Opmerkingen

[Duplo]

Dat vind ik dan zelf wel raar; dat je opmerkingen kreeg van je schoonmoeder en moeder! Die zijn zelf ook zwanger geweest. Die zouden toch beter moeten weten?
Overigens kwam de opmerking bij mij ook van mijn schoonmoeder.
Ik denk dan ook maar: het is misschien ook gewoon maar jaloezie en onzekerheid. Ik heb nu tenminste een goede reden om een dikke buik te krijgen. Als iemand het nodig vind daar de nadruk op te leggen bevestigen ze naar mijn idee de eigen onzekerheid over hun eigen lichaam. Zo van: als ik iemand anders op hun omvang wijs voel ik mezelf beter. 

 

[Mateke]

Mijn schoonouders zijn bij mij erg gericht op mijn gewicht heb ik het idee. Mijn schoonmoeder vraagt echt vaak 'of ik al veel ben aangekomen'. Wat maakt dat nu uit? Als ik te veel aankom, zal mijn gyn dat wel zeggen. Dan antwoord ik gewoon 'zoveel als nodig is om een gezonde baby te maken'. De grootmoeder van mijn man zag me onlangs weer (ik ben 20 weken ver en al vrij snel een duidelijk buikje) en zij zei ook 'jij bent al goed bijgekomen zeg'. Dan heb ik ook maar gezegd dat ik niet veel ben bijgekomen, ik ben goed gegroeid. Vind ik wel een verschil. Plus, iedere gram die we nu bijkomen wil zeggen dat de baby goed groeit en alles krijgt wat hij/zij nodig heeft. Ik ben trots op mijn buik en mijn dikkere billen en ga dat lekkere nagerechtje of koekje er zeker niet voor laten ?. Voor de zwangerschap voelde ik me al best onzeker over mijn lichaam. Na het stoppen met de pil was ik heel wat bijgekomen. Als ik nu dat cijfer op de weegschaal iedere week zie stijgen, moet ik zelf ook altijd even die knop omdraaien dat dit een goede zaak is en niets om me slecht over te voelen. De baby doet het goed en als ik opmerkingen krijg die ik niet fijn vind, zal ik dat wel duidelijk maken ook. Je bent aan het groeien, net als die baby in je buik en daar is niks mis mee .

 

[Runningmom]

Wat rot dat je dit ook ervaart Bloempje! Ik heb zelf ook een verleden met eetstoornissen en ondanks dat het hartstikke goed met me gaat nu, blijft lichaam en verandering een gevoelige plek. Ik ben nu eenmaal niet iemand die continu zeker is over haar lichaam.

Bij mij waren/zijn mensen ook echt tactloos, vooral op m’n werk. veel dingen als ‘ohh je draagt echt in de rondte’ ‘weet je zeker dat het er geen drie zijn ha-ha-ha’, en nu ik 28 weken ben gaan mensen op de ‘ohh het is niet meer te ontkennen hè nu’ ‘jezus die buik groeit ook maar door’. Ook een geinige ‘oh het valt alles mee bij jou, je hebt tenminste nog niet zo’n dikke kop gekregen’. Okeee.

Verloskundige geeft aan dat zowel m’n buik als m’n gewicht perfect volgens de curve groeien en er niks te groot of te veel is.

Overigens zijn er ook genoeg mensen die wel iets aardigs te zeggen hebben hoor, m’n vriend herinnert me er regelmatig aan dat mensen nu eenmaal geen idee hebben welk formaat buik bij welke fase zwangerschap hoort én dat elk lichaam anders is. Elke keer als ik onzeker raak, herinnert ie me even dat ik zwanger ben en een mini mensje aan het bouwen ben.

Dat geeft weer genoeg zekerheid om tegen onaardige mensen te zeggen ‘bedankt voor je observatie, maar dit is niet heel leuk om te zeggen. Misschien kun je dat volgende keer niet doen. Thanks!’

Sterkte, en hopelijk lukt het om je vast te houden aan die paar mensen die wél een portie tact en positiviteit hebben meegekregen bij hun opvoeding