Opnieuw zwanger en ontzettend bang!

kan me je twijfel wel voorstellen, wij hadden nu ook al een echo gehad met een kloppend hartje. daar kreeg ik veel vertrouwen helaas, helaas ging het wel mis. maar ik vind het ook wel weer een prettig idee dat we dus ook zover kunnen komen dat er echt een hartje gaat kloppen.

ik hoop ook dat ik snel weer zwanger wordt, maar mijn man wil nog wachten. dus het zal wel even duren.
maar ik hoop dat als ik dan zwnager wordt dat ik het dan ook blijf. jij succes!!

liefs, Kaatje
 
Mijn vriend was eerst erg bezorgd om mij. Hij was (en is nu weer) bang dat ik bij een eventueel volgende miskraam helemaal zal instorten.
Maar ja, iedere maand dat je niet zwanger bent doet het ook weer pijn.
Misschien speelt dat bij je man ook mee.
Voor hen is het ook heel moeilijk, ze voelen niet wat wij voelen en willen ons helpen, alleen weten ze vaak niet hoe.
Mijn vriend heeft het de laatste keer niet echt verwerkt. Alleen toen we 3 weken geleden te horen kregen dat zijn zus zwanger was had hij het heel erg moeilijk.
Ik hoop echt dat je snel weer zwanger raakt!!!
 
hey meiden,

Ik heb in mei 2009 een buiten baarmoedelijke zwanger schap gehad en afgelopen mei na de laatste IUI had ik weer een buiten baarmoedelijke. mijn beide eileiders zijn er nu uit gehaald de eerste was geknapt toen belande ik op de ic en de tweede waren ze net op tijd bij maar helaas de eileider konden ze niet sparen.
Nu ben ik in sept. begonnen met ivf en meteen was het raak.
Helemaal blij, maar ook zo vreeslijk bang!!! we hebben al wel een echo gehad om te kijken of hij echt goed zat, ( er zit nog een heel klein stompje eileider en de kleine zit goed. de echo was al met 5,3 week dus we zagen nog geen hartje over twee weken weer een echo maar ik vind het zo eng allemaal!! ik moet er niet aan denken om weer een klap te krijgen maar ik ben er soms zo bang voor echt niet leuk.
en sommige mensen snappen het echt niet die denken je bent nu zwanger kom op geniet dan.. dan denk ik was ik maar 14 weken...

liefs Petra
 
Die eerste weken zijn echt verschrikkelijk hè.
Maar dat is denk ik alleen voor iemand die het zelf heeft meegemaakt te begrijpen.
Mijn schoonzus wist van mijn miskramen en was toch heel blij over haar zwangerschap van 6 weken (!) aan het vertellen waar wij bij waren. Dat deed echt veel pijn.
Nu heeft ze zelf vorige week helaas ook een miskraam gehad en nu snapt ze eigenlijk pas hoe wij ons voelden.

Maar hou je vast aan de wetenschap die de kleine nu in ieder geval goed zit. Dat is een goed begin toch?

Veel succes met de weken tellen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan