<p>Hoi Dames,</p><p> </p><p>Het is zover. Ik heb weer een positieve test gehad. </p><p>Toen wij aan kindjes begonnen ben ik met mijn eerste zwangerschap het kindje verloren met 6 weken. Een paar maanden later weer in verwachting en zij is prachtig en gezond ter wereld gekomen. Nu willen we graag een broertje of zusje voor haar maar Afgelopen november heb ik een miskraam gehad weer met 6 weken. Ik denk dat de periode waarin ik zwanger ben geraakt misschien te heftig was, we zijn verhuisd en tijdens de verhuizing is de miskraam begonnen. </p><p>Ik wilde de miskraam laten bezinken voordat we weer fanatiek aan de slag gingen, wij zijn dus niet aan het plannen geweest, het is gewoon gebeurd. </p><p>Omdat dit mijn tweede miskraam is geweest ben ik erg onzeker. Bang dat het mis gaat. Ook omdat de miskraam pas 2 maanden geleden was. Is het niet te snel?</p><p>ik ben nu 4+4 dus nog erg pril. Ik hoop maar dat het goed blijft gaan en niet nog een kindje moet verliezen. </p><p>Zou het fijner vinden om me druk te moeten maken over hoe ik alles in het vat moet gieten mbt onze dochter en een baby.</p><p>En niet zozeer over de zwangerschap zelf.</p><p>Sorry voor mijn verhaal. Ik wilde het even van me afschrijven omdat ik het nog niemand ga vertellen en mijn partner een miskraam anders ervaart dan ik.</p><p> </p><p>Liefs,</p><p> </p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Opnieuw zwanger na miskraam en angstig
- Onderwerp starter MamavanBibi
- Startdatum
Snap heel erg dat je bang bent. Zelf heb ik 2 miskramen gehad ook beide rond de 6 weken. Hetzelfde als jou niet gaan klussen wou eerst de laaste miskraam verwerken.. 1 ongesteldheid tussen geweest en nu weer zwanger nu 14.4 weken. Medisch gezien is het niet te snel en kan het gewoon, maar psychisch vond ik het te snel en was ik er nog niet aan toen. Maar goed het is er eenmaal en het is natuurlijk super welkom en ik kan er nu iets meer van genieten omdat ik de gevreesde 12 weken voorbij ben. Ik kan je niet echt een tip mee geven om te ontspannen, het is een feit dat het super spannend is en je er geen vat op hebt. Probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken en per dag/week en echo te leven. Ik hoop dat je al snel een afspraak kan maken bij de verloskundige.
Je hoeft geen sorry te zeggen. Je mag bang en nog steeds verdrietig zijn, ook al was het "maar" met 6 weken.
Medisch gezien is er niks mis met jou als je een kindje met 6 weken verloren hebt. Misschien was het niet gezond genoeg en heeft je lichaam goed gehandeld. Dat kan ook. Het verdriet is er dan helaas wel. Toen ik zwanger werd na m'n miskraam had ik vooral last van angst voor het verdriet rondom het verlies. Toen ik daar achterkwam, probeerde ik mezelf zoveel mogelijk te richten op wat ik al heb en zo weinig mogelijk vast te pinnen op wat er niet is.
Daarnaast heb je ook bewezen dat je een gezond meisje ter wereld kan brengen. Heb vertrouwen dat je lichaam het kan.
Medisch gezien is er niks mis met jou als je een kindje met 6 weken verloren hebt. Misschien was het niet gezond genoeg en heeft je lichaam goed gehandeld. Dat kan ook. Het verdriet is er dan helaas wel. Toen ik zwanger werd na m'n miskraam had ik vooral last van angst voor het verdriet rondom het verlies. Toen ik daar achterkwam, probeerde ik mezelf zoveel mogelijk te richten op wat ik al heb en zo weinig mogelijk vast te pinnen op wat er niet is.
Daarnaast heb je ook bewezen dat je een gezond meisje ter wereld kan brengen. Heb vertrouwen dat je lichaam het kan.
Hai MamavanBibi,
Ik begrijp je angst heel goed. Ik zit nu zelf ook op 4+4, en het is mijn derde zwangerschap. Helaas heb ik nog geen kindje, mijn 2 eerdere zwangerschappen zijn in een vroege miskraam helaas geëindigd. Beiden zijn wel al jaren geleden, en met andere partners (dus het was gewoon niet het juiste moment), dus ik probeer me niet teveel zorgen te maken.
Maar ik merk dat ik heel gereserveerd ben in mijn blijdschap. Gelukkig mogen we voor een vroege echo komen op 7 weken.
Wat hierboven geschreven stond herken ik me heel erg in: ik ben vooral bang voor mijn eigen verdriet. En ik merk, dat zodra ik mezelf toelaat blij te zijn, ik automatisch minder angstig ben. Dus ik doe mijn best om het gewoon toe te laten, en mezelf nuchter te houden vwb mijn mogelijke reactie als het wel mis zou gaan.
De kans dat het goed gaat is nog altijd een stuk groter, en daar moeten we ons aan vasthouden.
Heel veel succes met je zwangerschap, van harte gefeliciteerd en ik hoop dat het je lukt ervan te genieten!
Ik begrijp je angst heel goed. Ik zit nu zelf ook op 4+4, en het is mijn derde zwangerschap. Helaas heb ik nog geen kindje, mijn 2 eerdere zwangerschappen zijn in een vroege miskraam helaas geëindigd. Beiden zijn wel al jaren geleden, en met andere partners (dus het was gewoon niet het juiste moment), dus ik probeer me niet teveel zorgen te maken.
Maar ik merk dat ik heel gereserveerd ben in mijn blijdschap. Gelukkig mogen we voor een vroege echo komen op 7 weken.
Wat hierboven geschreven stond herken ik me heel erg in: ik ben vooral bang voor mijn eigen verdriet. En ik merk, dat zodra ik mezelf toelaat blij te zijn, ik automatisch minder angstig ben. Dus ik doe mijn best om het gewoon toe te laten, en mezelf nuchter te houden vwb mijn mogelijke reactie als het wel mis zou gaan.
De kans dat het goed gaat is nog altijd een stuk groter, en daar moeten we ons aan vasthouden.
Heel veel succes met je zwangerschap, van harte gefeliciteerd en ik hoop dat het je lukt ervan te genieten!
MamavanBibi,
Hier ook iemand die een mk met ongeveer 6 weken heeft gehad. Daarna zelfs in een medisch traject beland en nu na bijna 2 jaar in dat traject te hebben gezeten zwanger (nu rond de 8 weken) via ICSI. We hebben het geluk dat onze eerste poging is gelukt, maar zijn beide nog heel erg voorzichtig en angstig. Daarnaast vind ik mijn kwaaltjes allemaal wel meevallen wat mij zeker de eerste weken erg onzeker maakte. Ben wel heel erg moe, maar misselijkheid viel allemaal wel mee die is de laatste dagen wel iets meer geworden.
We hebben vorige week onze eerste echo gehad en hebben toen al een mooi kloppend hartje van onze rijstkorrel gezien, wat een enorme opluchting was. Volgende week hebben we een 2e controle echo om meer een termijn te kunnen bepalen en te kijken of alles goed groeit etc. Ik merk dat ik nu weer wat zenuwachtig begin te worden met het toeleven naar deze 2e echo.
Ik denk dat we die spanning nog wel even bij ons zullen dragen, maar ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Praat er ook goed met mijn man over. Daarnaast probeer ik mijn mindset zo positief mogelijk te houden. Ja je mag zeker goed in je achter hoofd knopen dat het heel pril is en super spannend, maar we gaan er nu gewoon vanuit dat het goed zit en we over een aantal maanden mogen genieten van ons eerste kindje. Misschien helpt het je ook om het van je af te schrijven. Hier op het forum of juist thuis met pen en papier in een boekje.
Een ding is zeker je bent hier niet de enige in die zich onzeker en angstig voelt. Ik hoop voor je dat dit weer een mooie goede zwangerschap voor je mag zijn.
Hier ook iemand die een mk met ongeveer 6 weken heeft gehad. Daarna zelfs in een medisch traject beland en nu na bijna 2 jaar in dat traject te hebben gezeten zwanger (nu rond de 8 weken) via ICSI. We hebben het geluk dat onze eerste poging is gelukt, maar zijn beide nog heel erg voorzichtig en angstig. Daarnaast vind ik mijn kwaaltjes allemaal wel meevallen wat mij zeker de eerste weken erg onzeker maakte. Ben wel heel erg moe, maar misselijkheid viel allemaal wel mee die is de laatste dagen wel iets meer geworden.
We hebben vorige week onze eerste echo gehad en hebben toen al een mooi kloppend hartje van onze rijstkorrel gezien, wat een enorme opluchting was. Volgende week hebben we een 2e controle echo om meer een termijn te kunnen bepalen en te kijken of alles goed groeit etc. Ik merk dat ik nu weer wat zenuwachtig begin te worden met het toeleven naar deze 2e echo.
Ik denk dat we die spanning nog wel even bij ons zullen dragen, maar ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Praat er ook goed met mijn man over. Daarnaast probeer ik mijn mindset zo positief mogelijk te houden. Ja je mag zeker goed in je achter hoofd knopen dat het heel pril is en super spannend, maar we gaan er nu gewoon vanuit dat het goed zit en we over een aantal maanden mogen genieten van ons eerste kindje. Misschien helpt het je ook om het van je af te schrijven. Hier op het forum of juist thuis met pen en papier in een boekje.
Een ding is zeker je bent hier niet de enige in die zich onzeker en angstig voelt. Ik hoop voor je dat dit weer een mooie goede zwangerschap voor je mag zijn.
Dank voor de lieve reacties.
En fijn om de bevestiging te krijgen dat je niet alleen bent. Al gun ik het uiteraard niemand.
Gelukkig voel ik me nog goed. Laatste keer dat ik positief had getest kreeg ik de volgende dag meteen een miskraam.
16 februari pas mijn 1e echo..
Kan niet wachten!
Liefs,
En fijn om de bevestiging te krijgen dat je niet alleen bent. Al gun ik het uiteraard niemand.
Gelukkig voel ik me nog goed. Laatste keer dat ik positief had getest kreeg ik de volgende dag meteen een miskraam.
16 februari pas mijn 1e echo..
Kan niet wachten!
Liefs,
Ik kan mij heel goed vinden in jouw verhaal. Oktober kwam ik er achter dat ik voor het eerst zwanger was maar helaas mocht het niet zo zijn en ben ik het verloren met 6 weken. Op het moment ben ik 5 weken +6 dagen zwanger. Ik ben super blij dat het weer gelukt is maar merk dat ik toch wat terughoudend ben. Elke keer als ik naar het toilet ga houd ik nouwlettend in de gaten of ik geen bloedverlies heb. Soms wordt ik gek van mijzelf. Ik heb wel meer last van kwaaltjes dan de vorige keer dus probeer me daar aan vast te houden dat alles goed is. Op 5 feb heb ik mijn eerste echo ben dan 8 weken. Ik kan niet wachten tot ik zeker weet dat alles oké is en echt kan gaan genieten.
Lieve Bianca,
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap.
Dat het maar snel 5 februari mag zijn.
Ik herken dat heel goed hoor over het naar de wc gaan. Constant checken. Ook als je wat voelt gelijk naar de wc maar is het gewoon afscheiding.
Bij ieder krampje toch weer schrik.
Ik heb al een kindje mogen voldragen en toch kan ik mijn zwangerschap niet meer zo goed herinneren en dat zorgt toch weer voor onrust.
We gaan er maar vanuit dat het goed blijft gaan.
En het is fijn dat er zo'n forum is.
Mijn partner is heel blij hoor maar het is een echte man, geen idee wat een zwangerschap met een vrouw doet. Wat er veranderd en hoe ik een miskraam ervaar.
Hij vind het maar moeilijk te geloven dat wanneer het nog geen kindje is het al zoveel met je lichamelijk en geestelijk kan doen. Hij vind het pas een kindje als je een kindje kan herkennen op een echo en als het hartje klopt. Dat maakt het soms wat lastiger.
Ik probeer geduldig te blijven maar soms nemen de angsten en vele gedachtes de overhand.
Ik wens je een fijne zwangerschap en veel geluk toe!
Liefs,
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap.
Dat het maar snel 5 februari mag zijn.
Ik herken dat heel goed hoor over het naar de wc gaan. Constant checken. Ook als je wat voelt gelijk naar de wc maar is het gewoon afscheiding.
Bij ieder krampje toch weer schrik.
Ik heb al een kindje mogen voldragen en toch kan ik mijn zwangerschap niet meer zo goed herinneren en dat zorgt toch weer voor onrust.
We gaan er maar vanuit dat het goed blijft gaan.
En het is fijn dat er zo'n forum is.
Mijn partner is heel blij hoor maar het is een echte man, geen idee wat een zwangerschap met een vrouw doet. Wat er veranderd en hoe ik een miskraam ervaar.
Hij vind het maar moeilijk te geloven dat wanneer het nog geen kindje is het al zoveel met je lichamelijk en geestelijk kan doen. Hij vind het pas een kindje als je een kindje kan herkennen op een echo en als het hartje klopt. Dat maakt het soms wat lastiger.
Ik probeer geduldig te blijven maar soms nemen de angsten en vele gedachtes de overhand.
Ik wens je een fijne zwangerschap en veel geluk toe!
Liefs,