Mijn zoon is inmiddels 13, maar toen hij geboren werdt zat zijn vader ook bij de landmacht.
Toen mijn zoon drie maanden was, ging zijn vader op uitzending naar Bosnië voor 6 maanden. Daarna elk weekend thuis.
Ik ben hierdoor veel te sterk geworden, ik deed alles in en om het huis en zorgde dag en nacht voor onze zoon.
Niet veel later kwam hij thuis te zitten en heeft hij een jaar betaald verlof gekregen ivm een uitje die niet helemaal goed ging. Dus is afwachting van de rechtszaak moesten we afwachten.
Maar ik had hem voor mijn gevoel na 1,5 jaar ook niet meer dagelijks nodig en ineens zat mijn man dag en nacht op de bank, we zijn uit elkaar gaan groeien. Niet veel maanden later strande onze relatie.
Een militair vrouw zijn en moeder, ik ben super trots op jullie. Want het is niet altijd even makkelijk!