Opvoeden en consequent zijn... moeilijk!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi dames,

Voordat wij Isis kregen hadden wij enorm veel ideeën over hoe we ons kind op zouden gaan voeden. We keken veel opvoedprogramma's en zagen dan duidelijk wat mensen "fout" deden en we snapten niet dat die mensen dat niet zagen en veranderden...

Flash forward naar het heden: Ik zie nu zélf wat ik fout doe, maar o wat is het veel lastiger dan ik verwacht had! In die fijne programma's zie je dat de ouders de 'technieken' van een nanny of opvoedkundige toepassen en dat ze binnen no time gezellige, gehoorzame brave kindertjes hebben. Bij ons is het zo dat ik 600x per dag NEE zeg, en dat mevrouw nóg lachend de keukenkastjes leeghaalt en de afstandsbedieningen uit de la haalt.

Ik kan natuurlijk alles hoog weg gaan leggen, maar eigenlijk vind ik dat ze bepaalde dingen gewoon moet leren. Uiteraard staan alle gevaarlijk dingen buiten bereik, maar ik weiger mijn complete huis aan te passen!

Hoe leren jullie je kinderen wat wel en niet te doen? Ik probeer Isis zoveel mogelijk te prijzen als ze iets goed doet, maar negeren als ze iets verkeerd doet gaat me slechter af. Vooral met het leeghalen van de keukenkastjes speelt ze een spelletje met me; zij maakt het deurtje open, ik zeg streng "NEE, Isis!" en terwijl ze me aankijkt haalt ze het kastje leeg, haha!! Lekker ding...

Ben benieuwd naar jullie tips, wie weet zit de gouden tip ertussen en heb ik straks ook zo'n braaf, keurig kindje... Overigens is Isis eigenlijk best een makkelijk meisje, ze heeft alleen een behoorlijk sterke eigen wil. Ik mag me eigenlijk héél gelukkig prijzen met zo'n makkelijk kind, en vraag me dan ook wel eens af of mama's met een "lastiger" (bij gebrek aan een beter woord) kind niet helemaal gillend gek worden! Of kan ik gewoon niks hebben...

Groetjes,
Myrna mv Isis
 
ha, hier precies hetzelfde! ik snapte ook niet waarom mensen hun kinderen niet fatsoenlijk op kunnen voeden, maar als je het zelf moet doen

ik vind het vooral heel vervelend om steeds weer te moeten zeggen dat iets niet mag, dus ik irriteer me best wel snel als Ivar zo'n dag heeft dat hij alles uitprobeert (en dan is Ivar dus ook heel gemakkelijk!!). Op een of andere manier kan ik er dan niet de energie voor opbrengen en dan is consequent blijven wel heel erg moeilijk.

Wij hebben de box nog in de kamer staan, dus als Ivar na 2x waarschuwen nog steeds datgene doet wat niet mag, dan gaat hij in de box. Tijdens het eten gaat hij in het halletje als hij zit te klieren. Ik kan me dus voorstellen dat het zonder box wel heel lastig kan zijn, want dan moet je echt elke keer je kind weghalen bij datgene wat niet mag.
Verder proberen wij vooral de goede dingen te prijzen, de vervelende dingen te negeren, en die dingen die echt niet mogen daar wordt hij voor gewaarschuwd (en dus eventueel apart gezet).

Tja, het blijft echt enorm lastig, ppfff.

Jenneke mv Ivar (17 maanden)
 
hier een ventje dat het zo leuk vindt om in de
prullenbak te gaan graven nee zeggen of dat mag
werkt tot dusver niet of misschien heel even
tegenwoordig neem ik hem bij zijn handje en
loop met hem naar zijn speelgoed dat lijkt langer
effect te hebben dan continu nee zeggen en wat de
keukenkastjes betreft daar zitten inmiddels klemmetjes op
maar het valt niet altijd mee om geduldig te zijn.

groetjes
Bianca mv Lorenzo
 
Nou hier nog zo'n 'niet perfect ouder-stel'. Je doet je best toch?
Sinds een paar dagen lijkt het wel of Kian en z'n ouders elkaar ineens begrijpen! Hij luistert zo goed! Is lief en gezellig. Was ie al hoor, maar het lijkt wel of ie een mega sprong naar een lieve peuter heeft gemaakt.
Maar daar heb ik geen tips voor. Heb geloof ik niet echt iets gedaan.
Inderdaad consequent blijven, hoe moeilijk ook. Dat is het meest duidelijk voor je kind.
Liefs Nelleke
 
De beste stuurlui staan aan wal he? Hier gaat het tot nu toe aardig goed. Amy is een heel makkelijk kind wat dat betreft. Na een paar keer nee zeggen en haar handje weghalen had ze door dat ze niet aan de stereo en video mag komen (we hebben een wandmeubel waar dat allemaal instaat, en op de onderste plank staan haar mandjes met speelgoed) en dat doet ze dus ook (bijna) niet meer. Ze gaat naar haar speelgoed en de knopjes op al die apparatuur zijn nog wel interessant, maar ze blijft er netjes af.

En doet ze wel wat wat niet mag, en wil ze niet luisteren, of laat ze zich niet afleiden nou dan gaat ze even in de box.

Ben benieuwd hoe wij er over 4 maand voorstaan hahaha.

Groetjes Lilian
 
Ik heb maar 1 tip....kijk niet zoveel naar die programma's
Ik heb nu drie jongens...en ik kom mezelf toch dagelijks tegen hoor.
Mmm..had ik dat niet anders moeten doen....was dat wel goed wat ik zei....he, ik ben moe, dan hoef je niet zo boos te reageren

altijd rustig, kalm en bedaard...het lijkt mij heerlijk...maar niet haalbaar.
ook wij schieten uit ons slof..maar ik kan ook sorry zeggen...en een uur later liggen te lachen met de kinderen op de grond of knuffelen

en met drie kinderen altijd rustig blijven en pedagogisch handelen
ideaal, maar mij lukt het niet altijd

pascal
 
moeilijk is het wel hoor. Het is hier ook 100x per dag "nee, dat mag niet" en vervolgens kijkt hij mij grijnzend aan en gaat rustig verder.
Soms helpt het als ik uitleg waarom iets niet mag, dan zeg ik dat het vies is, of anders kapot gaat of van papa of mama is en dan lijkt het dat hij het begrijpt en houdt op. Maar als dat ook niet helpt dan is het waarschuwen, handjes eraf halen en als dat niet helpt hem weghalen en ergens anders in de kamer neerzetten. Dan is het altijd brullen en huilen, dus dan is het begrepen.
Maar ik voel me echt een politieagent in mijn eigen huis soms, hoor.
Maar wij halen ook niets weg en weigeren ook ons huis te verbouwen voor de kleine. Hij moet het maar leren, anders is hij ook zo bij een ander en dat wil ik niet. Je kan het hem het beste nu afleren dan als ze ouder zijn. Het wordt anders alleen maar lastiger.

liefs
di silva
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan