Oververmoeide mama....waar kan ik terecht??

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Even een vraagje. Ik heb 2 zoontjes van 2 1/2 en 6 maanden oud. Met de jongste zijn we met 3 maanden gestopt met nachtvoeding, maar sinds dien moeten we er best vaak uit voor zijn speen. Een goede nacht is 1x eruit. Op een slechte soms wel 8X
En als de jongste toevallig een nachtje goed slaapt dan wordt.....je raad het al...de oudste steeds wakker door dromen of omdat hij zijn knuffels kwijt is...what ever.

We zitten er echt helemaal doorheen. Hebben een tijdje om en om op zolder geslapen maar daar slaapt de oudste ook dus dan heb je nog kans dat je wakker gemaakt wordt.

Ik werk drie dagen en dan wordt er natuurlijk ook van je verwacht dat je op een normaal niveau meedraait en gewoon je werk doet. Toevallig is het daar nu ook rete druk dus dat helpt ook niet.

Ik weet nu ff niet waar ik heen moet met dit probleem. Heb een paar weken geleden het CB al gebeld maar zij konden me ook niet helpen. Hun advies: je moet er gewoon even doorheen.

Alles begint er onder te lijden...ik en mijn vriend hebben zeer korte lontjes...ik ben al weer twee weken snotterig en niet lekker. Het lukt me niet om me te concentreren op mijn werk....en ik zeg nu ook mijn hele sociale leven af omdat ik het gewoon niet meer trek.

Bij wie kan ik nou aankloppen? De huisarts of bedrijfsarts lijkt me zo overdreven.
Ik snap ook wel dat er geen concrete oplossing is voor het doorslapen maar ik moet iets doen of met iemand hierover praten want anders draai ik echt door.

Please.....wie weet raad?

Groetjes van een doodvermoeide mama.
 
Hoi Mama3007,

Ik kan me voorstellen dat jullie er helemaal doorheen zitten.
Ik zou het toch overwegen om met je huisarts te praten.
Ik denk dat hij/zij je wel een oplossing kan bieden.
Of je vraagt je ouders/broers/zussen of zij de kinderen in het weekend willen opvangen.
Zodat jullie wat bij kunnen tanken.
En als je het niet trekt op je werk, je ziek melden.
Ik weet, dat is niet de juiste oplossing.
Maar ik denk dat ze ook niets aan je hebben, als je als een zombie aan t werk bent.
Ik wens je heel veel sterkte!

Liefs Fabiënne
 
goh wat vreselijk vervelend zeg,
ik herken het heel erg goed,
Je moet er echt even doorheen en dat is heeeeel erg zwaar.

misschien een idee om s'middags als de kids op bed liggen even bij te slapen?

Wij hebben een dochtertje van 6 jaar en een zoontje van 8mnd.
ons zoontje sliep vanaf 5wk door tot 6mnd en daarna was het feest,
hij krijste de hele buurt bij elkaar s'nachts en wou niks geen eten geen speen enz,
niemand kon mij helpen ik werd echt GEK.
Na 1,5mnd ging het goed en nu wordt hij s'nachts wakker voor de speen en soms de fles daar kan ik mee leven ik ga er elke nacht uit soms 1x soms 6x.

Mijn man en ik werken allebei in ploegen ik 2 dagen hij fulltime,
ben soms blij als ik nachtdienst heb.

Het gaat nu stukken beter dus ik denk dat het echt periodes zijn, en dat het vanzelf overgaat.
Wel sliep mijn dochtertje gewoon door het gekrijs heen,

Ik wil je heel veel sterkte wensen.
misschien kun je toch een x met de huisarts praten als je dat fijn vind, want het vervelende is dat als jij niet goed in je vel zit dat ook doorspeelt op je kids.
Veel liefs Mascha
 

Dag Mamma3007,

Je doet erg veel en je lijf en geest geven nu aan dat het tandje minder moet. Goed zo, met naar die signalen van je lijf en geest te luisteren en actief zoeken naar een oplossing ga je praktisch te werk. Je zit op de goede weg ….

Van belang is te realiseren dat niemand is perfect, ons lijf en onze hersenen hebben veel overcapaciteit. Maar moeheid door slaapgebrek leggen al gauw meer dan de helft van onze werk capaciteit stil, dus je werkt op minder dan halve kracht en moet je steeds maar extra inspannen naarmate je meer moe bent. Tandje minder……. lijkt een eerste praktische oplossing. Hoe…

Help jezelf door dagelijks ontspanning oefeningen te gaan doen. Doe op een vast moment van de dag de zonnegroet http://www.innerned.org/zongroet.html of ga strek oefeningen doen op muziek, vinden kinderen vaak ook leuk.
Bouw verder rustmomenten in je dagprogramma.
Ja … moeilijk, je hoofd staat er ‘helemaal niet’ naar.
Probeer maar lieve moeder.… ontspanning maakt je meer effectief, weer creatief en je concentratie neemt toe. Je zult ook dieper gaan slapen bij minder spanning. Alle beetjes helpen.

Wat kun je nu doen?
Time management, dus doelen stellen voor de korte termijn, die redelijk en haalbaar zijn.
Neem daarin ook op; gezelligheid, ontspanning en elkaar positieve support blijven geven. Je draagkracht is groter bij opbouwende support en weten dat het niet perfect hoeft te zijn maakt je milder en toleranter.
Lachen en relativeren is ook een plicht. Huilen staat je nu nader dan lachen, maar lachen heeft positieve invloed op de sfeer en verhoogd je weerstand.

Jullie zijn goede ouders, twijfel daar vooral niet aan, ieder stel jonge ouders moet toch steeds weer opnieuw de weg vinden, want ja iedere situatie is anders en soms kom je in een patroon dat je rigoureus moet doorbreken.
Laat deze situatie niet verergeren door jezelf onder druk te zetten. Je bent goed bezig, je communiceert erover. Opvoedinghulp, daar kun je bij het CB gericht naar vragen, een pedagoog of psycholoog kan veel doen in korte tijd. Ik vraag mij af of je die al nodig hebt. Je bent slim en goed bezig.

Verder:
Dagelijks ‘wat te doen‘ lijstje maken op papier en de avond ervoor moet dat lijstje klaar zijn (prioriteiten stellen). Dus nee leren zeggen. Ook op je werk doe je dit.
Geen twee of drie dingen meer tegelijk doen.
Schema niet vol proppen en schrijf er je vaste rustmomenten in.
Boodschappen lijstjes gebruiken.
Opschrijven van afspraken in een goed overzichtelijke agenda (wat je hebt opgeschreven daar hoef je niet meer aan te denken).
Verdeel werk, rust, plezier, sport en familie evenredig.
Slaap goed, ja daar zit de crux, je weet heel goed waar je fout zit. Normale slaaptijd is ongeveer 8 uur per nacht. De dwazen die minder slapen zijn echte uitzonderingen.

Dagelijks je ontspanning of rek oefeningen doen.
Paar maal per week sporten voor 40 minuten zoals wandelen, tuinen, fietsen op de hometrainer, zwemmen of naar de sportschool. Dagelijks flink lachen. Draai als je dat niet lukt een lachfilm of een iets anders waar je onbedaarlijk om moet lachen.

Verder wat moet en wat moet niet om de spiraal van steeds maar weer die speen terug geven, te doorbreken?
Ik vraag mij af of kinderen wel altijd een speen in hun mond moeten hebben, dus met een speen moeten slapen? Als ze geen speen hebben, kunnen ze hem ook niet kwijt raken. Dat geld ook voor een knuffel. Is dat een raar idee? Weet jij het …. of misschien iemand die dit leest?

Als kinderen de borst krijgen hebben ze in mijn visie geen speen nodig na het voeden, bij borstvoeding krijgen kinderen, zeker als er gevoed wordt ‘op vraag van het kind’ voldoende zuig bevrediging. Stop je met borstvoeding en ga je over op flesvoeding, dan neemt de speen van de fles die functie over. We weten dat flesvoeding kinderen minder zuigbevrediging geeft, maar dat kun compenseren met ‘een tijdje’ de speen te geven, niet doorlopend. De fopspeen zou echter alleen dan gegeven moeten worden als de baby hem echt nodig heeft schrijven experts. Dat kan dus doorschieten, want als dat betekent dat hij die altijd krijgt bij het avond ritueel voor het slapen dan wordt het een habit/ gewenning en is het een hele toer er van af te komen.
Wat is wijsheid??


Boeken
A. Ellis (2004). RET. Een andere kijk op problemen. Thema.
Katy Byron (2004). Vier vragen die je leven veranderen. De Boekerij.

Je ziet het, kennis uit boekjes. Ik daag anderen die dit lezen uit hier op te reageren.

Lieve groet,

Tine Oudshoorn, verloskundige , consultant en coach.
 
Hoi!

Wat een toestand zeg..........kan me voorstellen dat je er totaal doorheen zit!
Ik, met een keurig doorslapend kind die in slaap valt met haar duimpje in haar mond en nooit om een speen heeft gevraagd................ook ik zit er behoorlijk doorheen!
Ik ben mezelf aan het verliezen, in mijn nieuwe baan, in mijn nieuwe situatie als moeder........geen lekker gevoel en ik herken het zo enorm wat je schrijft. Ik word dan niet wakker gehouden door mijn meisje, maar door het gevoel nog zo enorm veel te moeten, het huis moet schoon, de kleren moeten gewassen worden, ik moet leren voor mijn studie, ik moet goed presteren op mijn werk, ik moet een lieve vriendin zijn voor mijn vriend, ik moet een perfecte moeder zijn voor mijn kindje, ik moet van alles...............doodmoe wordt je ervan. Zeker als je hier over in bed gaat liggen malen.........slapen lukt dus erg slecht. De tip van een collega: wel een dooddoener trouwens. STOP MET DENKEN!!! Zet de knop om in je hoofd. Je MOET niets............
Ik lachtte er om, hoe kun je nou stoppen met denken en dingen moeten? Sommige dingen moeten gewoon.........
Maar goed, ik heb het nu een paar avonden voor het slapen gaan gedaan, ik ben gestopt met denken...............et voila! Ik slaap als een roosje.
Tuurlijk, jij wordt wakker gemaakt door je kids, das een heel ander verhaal.
Maar de stap die ik gezet heb is: ik ga een ochtend/middag/avond voor mezelf vrij maken. Mijn vriend doet dit al zijn hele leven lang, maar ik vind dat ik moet zorgen voor mijn kindje. En nu, ik ga een ochtend/avond/middag in de week sporten, de sauna in, onder de zonnebank en hoop als een nieuwe vriendin/moeder terug te komen............even tijd voor mezelf.
Want ik besta ook nog................

Sterkte en zoek hulp, al is het iemand om tegen aan te klagen.............daar zijn wij dan weer goed voor!

Dikke knuffel en hou vol,

Liefs Rimke
 
"Moeder is de overtreffende trap van "moe""...

natuurlijk is het herkenbaar. Bij mij, gelukkig, in mindere mate dan bij jou. Er zijn al een paar goeie tips genoemd en inderdaad is het al goed dat je hier om hulp roept! Ik denk dat je ook best eens een bezoekje aan de huisarts kan afleggen; vraag eventueel om een dubbel consult, anders heeft ie maar 10 minuten voor je. En dat is meestal te kort om bepaalde dingen even goed door te spreken.

Heel lastig dat je kindje alleen in slaap kan komen met een fopspeentje! Het schijnt dat iedereen (ook baby's) een slaapritme hebben waarin je telkens een beetje wakker wordt en dan weer in slaap valt. Een baby moet in het eerste jaar dus leren weer zelf in slaap te vallen. Een baby met een fopspeen, ontspant als hij eenmaal slaapt z'n mondje,waardoor de speen eruit valt. Als hij dan weer even "wakker" wordt is de speen weg. Ik zou op zoek gaan naar manieren om je kindje te leren inslapen en doorslapen zonder hulp en fopspeen.
Maar ja, ik heb makkelijk praten; mijn kindjes hebben allebei rond de 4 a 5 maanden zelf de fopspeen links laten liggen (toen was hun zuigbehoefte grotendeels over).

En zoek anders eens contact met een maatschappelijk werker; die kunnen je goed helpen door een luisterend oor te bieden, met je mee te denken, misschien helpen je prioriteiten te stellen, etc.

Veel sterkte meid!!!

Jacoline.
 
Hoi doodvermoeide mama,

want zo voel jij je. Ik vond het eerst altijd een ongelukkige term, maar heb me ook zo gevoelt en dat was het enige woord wat kon beschrijven hoe moe ik was.... en jij dus ook.

Tips:
- kun je vakantiedagen opnemen? Of ouderschapsverlof? Waardoor je bv. 1 middag in de week voor jezelf iets leuks kan doen? Ook als je moe bent is het goed wel iets positiefs voor jezelf te gaan doen. Bij mij hielp zwemmen en naaien.
- probeer te accepteren dat je niet alles op 200% kan doen. Het is voor heel veel vrouwen, denk ik, herkenbaar. Je wilt een goede moeder zijn, je wilt een goede werknemer zijn, een goede collega, goede partner, etc... maar goed zijn voor jezelf??? Is dat nou zo raar?
- klop aan bij de huisarts als je dat moeilijk vindt voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Bij de psycholoog ben ik momenteel bezig met het boekje 'een andere kijk op problemen'... en het is echt een heel praktisch boekje en vraag als je naar een psycholoog gaat, naar een praktische psycholoog...
- Ik weet dat hier heel verschillend over gedacht wordt... laat je kindje huilen... ik vond het vreselijk, maar bij ons was het de weg naar herstel... ons meiske vond het best gezellig als we 8x per nacht even langskwamen voor de speen,   maar zij moest ook leren om te slapen. Nu krijgt ze bij het naar bed gaan de speen en kan 'em 'snachts zelf pakken. Als ze onverwachts gaat huilen en houdt ze aan, tuurlijk dan gaan we even kijken. Ligt ze nog goed? Heeft ze een vieze broek? Boertje? Maar als we niets zien, moet ze echt blijven liggen. Als je start met deze aanpak, dan voel je je soms echt een slechte moeder, maar hier ging het na 4 dagen/nachten beter. En dan kun jij ook weer slapen... Breng evt. je andere kindje een weekendje weg als je hiermee gaat starten, dan wordt die niet wakker.
- heel veel succes!!!!

Liefs!

@ Rimke, misschien is het boekje 'een andere kijk op problemen' ook iets voor jou.. klinkt allemaal best herkenbaar... MOET, MOET, MOET... Ik dacht 'ik moet NU slapen, want ik ben moe. Ging dus niet lukken. Met de gedachte 'ik zou graag willen gaan slapen, want ik ben moe. Maar als dat niet heel snel lukt, is dit geen ramp. Slaap ik weer wel een andere keer..' val ik stukken sneller in slaap (en minder gefrustreerd)
 
hai mama3007,

Ons meissie is nu ook 6 maanden (09-10-08), en ook wij moeten er soms elk uur uit voor de speen. Als je al niet moe bent, wordt je daar idd wel moe van. Voor ons werkt het volgende goed. Wij nemen 'diensten'. Gewoon om en om 's-nachts eruit. We houden dan ook geen rekening met wie er de volgende dag wel of niet in loondienst moet werken, want thuis met de baby is ook werken. Op deze manier kun je om de dag een nacht doorslapen. En tuurlijk word ik ook wel eens wakker van de babyfoon en moet ik dan mn vriend wakker maken. Maar ik hoeft niet uit bed en slaap daardoor snel weer in.

Afgelopen nacht hadden wij trouwens een geweldige nacht. Ik had 'dienst' en werd op half 7 pas wakker van onze meid. Ze mocht dus direct haar flesje. Heerlijk..... De reden hiervoor is dat ze zonder speen in slaap is gevallen. Ze heeft haarzelf gisteravond wel 15 minuutjes in slaap moeten huilen, maar goed. Voor het eerst in 3 maanden heeft ze weer eens doorgeslapen!!!!!!!!!!!! (Meer noodzaak dan planning hoor, we zijn overgestapt op speentjes voor 6+ maanden, en die kan ze nog niet goed in haar mondje houden, maar ik had de andere al weggegooid)

Hopelijk heb je er wat aan.

xxx
Mama van Navara
 
Terug
Bovenaan