Opeens zwanger worden drang

Hoi,

Je bent echt niet de enige hoor.
Wij hebben samen besloten om met de pil te stoppen, en dan een paar maanden te ontpillen.
Nu het moment dat we voor het eggie zouden gaan dichterbij komt wil mijn vriend niet meer.
Hij vraagt zich af of hij er wel klaar voor is enzo.
Volgens mij is het koudwatervrees.
Ik wil er niet teveel met hem over praten omdat ik bang ben dat ik hem dan teveel onder druk zet.
Ook ik hoop dat hij op een dag uit zich zelf zegt dat hij er ook klaar voor is, maar tot die tijd zal ik geduld moeten hebben.

Sterkte.

Liefs Mickey79
 
Hallo!

Ongeveer twee jaar voor we gingen trouwen wilde mijn vriend "over tien jaar" wel kinderen, een jaar voor het trouwen was het : "we zullen over een jaar of vijf wel zien". Toen we eenmaal getrouwd waren was ik meteen (samen gepland!!!) zwanger...
De tijd zal leren hoe het bij jou gaat.
Het is wel fijn om te weten of je vriend nog kinderen wil...
Een vriendin van mij is na een relatie van 8 jaar getrouwd en inmiddels (na drie jaar huwelijk) gescheiden omdat haar man toch echt geen kinderen wilde....

Sterkte met wachten...

Elinesmama
 
t klinkt misschien raar, maar ik ben blij dat ik niet de enige ben. Behalve dat ik dit met mijn vriend moet oplossen, moet ik vooral mezelf weer op orde krijgen. Het lijkt net alsof 2 stemmen in mijn hoofd me constant van links naar rechts sleuren, wel een kind, nog niet, toch maar liever wel, ik wordt er helemaal gek van.
Waar ik vooral moeite mee heb is dat mijn vriend er lacherig over doet, maar vorige maand ben ik niet ongesteld geworden(wel gewoon de pil geslikt)  dus dacht ik echt dat ik zwanger was. Dat is dus niet zo, maar toch heb ik het gevoel dat ik 'iets' ben kwijtgeraakt, om het zo maar te noemen en daardoor besefte ik dat ik graag een kindje wilde.
Maar om dan te horen te krijgen dat ik me niet zo moet aanstellen doet gewoon zeer, en van het weekend komt zijn kleine weer sinds een tijd logeren, en dat is wel te doen maar het is wel zwaar nu en hij begrijpt dat dus niet.
maar goed ik zal proberen om te genieten voorlopig van andere dingen en dan maar hopen dat hij vanzelf er ook klaar voor is.
 
hoi meissie,

ja, dit hebben wij dus ook gehad. Toen ik 23 was, wilde ik ook echt heeeeel graag zwanger worden. Ook ik was er echt aan toe. Overal zag ik bolle buiken en pasgeboren baby's. In de winkel werd ik naar de babykleertjes toegetrokken, niet normaal meer. Wat een aantrekkingskracht.  

Manlief was er toen nog niet aan toe en zei dit dus ook gelijk. Heel moeilijk maar het is of allebei of niet!!! Nu hebben we ondertussen alweer een zoontje van 2 en willen we dolgraag nog een kindje.

Hoe moeilijk het ook is, het is een beslissing die je samen neemt en niet alleen!!!
Praat er goed over samen en probeer het voor zolang een plekje te geven. Er komt voor jou ook echt wel een tijd dat hij er wel klaar voor is.

Ik denk dat wij vrouwen hier misschien toch wat eerder over nadenken en klaar voor zijn.

liefs mamabinck.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan