A
Anoniem
Guest
Hoi mama's,
Hoor ik Kay net ineens om "mama" roepen waarna een flinke huil volgt..
Ik snel naar boven heeft hij zijn hele bedje onder gespuwt, arm ventje.
Alles zat onder het braaksel, zijn gezicht, beddengoed, knuffels, slaapzak én mama!
Hij had toevallig ook nog Tonijn Risotto gegeten dus ik kon m'n lol op.
Snel alles in de was gedaan, de kleine man lekker gewassen en na even lekker bij mama op schoot te hebben gezeten weer heerlijk in een schoon bedje gelegd.
Meneertje slaapt alweer..
Weer typisch iets voor mij; dacht vandaag nog na over het feit dat Kay nog nooit had overgegeven en een paar uur later gebeurd het..
Wat is dat toch sneu hè.. Zitten ze zo slap als een lappenpop op je schoot met een gezicht dat niet vrolijk kijkt van de bittere smaak..
Hebben jullie kindjes al vaker overgegeven?
Esmé mv kay