ovulatie inductie

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Misschien kennen jullie me nog wel, ik heb een hele tijd geleden op het forum geschreven. Toen was ik bezig met Clomid, maar dit heeft helaas niet geholpen, ik reageerde nauwelijks op deze medicijnen. Helaas maar waar.
Nu gaan we na de vakantie met ovulatieinductie beginnen. Weet iemand hoe dat werkt??
Ook een vervelend bijkomstigheid is is dat ik in maart te horen kreeg dat mijn contract niet verlengd werd. Half juli liep deze af. Nu moet ik dus op zoek naar een andere baan. Maar ik begreep van de gyn dat ik dan heel vaak moet komen om bloed te laten prikken en echo's te maken. Is er iemand die mij raad kan geven hoe ik dit met een nwe baan moet gaan combineren, en is het verstandig om dit gevoelige onderwerp in een sollicitatiegesprek naar voren te brengen?????? Ik weet werkelijk niet hoe ik dit met elkaar moet gaan combineren.

Groetjes, Patricia
 
Hoi Patricia,

Ik kan me goed verplaatsten in jouw situatie want ik zit er ook ongeveer zo in!

Het is moeilijk om een keuze te maken hierin, want je wilt natuurlijk het liefst allebei...

Ik heb ook te maken met een contractbeëindiging ivm opheffing bedrijf en sta ook in dubio. Ik heb de mazzel dat ik nog tot 31/12 een contract heb, en hoop voor die tijd m'n 1e IVF poging te hebben gehad...
Maar ook ik vind het lastig om (ook daarna) te solliciteren en daarmee om te gaan.

In jouw geval ben je al koosje en moet je nu al op zoek naar een andere job.
Ik denk zelf dat je je kansen erg verkleint als je het bij voorbaat zegt.
Ze mogen het niet aan je vragen of je een kinderwens hebt en je bent ook niet verplicht om het te melden, volgens mij.
Ik zou het zelf niet vertellen en op het moment dat je je evt. je proeftijd door bent verder gaan met de behandelingen. Je moet hierin toch aan jezelf denken! Je kunt er ook voor kiezen het eerder te vertellen als je denkt dat daar de ruimte/begrip voor is.

Als je ergens wordt aangenomen kiezen ze jou om je kwaliteiten en bij jouw persoon hoort ook jouw kinderwens. Als je het dan (als je aangenomen bent) vertelt en er is een vertrouwensband opgebouwd, is het te hopen dat je een fijne en begripvolle werkkring/collega's hebt, die het geen probleem vinden als je daarvoor naar het zh moet.

Lastig is dat hè, als je 2 ambities tegelijk hebt, die van moeder en van werkende vrouw/carièrre.

Sterkte!
lfs. Suus
 
Hoi Suus,

Dank je wel voor je reactie.
Het is inderdaad een beetje dubbel allemaal, maar ikzelf en onze grootste wens staan op nr 1. (ik hoop niet dat dit arrogant overkomt, want zo ben ik absoluut niet) Werk is ook belangrijk maar niet zo belangrijk!!
Ik hoop heel hard dat je dan inderdaad je 1e IVF poging hebt gehad, spannend zeg en hoop dat het positief uitpakt.

groetjes, Patricia

 
Hoi Patries,

Ik voel het precies hetzelfde als jou hoor! Mijn eerste ambitie is toch ook echt eerst moeder worden, die baan komt daarna wel weer.
Het lastige is alleen dat je daar niet op gaat wachten, zeker niet zoals bij ons, als het allemaal niet 1-2-3 lukt...
Maarja, dat is ook het leven, toch?
De wens laat zich niet sturen en het leven gaat verder, dus moeten wij ook verder! Komt tijd komt raad.
Ik probeer ook alles op z'n beloop te laten en je zult zien, bij ons komt het allemaal vanzelf op z'n pootjes terecht.
Eens hebben wij ons hummeltje vast en komt die leuke baan ook op je pad (of andersom) en kijken we terug op een moeilijke tijd waar we ons sterk doorheen hebben geslagen!

Sterkte met je keuze/beslissing hierin!
liefs, Suus
 
hoi jongens,
ik worstel ook met werken en de wens...ook ben ik een beetje overspannen van operatie/hormoonkuur/slechte periode op t werk. ik ben net naar de acupuncturist geweest en die vond t heel slecht vooor mn kinderwens, al die spanning. ze raadde aan om naar de bedrijfsarts te gaan en te kijken of het niet beter voor me zou zijn korter te werken. op de een of andere manier wil ik er niet aan. brrr, moeilijk hoor. ik weet bijna zeker dat mijn jaarcontract straks niet wordt verlengd als ik dat doe. maar dat is in aug. pas...langzaam maar zeker begint het bewustzijn dat de wens en mijn gezondheid belangrijker zijn dan werk en geld groter te worden en te veranderen in iets er aan te doen. want dat is pas de volgende stap merk ik en de moeilijkste! ik wist het altijd wel maar wist niet hoe ik t moest aanpakken. ik sta nog steeds maar aan t begin maar ik hoop dat deze lijn doorgezet wordt. nou beetje zwaar allemaal. voor jou is t anders, maar toch iets om over na te denken.
veel succes bij t vinden van een baan! liefs, lis
 
Hee Lis,

Meissie dat klinkt niet zo best allemaal... Misschien is een bezoek aan de bedrijfsarts en wat minder werken best een goed idee van de acu?
Je zou kunnen proberen of het bespreekbaar is bij je werkgever?
Misschien is er meer begrip voor je dan je denkt! Als je door minder te gaan werken beter in je vel komt te zitten draagt dat automatisch ook bij aan een beter functioneren, en kun je dat misschien wel inzetten als wapen zodat je zeker wel een contractverlenging krijgt?! Het is maar een idee, maar soms is er meer mogelijk als je de kansen zelf creërt en pro-actief reageert...

Het is moeilijk he, een hele strijd naast die strijd van de kinderwens...
Kop op he meis!

Liefs, Suus

ps ik zit hier stiekum toch weer ineens te tikken, foei! En ik had me nog zo voorgenomen....
 
Hoi meiden,

Ook ik zit met hetzelfde probleem! Ik ben vorig jaar verhuisd en mijn vaste baan opgezegd. Nu werk ik alweer een half jaar als inval op een kinderdagverblijf in mijn huidige woonplaats...er is voldoende werk,,verveel mij niet....er komt geld binnen,,,alleen ik heb een 0-urencontract!! Ook wij twijfelde enorm toen wij net begonnen aan onze grootste wens, maar inmiddels is de twijfel weg!! Ik vind een kindje veel belangrijker en de rest komt ook wel! En zie nu,,het lukt ook nog niet eens 1,2,3 dus wie weet heb ik straks toch eerst een baan en dan.....de toekomst zal het uitwijzen,,,het laat zich toch niet plannen!! Op mijn werk zijn ze inmiddels volledig op de hoogte van onze plannen..ik moest toch vaak naar het ziekenhuis en toen er gevraagd werd waarom??? heb ik eerlijk geantwoord! Ik denk niet dat het verder invloed heeft op het krijgen van een baan, want zij kennen mij al een half jaar, weten wat ze aan mij hebben, en zijn enorm tevreden...het wachten is alleen tot er iemand weggaat en er een vacature vrij komt....tegenwoordig liggen de banen niet voor het oprapen en moeten we roeien met de riemen die we hebben! Ik vind het trouwens heel fijn dat iedereen nu op de hoogte is...vooral in mijn beroep gaat alles natuurlijk over kinderen...en kan ik vrijuit over onze wens praten!! Ik vind veel begrip en steun!! Mijn collega heeft zelf een kindje van een donor, omdat haar man onvruchtbaar is!!

Meiden, volg je hart en alles komt goed!

Liefs moi xxxx
 
Ja ik snap hoe dat gaat. langzaam afbouwen gewoon! de acu zei dat t goed zou zijn elke dag een halfuur te wandelen. lijkt me ook beter dan te computeren...best een goeie tip vind ik. ga proberen in ieder geval af en toe te doen...maar t is hier zo gezellig he, liefs, lis
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan