<p>Hallo, </p><p>Ik moet even mijn verhaal kwijt. </p><p>Ik wilde heel graag een 6de kindje maar toch was de twijfel er. Financieel, ruimte in huis.. enz enz. </p><p>Nu heb ik vorige week positief getest. Eerst was ik blij maar toen sloeg het om. Paniek... Wakker liggen snachts, zweten, hyper ventileren. De dag erna in de middag hield ik het niet meer en brak in tranen uit. Ik ben zo ontzettend bang dat ik dit toch niet wil.. Dat dit niet leuk is voor ons gezin. </p><p>Vorige zwangerschap heb ik een ernstige depressie gehad en ik was ook erg bang op herhaling. En nu lijkt de paniek het weer over te nemen!!! Mijn moeder en zus weten dat ik zwanger ben en reageerde wel positief.</p><p>Ik begin op een miskraam te hopen en te denken aan de abortus pil. </p><p>Help wie heeft ook deze gevoelens?De angst verstikt mij gewoon. </p><p>Groetjes</p>
Paniek aanvallen
- Onderwerp starter Gebruiker10242592
- Startdatum
Ik herken het niet. Ik verwacht ook nummer 6.
Probeer positief te blijven en te denken.
Ook dit komt goed. Ga asjeblieft niet aan een abortus denken of iets. Kindjes lopen als jij gewoon aandacht schenkt echt geen schade op van een groot gezin.
Probeer positief te blijven en te denken.
Ook dit komt goed. Ga asjeblieft niet aan een abortus denken of iets. Kindjes lopen als jij gewoon aandacht schenkt echt geen schade op van een groot gezin.
Ik herken het niet. Ik verwacht ook nummer 6.
Probeer positief te blijven en te denken.
Ook dit komt goed. Ga asjeblieft niet aan een abortus denken of iets. Kindjes lopen als jij gewoon aandacht schenkt echt geen schade op van een groot gezin.
Probeer positief te blijven en te denken.
Ook dit komt goed. Ga asjeblieft niet aan een abortus denken of iets. Kindjes lopen als jij gewoon aandacht schenkt echt geen schade op van een groot gezin.
Laat je doorverwijzen naar de POP-poli
Zelf heb ik geen ervaring met een groot gezin. Dus ik weet niet hoe het is in huis.
Ik weet wel dat ik vroeger lang met mijn broer een slaapkamer deelde en dat grotendeels wel erg gezellig vond. In mijn moeders generatie bestonden veel gezinnen uit 5 of meer kinderen. Volgens mij kan het juist heel leuk zijn om zoveel gezelligheid in huis te hebben, en wennen kinderen aan de ruimte in huis die ze kennen. Mijn moeder sliep met haar 3 zussen in een slaapkamer haha!
En financieel... Helpt het om samen met iemand de kosten en inkomsten op een rijtje te zetten? Zo kun je kijken hoe erg het nou echt is, en eventueel naar oplossingen zoeken voor je een keuze maakt die niet meer ongedaan te maken is. Je kunt ook zoveel spullen hergebruiken.
Ik ben niet anti abortus, maar het is een ingrijpende keuze. Ik zou eerst proberen je twijfels te lijf te gaan en ook met een POH gaan praten (evt verder praten op de POP poli of met een psych) voor je daarvoor gaat. Waarschijnlijk nemen je gedachten nu een loopje met je en komt het op veel vlakken ook wel gewoon weer goed. Heb je mensen om je heen waarmee je het over je angst kan hebben? Als er eenmaal zo'n zaadje geplant is gaat het groeien en dan wordt relativeren ook zo moeilijk he?
Ik weet wel dat ik vroeger lang met mijn broer een slaapkamer deelde en dat grotendeels wel erg gezellig vond. In mijn moeders generatie bestonden veel gezinnen uit 5 of meer kinderen. Volgens mij kan het juist heel leuk zijn om zoveel gezelligheid in huis te hebben, en wennen kinderen aan de ruimte in huis die ze kennen. Mijn moeder sliep met haar 3 zussen in een slaapkamer haha!
En financieel... Helpt het om samen met iemand de kosten en inkomsten op een rijtje te zetten? Zo kun je kijken hoe erg het nou echt is, en eventueel naar oplossingen zoeken voor je een keuze maakt die niet meer ongedaan te maken is. Je kunt ook zoveel spullen hergebruiken.
Ik ben niet anti abortus, maar het is een ingrijpende keuze. Ik zou eerst proberen je twijfels te lijf te gaan en ook met een POH gaan praten (evt verder praten op de POP poli of met een psych) voor je daarvoor gaat. Waarschijnlijk nemen je gedachten nu een loopje met je en komt het op veel vlakken ook wel gewoon weer goed. Heb je mensen om je heen waarmee je het over je angst kan hebben? Als er eenmaal zo'n zaadje geplant is gaat het groeien en dan wordt relativeren ook zo moeilijk he?
Ik zou contact opnemen met je huisarts en dit gaan bespreken zodat je preventief actie kan ondernemen op een evt depressie. Ga met je man praten over hoe je je voelt. Je bent nu duidelijk niet jezelf en dat is niet het moment om een beslissing te nemen over je zwangerschap.
Bedankt voor jullie reacties!
Ik probeer mijn verstand te gebruiken en afleiding te zoeken.. Ik dacht dat ik geleerd had van mijn vorige zwangerschap..maar het overkomt mij gewoon nog een x.
Mijn man kan ik wel tegen praten maar veel reactie terug hoef ik niet te verwachten. Met mijn moeder durf ik er niet over te praten.. Ik schaam mij dat ik nu weer deze gevoelens heb. Bij mijn vorige zwangerschap ging het pas beter toen ik met medicatie begon.
Ik kan mezelf wel voor de kop slaan!!!! Waar ben ik weer aan begonnen, wat heb ik mijzelf weer aan gedaan.
Financieel zitten wij gewoon gemiddeld, in dat opzicht gaan we het wel redden. Onze jongste dochter zal net als haar broers en haar zussen dan ook een kamer moeten delen.
Als ik naar mijn jongste kijk dan wordt ik ook zo verdrietig, haar plekje wordt afgepakt.. Het gevoel, ik wil geen ander kind!
Ik ben zo gelukkig met mijn 5 kinderen.
Zullen het de hormonen zijn, die mij zo gek maken?
Ik denk aan een abortus pil.. daar zou ik nog vroeg genoeg voor zijn.
Ik kan en wil niet nog een x door zo'n erge depressie, ook niet voor mijn kinderen.
Ik probeer mijn verstand te gebruiken en afleiding te zoeken.. Ik dacht dat ik geleerd had van mijn vorige zwangerschap..maar het overkomt mij gewoon nog een x.
Mijn man kan ik wel tegen praten maar veel reactie terug hoef ik niet te verwachten. Met mijn moeder durf ik er niet over te praten.. Ik schaam mij dat ik nu weer deze gevoelens heb. Bij mijn vorige zwangerschap ging het pas beter toen ik met medicatie begon.
Ik kan mezelf wel voor de kop slaan!!!! Waar ben ik weer aan begonnen, wat heb ik mijzelf weer aan gedaan.
Financieel zitten wij gewoon gemiddeld, in dat opzicht gaan we het wel redden. Onze jongste dochter zal net als haar broers en haar zussen dan ook een kamer moeten delen.
Als ik naar mijn jongste kijk dan wordt ik ook zo verdrietig, haar plekje wordt afgepakt.. Het gevoel, ik wil geen ander kind!
Ik ben zo gelukkig met mijn 5 kinderen.
Zullen het de hormonen zijn, die mij zo gek maken?
Ik denk aan een abortus pil.. daar zou ik nog vroeg genoeg voor zijn.
Ik kan en wil niet nog een x door zo'n erge depressie, ook niet voor mijn kinderen.
Het is helemaal niets om je voor te schamen hoor. Ik snap heel goed dat je niet door nog een depressie heen wilt. En dat je nu weer dat soort gedachten hebt, dat roept ook nog eens angst voor de angst/depressie op. Hormonen erbij, bam!
Ik zou er toch eerst over praten. Waarom een abortuspil zonder erover te praten met iemand? Is dat makkelijker? Straks krijg je daar ontzettend spijt van.
Bedenk maar zo, als een van jouw kinderen hiermee rondliep, zou je het fijn vinden dat die niet met jou durft te praten uit schaamte? Moeders kun je alles mee bespreken
En als dat geen optie is, maak gewoon een afspraak met de huisarts of verloskundige om doorverwezen te worden. Het is echt goed om dingen eerst op een rijtje te krijgen. En wie weet kun je nu wel eerder met medicatie beginnen als dat echt de oplossing is.
Ik zou er toch eerst over praten. Waarom een abortuspil zonder erover te praten met iemand? Is dat makkelijker? Straks krijg je daar ontzettend spijt van.
Bedenk maar zo, als een van jouw kinderen hiermee rondliep, zou je het fijn vinden dat die niet met jou durft te praten uit schaamte? Moeders kun je alles mee bespreken
En als dat geen optie is, maak gewoon een afspraak met de huisarts of verloskundige om doorverwezen te worden. Het is echt goed om dingen eerst op een rijtje te krijgen. En wie weet kun je nu wel eerder met medicatie beginnen als dat echt de oplossing is.