over papa's van de tweede

A

Anoniem

Guest
Hi meiden,
Nou, ik heb net een pittig gesprek gehad met mijn man. Het is echt een lieverd, laat ik dat voorop stellen. Hij doet genoeg in huis en geeft onze oudste veel aandacht. Hij is lief voor mij en ook voor Roef. Nu is Roef ook een makkelijk baby'tje. Hij huilt eigenlijk nooit, is zo'n 70 minuten wakker voor de voeding en wat liefde, en slaapt dan weer voor 2 a 3 uur.

Waar ik zo'n moeite mee heb is dat het wel lijkt alsof hij veel minder een band met Roef heeft. Met de oudste waren we uren in de weer omdat die zoveel huilde. Met Roef hoeft dat dus niet, waardoor hij eigenlijk weinig momentjes met hem heeft. Hij verschoont af en toe eens een luier of gaat met hem onder de douche, maar het gaat nog niet zo natuurlijk allemaal. Het valt mij helemaal niet zwaar om voor Roef te zorgen, de momenten die hij wakker is geniet ik enorm van hem. We boffen ook echt met zijn ontspannen karakter. Maar hierdoor lijkt manlief wel het gevoel te hebben dat hij een soort overbodig is. Terwijl ik dan denk dat er voldoende mogenlijkheden zijn om even met hem te knuffelen, zijn luier te verschonenen of om hem in badje te doen. Ik neem hem dan wel kwalijk dat hij hier zelf geen initiatieven in neemt, dan denk ik : voor je t weet zijn deze eerste maanden voorbij... Maar het is heel moeilijk om dit aan hem uit te leggen. Hij voelt zich aangevallen en vindt dat hij erg zijn best doet. Dat doet hij ook, maar met name naar de oudste toe, die komt echt niks te kort!

Nou ja, dat was het eigenlijk, ik zit er een b-tje mee. Misschien herkanbaar voor anderen, misschien niet, maar even mijn hart gelucht..
Liefs Annemarie
 
Hi Annemarie,

Mannen!!!! Hier is het omgekeerd, manlief heeft heel veel aandacht voor Fleur terwijl ik vind dat hij meer aandacht moet hebben voor onze zoon. Ik kan dat niet zoveel geven omdat ik met borstvoeding zit, vooral 's avonds  zit ze te clusteren vanaf 7 uur, net voordat Laurens eigenlijk moet douchen en naar bed gaat. Hij is dan eigenlijk net thuis en wil met Fleur knuffelen, en niet Laurens douchen, boekje lezen en naar bed brengen. Het is ook nooit goed he!!! Gelukkig is dit forum er.
liefs
lia
 
Och wat herkenbaar zeg, Annemarie!!

Hier precies hetzelfde. Manlief doet heel veel in het huishouden en is druk met zoonlief van 3 jr en geeft hem veel aandacht (lekker stoeien en zo maar ook verzorgen etc.) maar  hij geeft onze dochter een keertje per dag een flesje  of verschoont een luier en echt niet elke dag hoor. Hij praat af en toe tegen haar en zo maar als ze begint te huilen dan lukt het hem echt niet om haar te troosten. Dus als ik dan boven met iets bezig ben, kan ik weer opdraven.
Ook de nachtvoedingen doet hij niet. Hij klaagt ook dat hij slaaptekort heeft als ik daar iets van zeg terwijl hij 5 seconden wakker wordt, zich omdraait en weer verder snurkt.

In tegenstelling tot toen onze zoon geboren was. Toen deed hij bijna net zoveel met hem als ik.

Ach ja, ik laat het maar omdat hij zoveel doet met onze zoon en in het huishouden en omdat ik hele dagen thuis ben en hij 4 dagen werkt (4x9) en om half 6 al op moet etc. etc.
Het is een lieve schat maar ik vind het wel jammer dat hij niet zoveel met baby's heeft (zijn eigen woorden).

Groetjes,
Rosanne

 
Nou hier precies het zelfde verhaal.
Bij Koen was Sjoerd heel erg betrokken. Koen was een heel makkelijk kind, dat nauwelijks huilde. Sjoerd kon uren op de bank doorbrengen met Koen op zijn buik. Of lekker samen onder de douche. Ging de hond uitlaten met Koen in de buikdragen (daar is Maik dan nu nog iets te klein voor, dus wie weet...)  En nog steeds is hij super gek met Koen. Lekker stoeien, samen wandelen met de hond, naar de dierentuin  of boodschappen doen.
Met Maik is het een ander verhaal. Maik huilt meer. Hij is een erg hongerig kind en we zijn nog zoekende wat voor hem het beste werkt (voeding voor hongerige baby's, hoeveel??) Het gehuil werkt Sjoerd op zijn zenuwen. Hij geeft echt wel eens een fles en ook een luier verschonen is geen probleem, maar alles gaat met een zucht. Hij vindt ook dat Maik vooral bij hem huilt. Zodra ik de deur uit ga of op bed lig begint Maik, volgens Sjoerd, te huilen. En hij krijgt hem niet stil zegt die.
Ik vind dat hij niet mag klagen. Ik ben degene die de hele dag met de kinderen in de weer is en het huishouden doe. Ook doe ik de nachtvoeding. (behalve in het weekend). Ik ben dan ook de hele dag thuis en  hij is aan het werk (en moet echt hard werken).Maar hij krijgt voldoende nachtrust of kan 's morgens uitslapen (ploegendienst). In het weekend neemt hij trouwens de late en de nacht voeding voor zijn rekening zodat ik even kan bijslapen, dus dat is wel heel fijn!!
Gisteren kon ik er niet meer tegen. Hij was weer zo geirriteerd. (Maik heeft vaak een huiluurtje als we net willen gaan eten). Ik heb hem gezegd dat ik het gevoel heb dat hij niet blij is met Maik en dat dat me erg verdrietig maakt  (zit nu ook weer te janken terwijl dat ik dit typ). Volgens hem is het niet zo. Hij kan alleen niet tegen dat gehuil. Maar baby's huilen nou eenmaal (we waren met Koen gewoon erg verwend).  Was zo boos en verdrietig dat ik heb gezegd dat als hij er niet tegen kon dan maar zo lang  ergens anders moest gaan wonen. Daar werd  hij dan weer boos over (tja). Ik hoop echt dat hij wat geduldiger wordt.  Snap ook wel dat die mannen niet zo veel hebben met een baby, maar een beetje een band op bouwen is toch niet te veel gevraagd.  

Zo ook ik heb het weer even lekker van me af kunnen schrijven!!  

Groetjes,
Sabine.
 
Hallo mama's

ik herken jullie verhalen ook wel al hebben wij nu net pas de 1e..

Mijn vriend kan af en toe ook zo zeuren(zo noem ik het maar) veel dingen gebeuren met een zucht en al helemaal de poepluiers..

Als Ryan zn huil uurtje heeft(ook meestal rond etenstijd) kan ie er niet tegen, loopt dan te mokken tegen me en niks is goed..

Heb aan mijn vriend gevraagd of hij het wel leuk vind om papa te zijn en of hij wel van ons zoontje houd, dat ik het idee heb dat dat niet zo is omdat hij steeds loopt te zuchten en steunen maar hij zegt van wel, hij zegt ja ik vind het gewoon niet leuk als hij huilt en ik ben vaak moe..

JOH ben ik niet moe dan? ik bedoel ik doe het hele huishouden, ryan bijna altijd en elke nacht de voedingen.. pfff soms begrijp ik mannen echt niet hoor...

Liefs Pascale(mama van ryan 05-12-2007)
 
Hi meiden,
Jeetje, wat een herkenning he! Het is dus toch waar wat ze zeggen over mannen, dat ze maar met een ding tegelijk bezig kunnen zijn...!!
Ik heb nogmaals geprobeerd uit te leggen aan hem wat ik precies bedoel, maar ik vind het lastig het hem over te brengen zonder hem te kwetsen. Hij roept dan snel: "o, je vindt me een slechte vader", maar dat is natuurlijk onzin. Het is zoals Sabje geloof ik ook schrijft, een beetje een band opbouwen met de kleine is toch niet teveel gevraagd?
Nou heeft ie er over nagedacht en gaat zijn best doen, maar is nu erg geforceerd bezig...
Tja, het is ook nooit goed he... Maar ja, Roef lacht al twee weken en hij heeft het nog niet een keer gezien! Dus hij moet echt meer zijn best gaan doen, want de weken vliegen voorbij en voordat hij het weet heeft hij dit gemist met Roef.
Vanmiddag ga ik in mijn up naar een verjaardag, papa blijft thuis met zieke peuter en Roef, ik ben heel benieuwd... Eerst wilde hij gaan dat ik thuis bleef, maar ik kom verder nog nergens, dus ik vind het wel leuk, even alleen op pad. Met in mijn achterhoofd natuurlijk dat hij nu echt even wat contact met zijn zoon kan gaan leggen.... ik ben benieuwd!
Jullie ook suc6 met de mannen, we zijn gewoon hele lieve mama's die heel graag het allerbeste voor allebei onze kindjes willen!
Liefs Annemarie
 
annemarie hoe is het gegaan?? vond je het fijn om even alleen weg te gaan?

Liefs Pascale
 
Wat lief dat je daar naar vraagt pascale!
Ja, het was heerlijk om even in mijn eentje weg te gaan!
En ook bij de mannen is t prima gegaan, papa heeft Roef voor het eerst in zijn bedje gelegd en ook al moest hij drie keer heen en weer lopen, daarna sliep hij en had hij tijd voor de oudste. Hij heeft echt zijn best gedaan, want toen ik thuiskwam had hij ook nog gekookt... was wel een b-tje gepikeerd dat ik 15 minuten later thuis was, maar ja, je kan niet alles hebben... Na een aantal dagen van sarcasme, ziet hij nu in elk geval in dat het goed is dat ik hem dit heb aangegeven, en dat hij er iets aan kan veranderen. Dus hij probeert oprecht wat meer intresse te tonen als Roef wakker is, maar de band tussen beiden moet nog heel erg groeien!
Liefs Annemarie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan