op zoek naar herkenning !

A

ANONYMOUS_USERNAME

lieve allemaal,

Wie herkent mijn verhaal? , voel me af en toe zo onzeker..
Heb een zoontje van 12 weken, hij is heel erg aanhankelijk en kan slecht alleen zijn.
Eigenlijk kan ik hem niet langer dan 10 min alleen laten, of het nu in de box is met speeltjes of in de wippet terwijl hij mij kan zien.
In slaap kan hij alleen komen na de fles of als we hem wiegen.
In alle lectuur staat : leg je kind wakker weg en laat m evt zichzelf in slaap huilen : DIT GAAT ECHT NIET !!!!
Hij wil veel lichamelijk contact en als hij wordt weggelegd is het huilen.
We hebben wel ns geprobeerd hem te laten huilen, maar dat is vlgs ons de oplossing niet ( al zeggen veel mensen om ons heen en consultatiebureau dat wel )
Hij huilt dan niet : hij krijst en heeft echt verdriet !!!!
Hij raakt vreselijk overstuur en is vervolgens heel lang ontroostbaar.
We nemen hem zoveel mogelijk bij ons en troosten hem veel, maar het is doodvermoeiend om dit de hele dag vol te houden.
De kinderwagen accepteert hij ook niet hij wil wel in de draagzak, maarja hij is al bijna 6 kilo !

Probeer het regelmatig te relativeren we hebben een gezond kind hij leert snel en lacht ook veel naar ons, hij wil alleen graag bij ons zijn.
Daarbij komt nog dat ie nog steeds niet helemaal van zijnkrampjes af is !

Wie herkent dit en gaat het echt over ?
Heb even wat steun nodig.

Groeten nien
 
Hai Nien,
ik herken de onzekerheid wel. Ik heb een dochtertje van 8 weken en de ene dag gaat het beter dan de andere dag. Het erge is dat ze heel erg lief is en dan voel ik me extra schuldig, want van mijn onzekerheid word ik ook prikelbaarder. Ze laat zich makkelijk wegleggen, valt meestal zelf in slaap, drinkt goed. Maar als het een dag wat minder is, sla ik ook meteen door. Ik hoop steeds dat het allemaal wat duidelijker wordt in de toekomst en dat ik haar steeds beter ga begrijpen. Wat ik ook moeilijk vind is het thuis zitten. Onze dochter houdt niet zo van uitstapjes, dus dat doe ik ook zo weinig mogelijk. Een wandeling of een boodschap vindt ze wel prima, maar op bezoek gaan bij andere mensen, dan huilt ze aan een stuk door, wat ze thuis (bijna) nooit doet. Gaat dat bij jou wel goed? In ieder geval sterkte ermee...
Groeten Vera.
 
Hoi Nien,

Mijn zoontje is nu 11 maanden en het is erg herkenbaar hoor!! Het is rot dat dit gebeurt maar echt waar...het gaat over! Ik heb de eerste maanden altijd rondgelopen met mijn zoontje in de draagdoek. Ook hij was zo zwaar maar het was het enige dat werkt. En ook hij wilde overal maar 10 minuten liggen. Ik had altijd een heel schema...10 minuten in de box, 10 minuten in zijn stoeltje, 10 minuten stoeltje met beugel, 10 minuten zonder beugel...en dan werd het weer moeilijk en wilde hij weer bij me zijn. Weet je, volgens mij is het heel normaal bij die leeftijd om maar 10 minuten met iets bezig te zijn. Bij ons is dat zo rond 4 en een halve maand over gegaan. Toen kon hij zelf meer doen en kon hij zichzelf beter vermaken.
En Ruben sliep niet goed. Ik probeerde hem altijd slapend in bed te leggen want als ik hem wakker weglegde dan was het hek van dam. En als hij nog niet sliep na de borst, dan ging ik naast hem liggen met mijn pink in zijn mond. Dat deed ik tot hij sliep....daarna de pink eruit en heel zacht weglopen. En altijd maar hopen dat hij bleef slapen.
Maar de 1e 4 a 5 maanden heb ik hem heel veel gedragen. En ik zat veel op de bank met hem in mijn armen!
Weet je, tegen mij zeiden vrienden en het CB ook dat ik hem moest laten huilen. Hij raakte er alleen maar overstuur van (en ik ook!). Dus volgens mij doe je het harstikke goed!! Neem hem lekker op je arm en troost hem. Je kan de kleintjes echt niet verwennen hoor! Tot 6 maanden mag je ze gewoon oppakken. Het is voor het zelfvertrouwen van het kleintje goed om lekker bij pappa en mamma te zijn als hij verdrietig is.
Ik hem Ruben altijd opgepakt! En hem getroost! En nu is hij 11 maanden en voorbeeldig. Hij slaapt goed, huilt weinig...en de omkeer kwam bij osn zo rond de 5 maanden. Dus hou vol want zo te lezen doe je het heel goed. Luister naar jezelf en doe hoe jij het wil, en niet hoe anderen het willen. Het is zwaar maar het zal echt beter gaan!!
Sterkte!!

groetjes
Esther
 
mijn tip: niet laten huilen hoor! Mijn dochter wilde in het begin nooit alleen zijn.. Ik liet haar niet huiolen, terwijl iedereen, vooral schoonouders, zeiden: ach laat dat kind toch huilen, is goed voor de longetjes! ONZIN! Ik hield haar de hele dag bij me en nu (ze is inmiddels twee) is het een lief en altijd vrolijk kind en ik denk echt doordat we haar nooit lieten huilen. Ze huilt echt vrijwel nooit! Dat geloof je niet, maar het is echt waar! Het heeft bij haar ook zo'n 5 mnd geduurd voordat ze alleen kon spelen en nu speelt ze altijd heerlijk alleen; kortom: het gaat over, maar blijf je kind troosten en geef het altijd een geborgen gevoel.. Als je het zelf even niet meer kan hebben, besteed je kindje uit aan iemand die jij vertrouwd en het ook steeds wil troosten..
 
Hallo Nien,
Mijn dochtertje is nu negen week. Altijd super makkelijk, maar sinds vorige huiliriger en spuugt ze af en toe het drinken er weer uit. Dit weekend het boek "oei, ik groei" gekocht. Zeer aan te bevelen. Het blijkt dat kinderen om de zoveel tijd een sprong in hun ontwikkeling maken en dan huiliriger en hangeriger zijn dan je gewend bent. Ze willen dan "mama tanken". Jouw kind zit nu in de 3e sprong. De 4e dient zich rond 14/15 weken aan met als hoogte punt 17e week. Succes, helaas hoort het bij het groter groeien van ons grut.
 
Voor mij is dit ook heel herkenbaar hoor, Nien.
Wij hebben ook wat afgesjouwd met ons zoontje. Dat was het enige wat hielp. Eigenlijk precies het zelfde als wat jij beschrijft.
Doe wat je hart je ingeeft. Dat is het enige advies wat ik kan geven. Jij weet als enige wat het beste is voor "jou" kind. Het gaat echt steeds gemakkelijker worden. Geloof me. mijn zoontje is nu zes maanden en het gaat over het algemeen super.
 
Hoi Nien,

Dit komt mij heel bekend voor. Ons zoontje is nu 19 weken oud.De eerste drie maanden had hij veel last van krampjes, huilde veel, hield zichzelf uit slaap. Toen kwam de oplossing: inbakeren. Je kunt speciale doeken bestellen. Het merk is Pacco en ze zijn ideaal! In de folder staat alle informatie die je nodig hebt. Je hoeft niet bang te zijn voor verkeerd inbakeren, want dat kan gewoon niet! Op het consultatiebureau moeten ze je er ook informatie over kunnen geven. Het helpt echt! Ons zoontje heeft eerst nog een keer hard liggen krijsen, maar na tien minuten was het over en is hij veel rustiger geworden. Hij huilt zichzelf nog wel in slaap, maar houdt zich niet meer uit de slaap. Ik wou dat wij dit vanaf het begin geweten hadden! Ik hoop echt dat je hier wat mee kunt doen. Veel succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan