Overgewicht, Stresskippen, Zeehondjes en Zwitsalland

Hallo Marleen,
Klopt, ik vind m'n gewicht echt vreselijk. Het gekke was dat m'n spiermassa en vet uiteindelijk gelijk gebleven zijn. Bijna stank voor dank. Sinds ik stopte met de pil ben ik wel gelijk gebleven ipv groeien. Mogelijk komt het ook doordat ik zelf prematuur geboren ben en "pokon" eten heb gehad om te groeien. Deze onderzoeken lopen nog.
Qua zwangerschap gaat alles prima! Geen kwaaltjes gehad, gelukkig haha. Nu sinds 16 weken wel wat last van bekkenklachten. Maar gelukkig loopt dat niet verder op door toch fysio te volgen.
Ik snap je angsten heel erg goed. Met name het aankomen, ik hoop zo dat het me bespaard blijft! Ik hoop dat je deze angsten opzij kan zetten, ik vind het zo mooi om zwanger te zijn en ben blij dat ik de stap genomen heb. Ik wens je heel veel geluk.
 
Hey Denies,
ik heb een bmi van 40,1 en ben bijna 34 weken zwanger van de 2e. Beide keren makkelijk zwanger geworden. Bij de eerste bekkeninstabiliteit gehad en nu heb ik verergerde rugklachten (ik heb scoliose). Beiden stonden echter los van het overgewicht, ook als ik bmi onder 25 had gehad, had ik dat gehad. 
Bij de eerste ben ik 9 kg aangekomen, dat gebeurde pas in het laatste trimester toen ik met de bekkenklachten thuis kwam te zitten (minder beweging! Belangrijker dan overgewicht!). In het eerste trimester viel ik 4 kg af, de gedachte erachter is dat de baby je eerst van binnen 'opeet', het is kennelijk vrij normaal bij mensen met overgewicht. Bij de tweede tot nu toe nog niets aangekomen, zelfs nu nog wat afgevallen na een reis van 3 weken naar mijn schoonfamilie (ander eten). 
Ik heb nogal moeite met het stigma dat op overgewicht zit. Ik ben buiten de extra kilo's zo gezond als een vis en kreeg zelfs na de eerste bevalling te horen dat ik geen medische indicatie meer nodig had en gewoon thuis kon bevallen bij een tweede. Totdat ik daadwerkelijk zwanger bleek te zijn en te horen kreeg dat het protocol gewijzigd was en ik verplicht (!) onder het ziekenhuis viel. Het feit dat ik geen keuze meer had, vond en vind ik lastig, ik vind dat er te weinig naar de mens wordt gekeken en te veel naar statistieken. 
Ik zou zeggen: maak je vooral niet te druk over die extra kilo's. Stress is nog altijd een grotere boosdoener voor je lichaam dan overgewicht! Ga lekker oefenen, ;-), en geniet van die periode samen met je man ipv continu op gewicht gefocust te zijn! Dan gaat jullie moment vanzelf komen. 
Hartelijke groet, Wilma
 
Ik ben bijna bij mijn mijlpaal!!
Vanochtend ging ik op de weegschaal staan, en ik moest echt 2x kijken.
95,5! In totaal ben ik nu 11,3 kilo kwijt en heb ik een BMI van 30,1
nog een halve kilo en dan zit ik op de 30. 
 
Daarna ga ik natuurlijk graag nog even door tot een BMI rond de 27. 
Waar ik nu vooral bang voor ben is dat ik tijdens mijn zwangerschap alles weer aankom! Ik heb het vertrouwens dat ik zo gezond kan blijven leven als ik nu doe. Maar ben bang dat de hormonen hier roet in het eten gaan gooien mocht t ooit zo ver zijn... iemand ervaring mee?
 
 
Wat een fijn verhaal om te lezen Wilma!
ik hoop dat het bij mij ook zo mag gaan ?ik voel me wel steeds prettiger in mijn vel. Maar blijf enigszins een controle-freak haha
 
 
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben die hier mee zit.  
We zijn nu 3 maanden bezig zonder succes  (is ook nog niet heel lang) maar iedere keer komt er wel in mij na boven zou het aan mn overgewicht liggen :/  
Daarnaast leef ik uiteraard wel gezond maar heb ik een traagwerkende schildklier en dat werkt helaas niet mee op het gewicht. 
 
Terug
Bovenaan