Opzien tegen de bevalling

Ik vind het ook dood eng inderdaad, en heb er soms dagen bij zitten dat ik het allemaal goed vind en denk ja ach hetmoet er toch uit het kan niet blijven zitten en je wil toch je kleine in je arme hebben, maar ja de pijn uitscheuren, lange bevalling pfff, moet er niet aan denken eingelijk maar ja best spannend en eng allemaal vooral als het de eerste is.
liefss
 
He meiden
Nu het dichterbij komt kijk ik ook tegen de bevalling op.
De eerste bevalling ging bij mij ook niet soepel, ik heb er 24 bijna 25 uur over gedaan.
Ook ik vertelde tegen andere ach eerste heb ik ook doorgestaan dus het wordt een eitje.

Al merk ik dat ik van binnen wel zorgen maak.
Ik droeg een bepaalde bacterie in mij daar wordt ik over paar wk op gecontroleerd. Verder hou ik nu extra m'n bloeddruk&eiwit in de gaten. Ben eerder ingeleid omdat ik hoog bloeddruk had&eiwit in urine. Laatst had ik spoor eiwit in urine. As donderdag heb ik weer controle dus dan vraag ik of ze m'n urine extra willen controleren.

Verder ging m'n meissie laatste moment draaien met hoofd dus bavalling lukte niet. Vacium pomp 3x likte ook niet. Kreeg koorts door bacterie. uiteindelijk keizersnede geweest.
Gyn zegt dat ik 2 bevallingen in een heb gehad enne dat dit nog een keer gebeurt heeeeel erg klein is. Daar gaan wij maar vanuit :)

We zullen zien. Ik weet dat ik bevalling door ben gekomen enne m'n man is er als het goed is bij dus dat geeft mij ook rust.
xxx
 
misschien een geruststelling voor degene die daar tegenop zien: het uitscheuren voel je niet hoor, als t gebeurt. een knip trouwens ook niet ( t laatste weet ik niet uit eigen ervaring maar van heel veel andere vrouwen van mn andere fora)
t hechten vond ik zelf geen pretje maar dat komt omdat ik dus niet was verdoofd, wat normaal blijkbaar wel gebeurd. ik heb een week amper kunnen lopen en zitten, maar dat komt omdat ze bij mij te strak waren gezet en verkeerd waren geplaatst. normaal voel je die hechtingen amper.

bij mijn 2e zat ook de navelstreng om haar hoofd (2 keer) en die is van binnen uit los geknipt. een wee later werd haar hoofdje geboren en weer een wee later de rest. ze huilde niet, voor mijn gevoel een aantal minuten niet. de vk wilde net naar de reanimatiekamer lopen, en toen begon ze te huilen. (bleek achteraf nog geen minuut te zijn en de reanimatiekamer wilde ze alleen even heen om de longen uit te zuigen... maar op dat moment hoorde ik alleen: ik loop naar de reanimatiekamer... de vk tegen de arts zeggen.)

ook een geruststelling misschien voor sommige:

die 18,19,20,22 uur of hoe lang het dan ook mag duren merk je eigenlijk weinig van.
de eerste paar cm had ik wel flinke weeen maar kon gewoon nog praten (heb een uur met mn vriendin aan de telefoon gehangen tussen de weeeen door hahahaha) en heb zelfs nog een tukkie kunnen doen! k was niet helemaal in slaap hoor, maar wel dat ik af en toe ff lekker wegzakte.
tis niet zo dat je continu weeeen heb de eerste aantal cm dus de pijnen zijn dan nog makkelijk op te vangen.

een heerlijke douche (bad zou nog lekkerder zijn) doet wonderen als je in je weeen zit. een beetje afleiding is ook heerlijk (hoewel niet all vrouwen daarvan houden maar ik vond het wel gezellig om lekker met mn man te kletsen die beide keren van de eerste cm tot de laatste cm bij me is geweest, of aan de telefoon te praten met vriendinnen enz enz. bij mn 2e heb ik zelfs nog de was weggewassen en gevouwen terwijl ik in mn weeeen zat)


nog een hele goede tip: neem dextro mee in je bevallingstas!!!! dan kan je er af en toe een nemen als je er doorheen begin te zitten.

liefs, do
 
Terug
Bovenaan