Hoi meiden,
Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen, maar het lijkt me allemaal teveel te worden.
Dylano slaapt dus tot gemiddeld tot 5.45, en dan is hij zowat heel de dag aant mieteren. Hem op bed leggen, werkt soms, maar vaak wilt hij echt niet gaan slapen, dus houd hij Syl ook wakker.
Over Syl gesproken:die heb het echt zwaar te verduren op dit moment.
Dylano heeft er nogal een houtje van hem omver te gooien/duwen. Ook word er geslagen, en schopt hij Sylvan soms weg.
Tuurlijk mag hij dat niet, en krijgt hij op zn falie van mij, maar dan gaat hij gwn weer verder met uitdagen.
Ik probeer hem zoveel mogelijk af te leiden als hij wat fout doet, maar vaak beland hij dan toch nog op zn kamer voor straf :-S
En overdag als ik er alleen voorsta, vind ik het echt heel erg pittig, en geef ik soms ook toe, wat heel erg fout is.
Maar de fut is er zowat niet meer, en heb het gevoel dat ik niet meer Debby ben, maar alleen nog maar een scheidsrechter hier in huis.
Ik kan er wel van janken dat ik het gevoel heb mn kids niet aan te kunnen, en durf het eigenlijk tegen niemand te zeggen, want ik ben altijd zo hard voor mezelf, en ik kan alles wel aan, maar het blijkt dus niet zo.
De kids een xtje uit logeren doen zit er voorlopig ook niet in, en ik ben zoooo erg toe aan 1 of 2 daagjes rust!
De TV staat hij ook zowat niet meer aan omdat het rustig moet zijn. Als de TV aanstaat, worden de kids ook drukker is ons opgevallen.
Ik weet mezelf ff geen raad meer, en merk aan mezelf dat ik Dylano steeds meer snauwen geef, en dat ik ook minder van Sylvan kan hebben, want oh oh die is me toch eigenwijs!
Kan iemand mij een beter gevoel geven, en zeggen dat het er allemaal bijhoort?? En hoe moet ik dit nou verder aanpakken volgens jullie??
Zit echt met mn handen in mn haar.
Dit is ook 1 van de redenen wrm ik niet meer zo actief ben hiero. Kom echt nergens meer aan toe!
Liefs een moeie Deb
Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen, maar het lijkt me allemaal teveel te worden.
Dylano slaapt dus tot gemiddeld tot 5.45, en dan is hij zowat heel de dag aant mieteren. Hem op bed leggen, werkt soms, maar vaak wilt hij echt niet gaan slapen, dus houd hij Syl ook wakker.
Over Syl gesproken:die heb het echt zwaar te verduren op dit moment.
Dylano heeft er nogal een houtje van hem omver te gooien/duwen. Ook word er geslagen, en schopt hij Sylvan soms weg.
Tuurlijk mag hij dat niet, en krijgt hij op zn falie van mij, maar dan gaat hij gwn weer verder met uitdagen.
Ik probeer hem zoveel mogelijk af te leiden als hij wat fout doet, maar vaak beland hij dan toch nog op zn kamer voor straf :-S
En overdag als ik er alleen voorsta, vind ik het echt heel erg pittig, en geef ik soms ook toe, wat heel erg fout is.
Maar de fut is er zowat niet meer, en heb het gevoel dat ik niet meer Debby ben, maar alleen nog maar een scheidsrechter hier in huis.
Ik kan er wel van janken dat ik het gevoel heb mn kids niet aan te kunnen, en durf het eigenlijk tegen niemand te zeggen, want ik ben altijd zo hard voor mezelf, en ik kan alles wel aan, maar het blijkt dus niet zo.
De kids een xtje uit logeren doen zit er voorlopig ook niet in, en ik ben zoooo erg toe aan 1 of 2 daagjes rust!
De TV staat hij ook zowat niet meer aan omdat het rustig moet zijn. Als de TV aanstaat, worden de kids ook drukker is ons opgevallen.
Ik weet mezelf ff geen raad meer, en merk aan mezelf dat ik Dylano steeds meer snauwen geef, en dat ik ook minder van Sylvan kan hebben, want oh oh die is me toch eigenwijs!
Kan iemand mij een beter gevoel geven, en zeggen dat het er allemaal bijhoort?? En hoe moet ik dit nou verder aanpakken volgens jullie??
Zit echt met mn handen in mn haar.
Dit is ook 1 van de redenen wrm ik niet meer zo actief ben hiero. Kom echt nergens meer aan toe!
Liefs een moeie Deb