opa en oma hebben geen band met mijn zoon (14 maanden)

[f_n9ojlitYR4XNR70]

Mijn ouders hebben nu 7 kleinkinderen van 6 maanden tot 3.5 jaar, waarvan 3 kleinkinderen in 2 weken tijd zijn geboren(waaronder mijn zoon) erg drukke bedoeling dus. Mijn ouders hebben 1 vaste oppasdag in de week voor de kleinkinderen. Zij paste altijd op 3 kinderen, maar toen er 3 baby's bijkwamen werd dit allemaal te veel. Logisch natuurlijk. We hebben dus allemaal een optie bedacht om ze alsnog te laten gaan, sommige komen om de week, sommige alleen de ochtend. Op deze manier konden mijn ouders toch op blijven passen. Het probleem voor ons was alleen dat we niks anders konden regelen en de enige optie dus was om hem niet naar opa en oma te laten gaan, maar naar de opvang. Nu is het zo dat het voor ons het 1e kind is en 3 broers/zussen hebben er nu 2, waarvan de oudste allemaal al 2 jaar naar opa en oma zijn geweest. Nu vallen de opties voor mijn broers/zussen ook weg, waardoor ze in gesprek gegaan zijn met mijn ouders wat er mogelijk is. nu mogen van hun de jongste kinderen wel elke week naar ze toe, als ze de oudste dan weghalen. Mijn ouders vinden dat we zo allemaal een compromis doen, alleen voelt dit voor mij niet helemaal eerlijk, omdat ik maar 1 kind (dit zal helaas ook zo blijven door complicaties van de bevalling, dus extra gevoelig onderwerp) en dus niet de optie heb om een ander kind weg te halen. Bij mijn broer/zussen zullen straks dus alle kinderen 4 jaar bij opa en oma zijn geweest en van mij gaat er nooit een kind heen. Helaas kan ik hier niet met mijn ouders/broer/zussen over praten en dat steekt toch.
Deze situatie speelt al bijna een jaar, alleen nu beginnen de kinderen mijn ouders te herkennen. Mijn zoon wil absoluut niet bij opa en oma op schoot zitten oid en de andere kinderen zoeken mijn ouders continue op om te knuffelen/spelen. Als ik dit zie gebeuren tijdens een verjaardag oid dan breekt echt mijn hart. Ik probeer wel met regelmaat bij mijn ouders langs te gaan om een band op te bouwen, alleen ze zijn altijd druk of aan het werk. andersom komen ze zelden langs. Ook als ik om oppas vraag dan kan dat bijna nooit(ook hun goed recht). Alleen hierdoor is het erg lastig om mijn zoon een band met zijn opa en oma op te laten bouwen en ik heb het hier erg moeilijk mee. Zijn er mensen die een vergelijkbare situatie hebben en vooral tips hebben hoe ik hiermee om gaan?
Voor de duidelijkheid. ik vind het super knap van mijn ouders dat zij hun grens aangeven en zeggen dat het teveel is om op allemaal te passen en ik ben echt de laatste op aarde die zou willen dat ze het alsnog doen. Mijn zoon heeft het ook prima bij de opvang. Het gaat vooral om het verschil in band met de andere kleinkinderen en ik heb moeite om hun keuzes te accepteren (terwijl ik heel graag zou willen dat dit mij niks zou uitmaken)

 

[Essil]

Je kan ook je kind om de week ofzo naar opa en oma laten gaan, en gewoon doorbetalen aan het kdv. Zonde van het geld, maar gebeurt vaker. Omdat kdv's nu eenmaal met vaste dagen werken, en je anders je dag kwijt bent.

Maar eigenlijk denk ik dat je je wat veel zorgen maakt. Mijn grootouders hebben zelden opgepast, aangezien mijn moeder gewoon thuis was. Maar wij vonden het wel superleuk om daar te logeren. (Feitelijk ook een vorm van oppassen.)

 

[Mateke]

Dat is natuurlijk echt heel jammer dat je het zo aanvoelt. Ik veronderstel dat je door planning op het werk e.d. je zoontje niet om de week of maar een halve dag naar je ouders kan brengen. Ik denk dat het toch belangrijk zal zijn om te proberen bij je ouders aan te kaarten dat je het gevoel hebt dat je zoon niet echt een band met hen kan opbouwen. Ze hebben een drukke agenda maar misschien kunnen jullie toch ergens op voorhand met regelmaat een moment vinden waarop je ouders kunnen oppassen, al is het maar een uurtje of 2. Of een moment waarop jullie samen een uitstapje kunnen doen zo nu en dan, zonder de andere kleinkinderen erbij. Zo kan er vanuit je ouders ook meer aandacht naar jouw zoontje gaan zonder afleiding van anderen en hoeven zij niet per se alle zorg op zich te nemen als ze dat niet zien zitten op dat moment.

 

[f_n9ojlitYR4XNR70]

Je kan ook je kind om de week ofzo naar opa en oma laten gaan, en gewoon doorbetalen aan het kdv. Zonde van het geld, maar gebeurt vaker. Omdat kdv's nu eenmaal met vaste dagen werken, en je anders je dag kwijt bent.

Maar eigenlijk denk ik dat je je wat veel zorgen maakt. Mijn grootouders hebben zelden opgepast, aangezien mijn moeder gewoon thuis was. Maar wij vonden het wel superleuk om daar te logeren. (Feitelijk ook een vorm van oppassen.)

Bedankt voor je reactie Ja om de week kdv heb ik aan het begin ook aan gedacht, maar wilde ze bij de opvang liever niet ivm wennen. Maar ik kan natuurlijk ook af en toe een dag doen.

Ik weet ook zeker dat die band goedkomt over een paar jaar! Ik snap daarom ook niet goed waarom ik mij er zo druk over maak.

 

[f_n9ojlitYR4XNR70]

Dat is natuurlijk echt heel jammer dat je het zo aanvoelt. Ik veronderstel dat je door planning op het werk e.d. je zoontje niet om de week of maar een halve dag naar je ouders kan brengen. Ik denk dat het toch belangrijk zal zijn om te proberen bij je ouders aan te kaarten dat je het gevoel hebt dat je zoon niet echt een band met hen kan opbouwen. Ze hebben een drukke agenda maar misschien kunnen jullie toch ergens op voorhand met regelmaat een moment vinden waarop je ouders kunnen oppassen, al is het maar een uurtje of 2. Of een moment waarop jullie samen een uitstapje kunnen doen zo nu en dan, zonder de andere kleinkinderen erbij. Zo kan er vanuit je ouders ook meer aandacht naar jouw zoontje gaan zonder afleiding van anderen en hoeven zij niet per se alle zorg op zich te nemen als ze dat niet zien zitten op dat moment.

Bedankt voor het meedenken! Ik denk dat het gesprek zeker goed kan doen. Maar mijn ouders vinden de situatie ook lastig en vinden het een gevoelig onderwerp. Met alle andere kleinkinderen ervaren ze zelf ook meer een band door het oppassen.
Wel een goed idee om uitstapjes voor te stellen. Dat wordt ook steeds leuker met deze leeftijd. Dat ga ik wel voorstellen bij ze

 

[Cinn]

Hey!
Ik denk dat het wel goed komt.
Wij wonen bijna 1.5u van me schoonouders vandaan. En daardoor zien we ze minder vaak.. en zijn ze dus ook geen oppas opa en oma. Toen de kinderen heel klein waren wilden ze ook niet zo op schoot zitten enzo. Maar toen ze ouder werden en ze meer mensen konden onthouden enzo, toen wel! Inmiddels zijn ze 4 en 2 en als we bij hun zijn en zij bij ons, dan is het feest! Ze zijn allebei helemaal blij als we ze zien.. dus ik denk dat het sws met ouder worden helemaal bijtrekt!