Mijn dochter van anderhalf heeft in haar eerste 6 maanden koemelkallergie gehad. Een halfjaar lang gekrijst, gespuugd en extreem gehoest. Tot 1 jaar kreeg ze Pepti, dat hielp. Nu is ze over de koemelkallergie heen gegroeid. Ze eet en drinkt koemelk en heeft geen andere allergieën.
Het hoesten is gebleven. Als ze ook al een beetje verkouden is en ze denkt dat er iets in haar keel zit, hoest ze totdat ze gaat spugen. Terwijl er niks aan de hand is. Ze hoest zichzelf ook continue wakker. Dit is elke dag of komt zeker wel wekelijks terug.
Ik heb het idee dat het aangeleerd is doordat ze het zovaak heeft gedaan toen ze nog een allergie had. Ik raak er gefrustreerd van want ik kan er niks aan doen en ondertussen vind ik haar een ontzettende aansteller. Voelt niet goed, ik hoor haar juist te troosten. Helaas werkt troosten nooit.
Heeft iemand hier ervaring mee? Kan dit ‘aangeleerd’ gedrag zijn? Of is het iets medisch waarvoor ik naar de huisarts moet? Of hoort dit hoesten nou eenmaal bij kinderen.. :’)
Het hoesten is gebleven. Als ze ook al een beetje verkouden is en ze denkt dat er iets in haar keel zit, hoest ze totdat ze gaat spugen. Terwijl er niks aan de hand is. Ze hoest zichzelf ook continue wakker. Dit is elke dag of komt zeker wel wekelijks terug.
Ik heb het idee dat het aangeleerd is doordat ze het zovaak heeft gedaan toen ze nog een allergie had. Ik raak er gefrustreerd van want ik kan er niks aan doen en ondertussen vind ik haar een ontzettende aansteller. Voelt niet goed, ik hoor haar juist te troosten. Helaas werkt troosten nooit.
Heeft iemand hier ervaring mee? Kan dit ‘aangeleerd’ gedrag zijn? Of is het iets medisch waarvoor ik naar de huisarts moet? Of hoort dit hoesten nou eenmaal bij kinderen.. :’)
