omgeving snapt mijn keuze en gedachtegang ook niet. 'Joh even doorzetten' hoor ik geregeld. Ik wil uiteraard het beste voor mijn kind, maar ik wil ook een fijne start samen hebben. Herkent er iemand zich in mijn situatie?
 
Hoi hoi, 
Wat vervelend dat je eerste ervaring zo rot was. Bij mij was het ook geen succes! Ik maak kleine kindjes (onder de 3kg) en ze moesten beide te veel energie leveren om goed bv te kunnen drinken waardoor ze amper groeide. 
Bij mijn dochter ben ik na 5 dagen gestopt. Daarna kwam ze pas aan. Ik heb tijdens de zwangerschap van mijn zoontje ook vaak gedacht; ja daaag ik ga dat hele circus niet weer beginnen. Maar toen hij eruit kwam wilde ik gek genoeg toch. Maar wel tegen mezelf gezegd; het lukt of het lukt niet. Het ligt aan zoveel factoren. Ik ga me niet klote voelen als het weer niet lukt. 
Nu heb ik mijn zoontje ook 5 dagen gegeven om exact dezelfde redenen. Hij moest een uur drinken en hij steeg amper in gewicht. Dus hop weer over na de fles. 
Maar heel eerlijk, ik kijk met zoveel liefde terug naar die eerste week. Zo blij dat ik toch van gedachte veranderd was. Het was intiem en het was fijn om hem die eerste week voor mezelf te hebben. Kanttekening is wel; ik had niet zoveel pijn zoals jij beschrijft. Wel veel naweeën maar geen bloed etc. 
Ik vind je niet egoïstisch om te zeggen: ik wil genieten en geen pijn. Want een blije moeder is een blij kind. Mocht je toch wel nog willen proberen kun je ook gewoon tegen jezelf zeggen: elke aanleg is mooi meegenomen. Maar zodra ik voel, dit word hem niet, pak je de fles. Koop alvast voeding en een fles zodat de drempel niet zo hoog is om te wisselen. Maar als jij diep van binnen niet wilt, doe je het niet!! Jouw lijf, jouw kind en hoe dan ook zal de baby genoeg liefde krijgen!! 
 
Ik begrijp je heel goed. Ik wilde ook borstvoeding geven omdat je het gevoel krijgt dat dat hoort en je het beste wil voor je kind. Ik had een hele heftige bevalling (vacuum en knip) en mijn kraamweek was alles behalve genieten. Kon lichamelijk nauwelijk iets doen. Borstvoeding kwam niet op gang en heb voor mijn gevoel die week alleen maar zitten kolven en voeden. Na 1 week ben ik gestopt omdat ik er helemaal klaar mee was. Bij een tweede zou ik denk ik direct de fles geven. Ik vond borstvoeding helemaal niks, enorme naweeen elke keer en al dat extra gesjor aan mijn toch al aangedane lijf vond ik vreselijk. Mocht er een tweede komen dan ga ik die denk ik direct de fles geven. Vond het zo'n verademing dat mijn man en familie dan ook gewoon konden helpen
 
Hier twee keer direct fles gegeven. Niet schuldig over voelen! Als je er al niet 100% achterstaat is de kans dat het mislukt alleen maar groter.. als je het echt echt echt zou willen kun je het altijd proberen, maar volgens mij heb je stiekem je keuze al gemaakt. Als jij jouw mening sterk verwoord tegenover anderen, dan kunnen ze je niks maken!
 
Heel herkenbaar je verhaal! Hier bij de eerste na 48 uur volledig erdoorheen, overgestapt op flesvoeding. Heel lang schuldig over gevoeld, maar na een spoed kz, liggend in het zkh met kolven op mijn kapotte borsten, katheter en infuus nog in, trok ik het echt niet meer. 
Dus bij de tweede na lang wikken en wegen besloten gelijk te starten met flesvoeding. Nog steeds merk ik dat ik het besluit verdedig, maar rationeel gezien weet ik zeker dat het de juiste beslissing was. Zoals hierboven gezegd: Blije moeder is blije baby. Doe waar je je oke bij voelt en laat de goedbedoelde raad van iedereen geen doorslag geven. Je doet het sowieso goed!
 
Gewoon doen wat goed voor je voelt. Als dat flesvoeden is, dan vooral fles geven. En als je op het moment zelf bedenkt dat je het toch anders wilt, dan ook gewoon je gevoel volgen. 

Ik heb zelf de eerste keer 20 maanden borstvoeding gegeven en ben nu bij de tweede met 6 maanden al aan het afbouwen, het zijn twee hele verschillende drinkers, dus je zou wat dat betreft kunnen kijken of het deze keer een andere ervaring is. Maar achteraf gezien zou ik willen dat ik bij de oudste eerder gestopt was omdat een deel van je fysieke herstel pas begint na het stoppen met de borstvoeding omdat je tot die tijd allerlei hormonen in je lijf hebt. Niet iedereen heeft daar evenveel last van, maar borstvoeding geven kan bijvoorbeeld best het herstel van een diastase of bekkenpijn in de weg staan en vreet energie waardoor je weerstand lager kan zijn. In de lijstjes over borstvoeding geven lees je meestal alleen maar voordelen en als enige nadeel dat jij dan elke keer de klos bent 's nachts en dat je bepaalde voeding en medicijnen moet laten staan, maar er zijn echt wel meer nadelige effecten van borstvoeding geven. Soms zijn die nadelen klein, maar voor anderen kunnen ze heel groot zijn of worden.

Je oudste is er echt niet slechter van geworden dat hij maar kort borstvoeding heeft gehad, een mama die op de been blijft is super belangrijk voor een kindje. Als geen borstvoeding geven daaraan bijdraagt voor jou kan dat echt het beste zijn voor je kindje. Misschien is het stukje voeding dan niet het beste, maar er is zoveel meer dan alleen voeding in het leven van een kindje. Je kindje heeft weinig aan alleen de beste voeding als jij daar dusdanig onder lijdt dat je op andere vlakken tekort gaat schieten. En als afwachten om dat eerst uit te proberen misschien al te veel is, dan is het wellicht inderdaad veiliger om het gewoon niet te proberen deze keer. Lijkt me niets om je schuldig over te voelen, dat je gewoon kiest voor het beste voor jouw kindje.

Wat je mogelijk ook nog kan overwegen is proberen is fulltime kolven ipv aan de borst voeden. Maar dat is best intensief en dus nog steeds best wel een belasting voor jou (mogelijk wel minder pijnlijk - één keer verkeerd aanhappen kan immers een hoop verpesten) en ook best een kans dat je daar alsnog een gevoel van falen aan over houdt als dat niet blijkt te werken voor jou. 
 
Hoi! Super vervelend dat je deze ervaring hebt en wat goed dat je dit opschrijft.
Ik heb een zoontje van 3,5 en toen ik zwanger was van hem was alles nieuw. "Natuurlijk!" wilde ik borstvoeding geven. Ik ging er open in, maar oh wat had niemand mij verteld hoe pijnlijk het kan zijn en hoeveel moeite het kan kosten. Ik herken veel van wat je schrijft: ook wij hadden een heel gulzige baby, die erg ongeduldig werd als hij hongerig werd (dit heeft hij nog steeds). Hij werd echt kwaad, overstrekken, nijdig krijsend en totaal onhandelbaar eigenlijk tot hij iets van melk proefde. Maar hierdoor hapte hij NOOIT goed aan, kreeg hij er bijna tot niks uit terwijl mijn melkproductie wel piekte (en ik dus overproductie kreeg met alle bijkomende sh*t). En we moesten hem toch gaan bijvoeden, omdat hij de techniek van het aanhappen in zijn nijdige honger boosheid niet onder de knie kreeg.
Ik merkte al vrij snel dat ik liever helemaal wilde stoppen met borstvoeding. Maar goed, iedereen bleef maar roepen "het is het beste!" en (inderdaad) "even doorzetten!". Door mijn kraamhulp en lactatiekundige nog overgehaald het te blijven proberen (dus: kolven, want zoon kreeg fles, en tepelhoedjes als zijn eerste honger gestild was, elke voeding duurde een uur als het niet meer was). Na een tweede borstontsteking in 3 weken had ik er genoeg van en eindelijk de moed voor mezelf te kiezen hier. Werkelijk de last die van me af viel: NIET te beschrijven.
Wat ik hiermee wil zeggen.. ik ben er hierdoor achter gekomen dat borstvoeding niet, of in ieder geval niet in combinatie met stress, bij mij past. Ik heb heel sterk het gevoel dat ik bij een tweede heel bewust ga kiezen geen borstvoeding te geven om mezelf in ieder geval deel van de stress (die een newborn toch wel met zich mee brengt) te besparen. Mensen die zeggen "je moet even doorzetten joh" weten niet waar ze het over hebben, die hebben jouw ervaring m.b.t. dit niet gehad. Ik heb inmiddels ook vrienden die kinderen hebben (had ik nog niet toen ik moeder werd) en ik zie bij de mensen die borstvoeding geven dat het zoveel makkelijker gaat dan bij mijn zoon - en daarnaast hebben sommigen net als ik na proberen bewust gekozen voor flesvoeding. 
Persoonlijk heb ik moeite met de mate waarin borstvoeding gepromoot wordt, vooral als het borstvoeding versus flesvoeding wordt. Het kan best qua samenstelling (over het algemeen, afhankelijk van je eigen dieet) de beste voeding zijn voor je kindje, maar als er heel veel stress omheen hangt is het dat dus niet. Ik merkte in ieder geval veel rust bij mijzelf, en daarmee ook bij mijn zoon, toen ik besloten had te stoppen met de borstvoeding en we over waren gegaan op volledige kunstvoeding.
Succes met je keuze, het is een heel verhaal geworden (sorry). Ik hoop in ieder geval dat je je realiseert dat je niet de enige bent met een dergelijke ervaring die bewust zou kiezen voor kunstvoeding! En je bent absoluut geen slechte moeder als je dat zou doen!
 
Bij mij hielp behandeling tegen spruw tegen de pijn. Spruw kan ook in zeldzame gevallen in de melkklieren zitten.
Maar als je er als een berg tegenop ziet, gewoon niet doen.
Het is mogelijk dat je tweede kindje een betere drinktechniek heeft, je kan een kansje wagen. Maar alleen als je dat zelf wilt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan