<p><span style="color: #030303; font-family: 'Open Sans'; white-space: pre-wrap;">Lieve mama's, Omdat de papa in kwestie al gaat zuchten als ik dit onderwerp aansnijd, wil ik het graag hier even kwijt omdat ik benieuwd ben hoe jullie hierover denken. Sorry voor het hele verhaal maar ik moet het even van me afschrijven. Mijn man heeft tot eind april één dag in de week een 'papadag' omdat hij ouderschapsverlof en vakantiedagen heeft opgenomen. Op deze dag werk ik bijna altijd thuis en krijg ik dus mee hoe het eraan toe gaat thuis. Ik merk dat mijn man het blijkbaar moeilijk vindt om bezig te zijn met ons zoontje (nu 6 maanden) en vrijwel heel de dag dingen voor zichzelf aan het doen is. Hij verzorgt hem gelukkig wel, geeft op tijd zijn flesje, verschoont zijn luier, gaat naar hem toe als hij huilt etc. maar meer dan dat is het niet. Als de kleine slaapt, zit meneer op zolder te gamen, wat ik prima vind want de kleine slaapt toch. Maar.... als hij de kleine de fles geeft, zet hij zijn tablet neer (gelukkig wel buiten gezichtsveld baby na aandringen van mij) om tegelijkertijd filmpjes te kijken. Na de fles weet hij niet hoe snel hij de kleine in zijn wipstoel moet zetten. Al snel verdwijnt meneer weer naar zolder als de kleine nog wakker is en legt hij hem op het speelkleed naast hem en gaat hij gewoon weer verder gamen. Nu hebben wij het geluk een vrolijke baby te hebben die zichzelf best lang kan vermaken, maar ik heb hier toch geen goed gevoel bij en vind het gewoon zielig. Ik vind het belangrijk om de kleine aandacht te geven en bewust met hem bezig te zijn en doe dat dan ook op mijn niet-werkdagen en in het weekend. Ik snap heus wel dat het voor een vader anders is en dat het leuker wordt als de kleine wat ouder is en hij 'er meer mee kan'. Maar dan nog, je kunt hem wel aandacht geven, bij hem gaan zitten/liggen en een beetje met hem spelen of knuffelen. Dat doet hij nu dus vrijwel niet of hooguit een paar minuutjes als de kleine gaat jengelen. Herkennen jullie dit? Vinden jullie dat ik me aanstel of is dit echt niet in de haak? Ik heb een hele goede band met mijn schoonmoeder en heb al een aantal keer op het punt gestaan om het er met haar over te hebben maar ik durf dat niet zo goed. Het is wel haar zoon waar het om gaat en dat kan dat toch gevoelig zijn en als een aanval overkomen. Mijn eigen moeder snapt mij wel maar denkt dat het niet zo'n probleem is en dat het nu in balans is (ik geef de baby een overload aan liefde en aandacht, papa leert hem om zelf te spelen). Ik ben benieuwd naar jullie reacties, alvast super bedankt daarvoor! Liefs, een verdrietige maar misschien-ook-wel-overbezorgde mama</span></p>
Papa weinig aandacht voor baby
- Onderwerp starter Gebruiker10298060
- Startdatum
Tja lastig… veel meer mannen/mensen weten niet zo goed wat te doen met een baby. Echt spelen kan natuurlijk nog niet. Gaat hij gamen omdat hij niet goed weet wat anders te doen? Misschien kun je wat suggesties geven wat hij ipv gamen kan doen?
Hoi lieve bezorgde mama,
Zeker in deze tijd met al het thuiswerken snap ik dat dit soort dingen aan je knagen kunnen. Toch denk ik dat je moeder gelijk heeft en het prima in balans is op deze manier. Vanuit onze situatie gezien zelfs vrij herkenbaar, al moet ik ook bekennen dat oom ik als moeder hele series gebinchewatcht heb tijdens het flesje geven.. Of het slecht is voor een baby? Geen idee, maar wat ik wel weet, is dat we nu een peuter van 3 hebben rondlopen die gek is op zowel papa als mama en het liefst de hele dag roept hoe lief ze ons vindt. Ongeacht alle verschillen tussen de papa en mama. ?
Ik zou duidelijk afspreken met je partner waar de dingen liggen die belangrijk zijn voor jullie beide. En voor de rest elkaar lekker in de waarde laten. Jullie baby heeft een liefdevol gezin, daar gaat het om!❤ en je doet het hartstikke goed.
Zeker in deze tijd met al het thuiswerken snap ik dat dit soort dingen aan je knagen kunnen. Toch denk ik dat je moeder gelijk heeft en het prima in balans is op deze manier. Vanuit onze situatie gezien zelfs vrij herkenbaar, al moet ik ook bekennen dat oom ik als moeder hele series gebinchewatcht heb tijdens het flesje geven.. Of het slecht is voor een baby? Geen idee, maar wat ik wel weet, is dat we nu een peuter van 3 hebben rondlopen die gek is op zowel papa als mama en het liefst de hele dag roept hoe lief ze ons vindt. Ongeacht alle verschillen tussen de papa en mama. ?
Ik zou duidelijk afspreken met je partner waar de dingen liggen die belangrijk zijn voor jullie beide. En voor de rest elkaar lekker in de waarde laten. Jullie baby heeft een liefdevol gezin, daar gaat het om!❤ en je doet het hartstikke goed.
Ik snap heel goed dat hij niet heel de dag bezig kan zijn met jullie kindje maar zoals ik het lees vind ik het wel heel weinig. Gaat hij nooit even lekker een rondje buiten wandelen ofzo met de wandelwagen. Lekker even in de buitenlucht en mijn kids vonden het heerlijk om lekker buiten rond te kijken. Even samen op het kleed wat oefenen met dingen pakken, rollen, zitten.
Ik moet zeggen dat ik mezelf wel herken in jouw man. Toen mijn kinderen zo jong waren kon ik er gewoon ook niet zoveel mee. Ik zorgde voor ze, zong echt wel af en toe een liedje of knuffelde, maar liet ze ook veel alleen spelen. Ik ben totaal geen baby moeder. Mijn kinderen zijn inmiddels 3,5 en 1,5 jaar en zijn heel gelukkig en goed gehecht aan ons. Onze dochter is een zelfstandige meid die tegelijkertijd kan genieten van knuffels en fijne gesprekken. We spelen nu veel samen en er is niks mis met haar 
Ik vind dat je je niet aanstelt en dingen echt wel realistisch bekijkt. Voor een vader is het idd soms wat anders en wordt het echt pas op latere leeftijd een stuk leuker voor hun. Echter de hele dag zitten gamen zou er bij mij ook niet in gaan hoor. Zo te horen zorgt hij heel erg goed voor zijn kindje, maar een beetje aandacht naast de nodige zorg is ook wel nodig. Zeker voor het creëren van een band, hier zou hij wel mee bezig moeten zijn in mijn ogen. Als het lekker weer is zou hij eens lekker met hem kunnen gaan wandelen ofzo, of idd lekker op het speelkleed leggen en erbij gaan zitten. Dat hoeft echt geen uur, die kleintjes verliezen na een korte tijd toch wel hun spanningsboog. Of gewoon lekker even tegen hem praten. Lijkt me toch weinig moeite. Ik heb sowieso heel veel moeite als mensen “continue” gamen, alsof dat super belangrijk is. Jammer dat hij zo gaat zuchten als je erover begint, dat maakt de drempel voor jou des te hoger. Je zou het er idd met je schoonmoeder over kunnen hebben, maar zou wel voorzichtig zijn dat hij dit dan niet verkeerd oppakt ofzo. In principe kan zij natuurlijk ook weinig doen. Hoe dan ook, ik snap je heel erg goed en vind je echt niet onrealistisch. Je probeert het ook echt vanuit zijn kant te zien, wat ik erg goed van je vind. Heel veel succes!
Het is net alsof ik onze situatie lees. Je bent dus niet alleen hierin ?
Ik vind dit ook zo lastig. Maar ik merk wel dat nu ze iets groter wordt hij echt wel betrokken met haar speelt. Maar ja... Hij laat haar ook iets vaker dan ik haar gang gaan. Waarom niet zegt hij dan. Zij is blij en ik ook. Wie zitten we dan in de weg? Wel hebben we de afspraak dat als er iets is hij niet door moet gamen "vanwege scores of het online spel in een team". Dat was eerst nog wel eens anders... En dat maakte me dan woest!
Dat gaat nu gelukkig beter.
Ik heb me er maar bij neergelegd met het idee dat ze niets tekort komt en hij zielsveel van haar houdt en dat ook vaak laat zien en voelen aan haar. Er steeds mee bezig zijn en me opvreten kostte me onnodig veel energie en kwam de sfeer niet ten goede.
Wij hebben samen wel de afspraak dat ze minimaal een keer per dag lekker mee naar buiten gaat (even lunch halen of rondje park of eendjes voeren ofzo). Ook omdat het goed is voor onszelf vanwege het thuiswerken
Ik vind dit ook zo lastig. Maar ik merk wel dat nu ze iets groter wordt hij echt wel betrokken met haar speelt. Maar ja... Hij laat haar ook iets vaker dan ik haar gang gaan. Waarom niet zegt hij dan. Zij is blij en ik ook. Wie zitten we dan in de weg? Wel hebben we de afspraak dat als er iets is hij niet door moet gamen "vanwege scores of het online spel in een team". Dat was eerst nog wel eens anders... En dat maakte me dan woest!
Dat gaat nu gelukkig beter.
Ik heb me er maar bij neergelegd met het idee dat ze niets tekort komt en hij zielsveel van haar houdt en dat ook vaak laat zien en voelen aan haar. Er steeds mee bezig zijn en me opvreten kostte me onnodig veel energie en kwam de sfeer niet ten goede.
Wij hebben samen wel de afspraak dat ze minimaal een keer per dag lekker mee naar buiten gaat (even lunch halen of rondje park of eendjes voeren ofzo). Ook omdat het goed is voor onszelf vanwege het thuiswerken
Helemaal eens met CFK. Een momentje voor jezelf of even gamen of schermtijd is prima, maar er moet ook tijd zijn voor je kindje. Dus samen kletsen, boekjes lezen, rollen met de bal, gewoon even gek doen (mijn man vond het leuk om altijd met ze te stoeien en ze te laten schaterlachen en gooide ze in de lucht toen m'n dochters nog baby waren) En inderdaad elke dag even wandelen en binnenkort lekker fietsen als je kindje 2/3 maanden ouder is. Eigenlijk tussen alle slaapjes door wel iets leuks ondernemen en ze aandacht geven.
Ondertussen zijn m'n dochters 4 en 2.5 en mijn man heeft ook nog steeds een papadag. De meiden vinden het super leuk, hij geeft ze op een heel andere manier aandacht als ik. In huis doet hij geen grote dingen, maar dat hoeft van mij ook niet. Wel kookt hij sowieso die dag en doet boodschappen en zorgt dat er opgeruimd en gestofzuigd is voordat ik thuis kom.
Ik zit ook echt geregeld wel even een achter m'n telefoon als de kinderen wakker zijn. Of kijk heel soms een half uurtje serie op Netflix als ze lekker spelen. Maar ik zou her heel lastig vinden als mijn man dus eigenlijk continu achter een scherm zou zitten met de kinderen erbij, onbewust krijgt jouw kindje zo al heel veel schermtijd binnen en prikkels die hij nog helemaal niet hoeft te zien op zijn leeftijd! Hij leert zo al dat tv/gamen etc leuk is, groeit er al iets teveel mee op als je het mij vraagt.. het zou mij ook zeker storen, ik vind jouw mening hierin echt niet gek.
En ja, het wordt waarschijnlijk leuker voor je man als je kindje ouder wordt, maar ook lastiger omdat je kindje minder zal slapen, meer aandacht nodig heeft en wilt dat papa meespeelt en aandacht geeft aan hem. Dus het gaat ook echt meer van je man vergen en hele dagen gamen kan dan gewoon echt niet meer, al vind ik dat je dat met een baby dus ook echt niet kan doen. Zo geef je toch echt niet het goede voorbeeld aan je kind .
Ondertussen zijn m'n dochters 4 en 2.5 en mijn man heeft ook nog steeds een papadag. De meiden vinden het super leuk, hij geeft ze op een heel andere manier aandacht als ik. In huis doet hij geen grote dingen, maar dat hoeft van mij ook niet. Wel kookt hij sowieso die dag en doet boodschappen en zorgt dat er opgeruimd en gestofzuigd is voordat ik thuis kom.
Ik zit ook echt geregeld wel even een achter m'n telefoon als de kinderen wakker zijn. Of kijk heel soms een half uurtje serie op Netflix als ze lekker spelen. Maar ik zou her heel lastig vinden als mijn man dus eigenlijk continu achter een scherm zou zitten met de kinderen erbij, onbewust krijgt jouw kindje zo al heel veel schermtijd binnen en prikkels die hij nog helemaal niet hoeft te zien op zijn leeftijd! Hij leert zo al dat tv/gamen etc leuk is, groeit er al iets teveel mee op als je het mij vraagt.. het zou mij ook zeker storen, ik vind jouw mening hierin echt niet gek.
En ja, het wordt waarschijnlijk leuker voor je man als je kindje ouder wordt, maar ook lastiger omdat je kindje minder zal slapen, meer aandacht nodig heeft en wilt dat papa meespeelt en aandacht geeft aan hem. Dus het gaat ook echt meer van je man vergen en hele dagen gamen kan dan gewoon echt niet meer, al vind ik dat je dat met een baby dus ook echt niet kan doen. Zo geef je toch echt niet het goede voorbeeld aan je kind .