Opzien tegen komst baby ivm het gevoel van falen bij opvoeding dreumes

Bedankt voor al jullie reacties, tips en herkenning! 
Ik moet wel zeggen dat mijn gemoedstoestand elke dag anders is. De ene dag zie ik het volledig somber in en kan ik alleen maar huilen. En de andere dag schijnt weer de zon bij wijze van spreken.
Mijn dochter was de afgelopen 3 dagen ook erg lief en vrolijk wat dan ook weer op mij positief werkt. 
Nu denk ik dat het allemaal wel weer goedkomt. Die hormonen richten ook veel aan bij ons zwangere vrouwen zeg ?
 
In het begin zal het zeker zwaar zijn, maar je gaat een soort van in de overlevingsstrategie waardoor je het volhoudt. Ik heb al ruim 6 weken maar 3 a 4 uur slaap snachts. Ben gesloopt, maar heb toch nog de kracht om voor mn dochters te zorgen en leuke dingen te doen. Hier nu 2 dochters met 2 jaar leeftijdsverschil. De jongste is nu 6 weken en ik vind het ontzettend zwaar. Geef borstvoeding dus het komt vooral op mij neer. M'n man kan dus niet zoveel doen qua helpen voeden, behalve in het weekend onze peuter bezig houden.
Vooral de gebroken nachten en dan de volgende dag een peuter die ook alle aandacht nodig heeft vind ik zwaar. Ze doet geen middagslaapje meer, dat voordeel heb jij straks waarschijnlijk nog wel. Dan heb je ook nog weer even tijd om bij te komen als je andere kindje slaapt. 
Moet wel zeggen dat het nu wat makkelijker begint te worden. We komen een beetje in een ritme. 
Dus ja het zal zwaar worden in het begin, dat je regelmatig denkt waar ben ik aan begonnen. Maar je kunt dit en uiteindelijk is het het allemaal waard! 
 
[quote quote=10379509]In het begin zal het zeker zwaar zijn, maar je gaat een soort van in de overlevingsstrategie waardoor je het volhoudt. Ik heb al ruim 6 weken maar 3 a 4 uur slaap snachts. Ben gesloopt, maar heb toch nog de kracht om voor mn dochters te zorgen en leuke dingen te doen. Hier nu 2 dochters met 2 jaar leeftijdsverschil. De jongste is nu 6 weken en ik vind het ontzettend zwaar. Geef borstvoeding dus het komt vooral op mij neer. M’n man kan dus niet zoveel doen qua helpen voeden, behalve in het weekend onze peuter bezig houden. Vooral de gebroken nachten en dan de volgende dag een peuter die ook alle aandacht nodig heeft vind ik zwaar. Ze doet geen middagslaapje meer, dat voordeel heb jij straks waarschijnlijk nog wel. Dan heb je ook nog weer even tijd om bij te komen als je andere kindje slaapt. Moet wel zeggen dat het nu wat makkelijker begint te worden. We komen een beetje in een ritme. Dus ja het zal zwaar worden in het begin, dat je regelmatig denkt waar ben ik aan begonnen. Maar je kunt dit en uiteindelijk is het het allemaal waard![/quote]
Haha ja het mooie van het verhaal is dat ik hier niet eens zo voor gekozen had. Ik raakte plotseling zwanger terwijl ik liever zo'n 3 jaar leeftijdsverschil ertussen had gewild. Dus ik kan ook niet terugdenken aan de "redenen waarom ik dit zo graag wilde" ?
Mijn dochter slaapt smiddags inderdaad wel nog, maar dat is altijd hooguit 1.5 uur dus ook niet echt veel. De rest van de tijd staat zij constant 'aan' en is ze superdruk. 
Heb wel het geluk dat zij snachts goed slaapt. Hopelijk gaat zij straks niet telkens wakker worden van haar zusje?
 
[quote quote=10379580] Heb wel het geluk dat zij snachts goed slaapt. Hopelijk gaat zij straks niet telkens wakker worden van haar zusje?[/quote]
Hier slaapt de oudste gewoon door als haar zusje ligt te huilen. Al vanaf het begin dat haar zusje geboren was. Soms huilt ze zo hard dat je idd denkt daar zou ze wel wakker van worden, maar nee hoor ze slaapt gewoon door. 
 
 
Ik ben er net achter gekomen dat ik zwanger ben van de tweede en heb een dochtertje van 13 maanden. Ik was me al druk aan het maken omdat het zo zwaar zal zijn, maar na het lezen van deze post maak ik me nog meer druk! Nog tips misschien van jullie waar ik wat aan heb? 
 
[quote quote=10380168]Ik ben er net achter gekomen dat ik zwanger ben van de tweede en heb een dochtertje van 13 maanden. Ik was me al druk aan het maken omdat het zo zwaar zal zijn, maar na het lezen van deze post maak ik me nog meer druk! Nog tips misschien van jullie waar ik wat aan heb?[/quote]
Ohh ik zie nu jouw reactie en ik heb net bij jou gereageerd geloof ik. 
Ja de mensen die er ervaring mee hebben zeggen wel dat het de eerste tijd pittig zal zijn. Daar ga ik ook wel vanuit en ben ook wel een beetje bang dat ik het niet aan zal kunnen.
Maar aan de andere kant doe ik nu met mijn dochter ook maar gewoon wat ik denk dat goed is. En dalijk met de 2e gaan we gewoon verder en de eerste tijd zal vast voorbij vliegen. We kunnen niet meer dan ons best doen toch. ??‍♀️
 
Terug
Bovenaan