Hallo allemaal,
Mijn zoontje is (bijna) 4 maanden. Hij kan zich moeilijk 'zelf vermaken'. Na het voeden, knuffelen, schone luier en 'kletsen', leg ik hem vaak in de box zodat hij even alleen zou kunnen gaan 'spelen'. Dit lukt hem heééél even, waarna hij begint te huilen. Ik probeer vervolgens het wippertje, op de grond met een mobiel boven zich enz.enz. Niets is goed. Het enige wat hij leuk vind is; erbij zitten. Dus gewoon op schoot zittend met z'n gezicht naar alles toe. Er is meestal wel iemand in huis (hij heeft nog een zus vna 7 en broer vna 5) die hem dan wel vermaken. En lachen dat 'ie dan doet! Niets aan de hand, dus! Echter, wanneer ik 'm weer probeer neer te leggen, zet 'ie 't weer op een brullen.
Verwen ik 'm teveel en moet ik 'm toch maar een poosje laten huilen in de box (houd 'ie heel lang vol...) of moet ik het maar accepteren dat het gewoon een heel nieuwschierig ventje is?
Help, want er liggen nog zat huishoudelijke klussen op me te wachten
Mijn zoontje is (bijna) 4 maanden. Hij kan zich moeilijk 'zelf vermaken'. Na het voeden, knuffelen, schone luier en 'kletsen', leg ik hem vaak in de box zodat hij even alleen zou kunnen gaan 'spelen'. Dit lukt hem heééél even, waarna hij begint te huilen. Ik probeer vervolgens het wippertje, op de grond met een mobiel boven zich enz.enz. Niets is goed. Het enige wat hij leuk vind is; erbij zitten. Dus gewoon op schoot zittend met z'n gezicht naar alles toe. Er is meestal wel iemand in huis (hij heeft nog een zus vna 7 en broer vna 5) die hem dan wel vermaken. En lachen dat 'ie dan doet! Niets aan de hand, dus! Echter, wanneer ik 'm weer probeer neer te leggen, zet 'ie 't weer op een brullen.
Verwen ik 'm teveel en moet ik 'm toch maar een poosje laten huilen in de box (houd 'ie heel lang vol...) of moet ik het maar accepteren dat het gewoon een heel nieuwschierig ventje is?
Help, want er liggen nog zat huishoudelijke klussen op me te wachten