opzien tegen de bevalling

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag meiden,
Ik ben over 5 weken uitgerekend van onze derde. Ik merk dat ik sinds gisteren (heb net verlof) een beetje ga opzien tegen de bevalling. Bij de vorige twee had ik dat helemaal niet. Ik heb goede bevallingen gehad, maar merk dat ik me nu nog helemaal niet heb voorbereid op de bevalling. Vooral de energie die het kost, daar zie ik tegenop. En ook de opvang voor de meiden op het moment van bevallen gaat door mijn hoofd. Ik moet in het ziekenhuis bevallen, dus er moet oppas zijn. Dat hebben we wel geregeld, maar toch maak ik me daar druk over. Meer meiden die hier last van hebben?
 
Oh ja hoor...zeer herkenbaar. Ik ben nu 36 weken en er spookt al enige tijd door mijn hoofd ' oh jeeh...straks moet ik weer gaan bevallen'.

Kijk er ook tegen op. Ook omdat vorige bevallingen niet helemaal vlekkeloos zijn verlopen.
Heb iig besloten om voor de zekerheid toch maar naar t ziekenhuis te gaan.

Opvang voor de oudste twee is idd wel geregeld, maar toch zal t van t moment afhangen hoe makkelijk dat gaat.
Begint t s nachts? Of in t weekend? Of tijdens school tijd.

Dus ja....t houdt me wel bezig.

Overigens heb ik er sinds 2 dagen wel weer vertrouwen in. Door een peptalk van een vriendin.
Ik probeer heel positief te blijven en ik ga er straks gewoon voor.

Ook al wordt t weer een uitputtingsslag....we kunnen t!!!

En daarna de tijd nemen voor herstel en wennen aan de baby en de nieuwe gezinsverhoudingen.

X mama3007
 
Ik denk dat dit heel normaal is om te denken. Er moet zoveel geregeld worden. Ik heb opzich makkelijk praten hoor. Ik weet wanneer ik de keizersnede krijg en heb zodoende de oppas daarop afgesteld. Maar we moeten ons niet te druk maken, die energie die je eraan besteed heb je harder nodig tijdens de bevalling!

Wij kunnen dit gewoon! Over een jaar, als onze kindjes bijna jarig zijn dan lachen we hierom!
 
Haha bevalling stress :) ik denk dat we dit allemaal wel een beetje hebben. Ik heb er zin in naar zie er ook tegenop. Spullen bij elkaar zoeken, tasjes vullen voor zoonlief en mezelf. Ik ga thuis bevallen maar voor het geval dat. Hoe zal het gaan met de opvang. Afhankelijk van het moment waarop het hart gebeuren. Wisten we dat maar van te voren hé :)
 
Ik heb tot nu toe nog geen angsten of stres over de bevalling. Is wel mijn eerste kindje dus ik weet gewoon echt niet wat mij te wachten staat.
Ik weet dat het pijn gaat doen maar met het ongeluk en wonden verschonen heb ik ook onwijs veel pijn moeten verdragen. De wonden moest ik jaren lang 2 x per dag spoelen en weer opvullen met gaas. Ik zal daar aan denken. Als ik dat kon doorstaan kan ik dit ook. Al ga ik ervan uit dat de bevallingspijn stukken erger kan zijn.
 
Dat is ook niet niks bliesener! Volgens mij moet je een bevalling dan ook makkelijk kunnen handelen.
Maar ik zie niet zozeer op tegen de pijn. Ik had alleen buikweeën en vond dat goed te doen qua pijnniveau. Maar rugweeën schijn je heel moeilijk te kunnen opvangen, dus daar heb ik geluk mee gehad. Maar de energie die het kost en dat je daarna helemaal op bent, veel bloedverlies had ik waardoor het lang duurde voordat mijn energie weer op peil was. En een bevalling kost ontzettend veel energie. Maar misschien valt het dit keer wel mee, we moeten er allemaal doorheen.
We zijn hiervoor gemaakt, we kunnen het!
 
Bevallings pijn is anders bliesener :) bij wonden heb je pijn en hou je die ook. Als alles verzorgd is kan het minder worden. "Pijn" bij de bevalling bouwt zich meestal op, en toen ik dacht dat ik het niet meer aankon had ik al volledige ontsluiting. Daarnaast was het bij mij idd zo dat als de kleine er is, je de pijn snel vergeten bent. Je weet al wat je kan doen als je pijn hebt, dat zal ws ook helpen bij de bevalling.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan