Overleden

Dag,

Dinsdag ging ik voor een routinecontrole naar de VK. Gewone controle, ik voelde mij goed, bloedwaarden waren goed, bloeddruk etc ook. Had 'smorgens de baby nog gevoeld. (ik voelde leven vanaf ongeveer 10 weken, het is de tweede zwangerschap)
Ze ging voelen hoe groot de baarmoeder was en daarna het hartje luisteren. Die was er alleen niet. Doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo. Het duurde allemaal even en ik had mijn man gebeld dat hij ook moest komen.
Ondertussen was er een gyneacoloog en die ging een echo maken. Het eerste wat ik zag was een compleet minimensje, alleen het bewoog niet, geen hartslag, niks.
De gyneacoloog zei alleen maar:ïk ben bang......"., en toen wist ik genoeg. mijn man kwam vlak daarna binnen en die zag mij en die wist ook genoeg.
Onze kleine is overleden. Na het meten van hoofdomtrek en lengte kwam de gyneacoloog tot een leeftijd van 17 weken en 4 dagen, ik was 17 weken en 5 dagen zwanger die dinsdag.
Wat er dan over je heen komt is niet te beschrijven. Ik weet gewoon niet wat ik voel.
Volgende week woensdag zal de bevalling worden ingeleid, als er niks spontaans is gebeurd in de tussentijd, en in dezelfde week willen wij onze kleine bgraven.
We weten nog niet of het een jongetje of een meisje is, dat was niet te zien op de echo.
Daarom neem ik maar afscheid van jullie, hoewel ik niet zoveel heb geschreven las ik regelmatig mee. Ik hoop nog dat jullie een fijne zwangerschap zullen hebben en straks een mooie baby zullen krijgen.

Groetjes Linda
 
hoi,

Wat vind ik dit erg om te lezen zeg!! Wat ontzettend erg voor jullie.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen in deze ongelooflijk moeilijke tijd!!

xx natascha
 
oooohhhh... wat verschrikkelijk! ik krijg kippevel en tranen in mijn ogen. Het maakt me ook een beetje bang eerlijk gezegd (sorry dat ik het nu op mezelf betrek).... maar ik dacht dat dit soort dingen niet meer echt gebeurden na 12 weken.... Wat ontzettend erg zeg!

ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Liefs Astrid
 
Wat is dit vreselijk zeg, ik dacht ook idd dat dit na de 12e week niet meer kon gebeuren!

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies.


 
Hoi linda

Wat vind ik dit naar om te lezen, je weet dat het altijd kan (mijn moeder heeft ook kindje verloren met 23 wkn) maar je hoopt toch dat het jou zeker overslaat.
Ik krijg tranen in mijn ogen van je berichtje. Ik wens jullie heeeel erg veel sterkte de komende tijd.

Liefs Natalie
 
Terug
Bovenaan