Paniekstoornis

<p>Hallo allemaal, </p><p>Mijn naam is Natasja en ben 9 weken zwanger van ons eerste kindje.</p><p>In april 2013 ben ik ziek thuis komen te zitten omdat ik ervan overtuigd was dat ik iets mankeerde aangezien ik zoveel lichamelijke klachten had. </p><p>Na heel wat onderzoeken in het ziekenhuis bleek er niets aan de hand te zijn. Althans niet lichamelijk..</p><p>Uiteindelijk kwam eruit dat ik een paniekstoornis heb met agorafobie. </p><p>Na ruim een jaar therapie te hebben gehad en gebruik van AD was ik in 2015 weer volledig aan het werk! </p><p>Nu ben ik zwanger en slik mijn medicatie nog steeds. Voordat ik zwanger werd ben ik bij een pop poll geweest voor meer informatie. </p><p>Nu vroeg ik me af of er meer dames zijn die zwanger zijn en een paniekstoornis hebben. Ik zou het prettig vinden om met iemand te praten die het beter begrijpt dan bijvoorbeeld mijn vriendinnen.. die hebben wel kids maar geen paniekstoornis. </p><p>Groetjes Natasja </p>
 
Hier hetzelfde! Ik ben sinds juni 2015 thuis. Mijn vorige zwangerschap voelde ik me mentaal super. Nu ben ik weer zwanger en ik voel me mentaal weer goed. Als de eerste echo goed is, dan ga ik weer naar de POP. Ik slik wel nog gewoon antidepressiva. 
 
Hoi Natasja, 
Ook ik heb een paniekstoornis en ook generaliserende angststoornis en gebruik ook anti depressivia (citalopram). 
Vorig jaar geprobeerd om mee te stoppen vanwege kinderwens en toen kreeg ik hele heftige paniekaanvallen. Heb het eerst nog geprobeerd om het vol te houden zonder medicatie maar uiteindelijk was dat niet meer te doen. 
Mentaal gaat het nu best goed. Ben wel onder behandeling van een psycholoog. Mijn zwangerschap was niet gepland dus toen ontstond er wel weer even paniek gezien mijn psychische klachten. Maar gelukkig tot zo ver geen tot weinig klachten. Ik heb wel zelf initiatief genomen om preventief onderhoudsgesprekken te hebben met de psychiater van de pop poli. Ik zat heel laag in dosering van mijn medicatie maar het leek mij verstandig om dat iets op te hogen. Voelt als een soort extra beschermende factor aangezien ik erg gevoelig ben voor slaapgebrek en dat een factor is waar je niet onderuit komt in je kraamtijd? ook heb ik contact gezocht met een lactatiekundige omdat ik wat meer begeleiding zou willen hebben rondom borstvoeding. De kraamtijd schijnt best een pittige periode te zijn met slaap te kort, hormonen en het hele idee dat je moet wennen aan je nieuwe rol als moeder. Ik probeer zo goed geïnformeerd mogelijk mij voor te bereiden. Persoonlijk geeft dat mij rust. Verder vind ik het wel erg spannend. Gelukkig ervaar ik veel steun van de verloskundigen, pop poli, lactatiekundige en mijn omgeving?
Als ik een keer een slechte dag heb, ben ik gelijk bang dat het helemaal fout gaat. Gelukkig is dat niet zo. Ik moet proberen om te accepteren dat je ook mindere dagen hebt en dat dat niet gelijk betekend dat het dan slecht gaat. Minder gevoelens mogen er ook bij horen. De ene keer gaat dat makkelijker als de andere keer. 
Hoop dat je hier wat aan hebt. Je bent zeker niet de enige en sowieso knap dat je een topic hierover opent? Ik wens je een goede en fijne zwangerschap
 
Hoi Natasja, 
Ook ik heb een paniekstoornis en ook generaliserende angststoornis en gebruik ook anti depressivia (citalopram). 
Vorig jaar geprobeerd om mee te stoppen vanwege kinderwens en toen kreeg ik hele heftige paniekaanvallen. Heb het eerst nog geprobeerd om het vol te houden zonder medicatie maar uiteindelijk was dat niet meer te doen. 
Mentaal gaat het nu best goed. Ben wel onder behandeling van een psycholoog. Mijn zwangerschap was niet gepland dus toen ontstond er wel weer even paniek gezien mijn psychische klachten. Maar gelukkig tot zo ver geen tot weinig klachten. Ik heb wel zelf initiatief genomen om preventief onderhoudsgesprekken te hebben met de psychiater van de pop poli. Ik zat heel laag in dosering van mijn medicatie maar het leek mij verstandig om dat iets op te hogen. Voelt als een soort extra beschermende factor aangezien ik erg gevoelig ben voor slaapgebrek en dat een factor is waar je niet onderuit komt in je kraamtijd? ook heb ik contact gezocht met een lactatiekundige omdat ik wat meer begeleiding zou willen hebben rondom borstvoeding. De kraamtijd schijnt best een pittige periode te zijn met slaap te kort, hormonen en het hele idee dat je moet wennen aan je nieuwe rol als moeder. Ik probeer zo goed geïnformeerd mogelijk mij voor te bereiden. Persoonlijk geeft dat mij rust. Verder vind ik het wel erg spannend. Gelukkig ervaar ik veel steun van de verloskundigen, pop poli, lactatiekundige en mijn omgeving?
Als ik een keer een slechte dag heb, ben ik gelijk bang dat het helemaal fout gaat. Gelukkig is dat niet zo. Ik moet proberen om te accepteren dat je ook mindere dagen hebt en dat dat niet gelijk betekend dat het dan slecht gaat. Minder gevoelens mogen er ook bij horen. De ene keer gaat dat makkelijker als de andere keer. 
Hoop dat je hier wat aan hebt. Je bent zeker niet de enige en sowieso knap dat je een topic hierover opent? Ik wens je een goede en fijne zwangerschap
 
Pfff leuk dat trage systeem van het forum, gelijk 2x mijn reactie?
En kleine aanvulling: na de paniekaanvallen vorig jaar hadden we onze kinderwens even geparkeerd en zouden we het een jaar uitstellen tot ik dmv therapie weer wat 'steviger' in elkaar zou zitten. Ook zouden we het medische traject ingaan vanwege mijn verminderde vruchtbaarheid, maar blijkbaar is er iemand die toch heel graag wil komen en wel nu? die liet zich nergens door weerhouden haha. 
 
Hallo! 
Ook ik heb een paniekstoornis en ben zwanger. De week dat ik erachter kwam was vreselijk, ik kreeg de ene paniekaanval na de andere. 
Nu is het redelijk stabiel. Heel af en toe voel ik wel eens wat sluimeren. Ik heb vaak na een paniekaanval een aantal dagen wat een neerslachtig gevoel waarin ik helemaal met mezelf aan de haal ga en de ergste scenario’s in m’n hoofd haal. Gelukkig gaat dit altijd weer over. Ik hen een jaar AD (lexapro) gebruikt maar ben hier in 2016 mee gestopt. Ik gebruik nu ook niks. Wel wilde ik me aangemeld hebben bij de POP poli en hier heb ik volgende week een gesprek. Laagdrempelig, maar mocht ik toch meer last krijgen dat ik er terecht kan. 
Liefs 
 
 
Hey Natasja,
 
Wat ontzettend fijn om te lezen dat ke niet de enige bent he! Want het voelt vaak alsof je de enige bent en krijgt daardoor gevoelsmatig minder begrip!
Ook ik heb een paniek/angststoornis. Ik heb die over gehouden aan een burn-out in 2017. Ik slik hiervoor al bijna 2 jaar AD.
Voor mijn zwangerschap was alles stabiel. Had al maanden geen last van paniek. Ik heb zelf een miskraam gehad afgelopen november en vervolgens in januari weer zwanger. Tot 10 weken geen paniek ervaren en toen kwam de klap. Door de onzekerheid en alle lichamelijke klachten die ik had heb ik toen een enorme stap terug gezet. Ik had weer continu angst, en was bang suïcidaal of psychotisch te worden. Uiteindelijk ben ik bij de POP poli beland en wordt zowel door een psychiater als psycholoog begeleid. Nu 20 weken zwanger en alles is al weer 5 weken onder controle! 
Zoals je hier leest hebben veel meiden geen klachten tijdens hun zwangerschap! Hoop voor jou dat dat ook zo is! Schaam je er anders niet voor meid! Niet iedereen zit op een roze wolk.
 
Ik ben vanuit mijn tiener jaren ook bekend met een paniekstoornis. Ben inmiddels 33 en heb er eigenlijk de laatste jaren nauwelijks last van. Ik neem er verder ook niks van medicatie voor in ofzo. 
Mijn paniek begint vaak als ik me niet lekker voel, dan krijg ik de angst om te moeten overgeven en de controle over mijn lichaam te verliezen. 
Nou, en dan word je zwanger.... in het begin had ik al gelijk voor mezelf besloten om 9 maanden lang niet te gaan uiteten en geen (voor mij) risicovolle dingen te gaan doen .. want bij zwangerschap hoort overgeven he.. zeggen ze. 
Ben inmiddels dik 36 weken zwanger en heb gelukkig niet hoeven overgeven en ben in de hele periode zeker gaan uiteten en naar verjaardagen geweest enz enz.  
Moet zeggen dat ik nu op het einde wel al 2 of 3x even lichtjes in paniek ben geraakt doordat ik toch opeens heel misselijk kan worden en daarbij heel veel dingen/ kwaaltjes voel die ik niet ken. (Wat wel allemaal normaal is bij deze periode in de zwangerschap) 
Ook kan ik behoorlijk angstig worden als ik teveel over de bevalling ga nadenken. Dit heb ik ook lange tijd niet gedaan waardoor ik ook nooit iets van een cursus heb gedaan ofzo. En nu denk ik shit, had ik maar... Ik probeer nu in de laatste weken toch nog wat theoretische kennis op te doen via filmpjes op internet. Geen bevallingsfilmpjes maar info over ademhalingstechnieken of over het opvangen van weeën bijvoorbeeld. Zo probeer ik toch nog wat controle te houden voor dat spannende moment. 
Succes in elk geval! Jullie allemaal ?
 
Terug
Bovenaan