Papa weinig aandacht voor baby

Super bedankt voor jullie fijne en lieve reacties! Het doet me goed dat veel van jullie het herkennen en dat ik niet de enige ben die zich hieraan ergert.

Ik had hetzelfde bericht ook op 24baby gezet en daar waren sommige reacties minder meelevend.. maar ook goed om verschillende meningen te lezen.

Ik ga het toch nog een keertje proberen te bespreken met mijn man. Hopelijk kunnen we een mooie middenweg vinden.

Nogmaals bedankt, ik voel me meteen al wat beter!
 
Ik herken het wel, mijn man zit ook graag te gamen. En anders filmpjes kijken op zn telefoon. Onze dochter kon zich in die tijd ook best goed vermaken. Tijdens slaapjes vond ik het niet erg. Maar kon me er toen wel flink aan irriteren dat hij aan het gamen was of tv keek oid, of zelfs half met haar speelde terwijl hij op zn telefoon bleef kijken, gewoon als ze wakker was. 
Hij zei dan dat ze toch blij was? Wat maakt het dan uit? 
En ik ben wel een beetje in het midden uitgekomen. Ik ben begonnen als moeder die geen seconde haar aandacht verloor. Maar in dat tweede half jaar spookten zijn woorden wel door mijn hoofd. Zou het echt kunnen, even mijn serie kijken terwijl zij onder de babygym ligt? Ik ging er dan wel naast zitten en reageerde goed op haar gebrabbel. Maar wat een ontspanning dat dat kon! Dat is maar een voorbeeld. 
En daarnaast deed ik wel veel huishouden terwijl ze op een kleedje naar me keek. Hoe is dat anders? Misschien meer om naar te kijken ofzo. 
Maar ik ben wel altijd oplettender gebleven in dat ze uitdaging nodig heeft. Samen dingen oefenen. En ook minimaal een keer per dag een uurtje naar buiten. Mijn man heeft daar nog steeds wel eens maling aan en dan word ik nog steeds wel eens boos. Want ze slaapt dan gewoon minder goed. Het is ook belangrijk, een beetje blootstelling aan de wereld. 
Aan de andere kant is mijn man na 1 jaar wel veel meer betrokken aan het spelen. Sinds ze dingen begrijpt, loopt, stoeit, praat enzo, kan hij er meer mee. 
Zo groeien we naar elkaar toe en leren we lessen van elkaar. En ik accepteer inmiddels dat ik de wat meer betrokken ouder ben. Ik zie ook een meisje dat gek is op haar vader en nu gewoon vraagt wat ze wil doen. Ze hebben echt een leuke band. Waaronder samen even met pappa's abbediening spelen (controller) ?
Mijn man heeft trouwens wel geregeld dat hij beneden kan gamen en dus niet steeds op zolder zit.
 
Online is er het een en ander te lezen over het bezig zijn op een scherm (of huishoudelijke klussen) en de effecten op de ontwikkeling en hechting van kinderen. Dit is 1 voorbeeld: https://www.bureaujeugdenmedia.nl/mobiele-beeldschermen-en-hechting-van-het-jonge-kind/
Er is relatief veel onderzoek naar gedaan.
Ik las overigens ook ergens dat het goed voor de ontwikkeling van een kind is dat het een uurtje alleen speelt per dag. Dat stimuleert onder andere de creativiteit. ?
Voorbeeld site: https://www.healthline.com/health/solitary-play#benefits
 
Ik heb me in het begin ook verbaasd over dat mijn man zo goed was in andere dingen doen als de baby wakker was. Maar hij heeft hem wel altijd genoeg aandacht gegeven, dus niet alleen maar als er iets was maar ook echt gewoon om met hem te spelen of te laten ontwikkelen. Dan ging hij even naast hem in de baby gym liggen of hij had hem opschoot en ging oefenen met dingen grijpen of met geluiden maken. Zelf gaf ik hem meestal meer aandacht, maar ik zat zelf eerder continu met m'n neus dr bovenop in het begin, iets met nieuwe moeder en uren naar je baby kunnen staren ;). Langzaam maar zeker ben ik er ook veel meer ontspannen in geworden. Want papa deed het precies goed zo bleek. Mijn zoon lijkt namelijk op z'n vader en wil ook af en toe gewoon met rust gelaten worden haha. We hebben nu dan ook een ontzettend makkelijk vrolijk ventje dat heel erg goed zelfstandig kan spelen. Waarschijnlijk mede hierdoor. Mijn man zei altijd laat hem maar z'n ding doen, hij vindt dit duidelijk leuk zo. Nu hij wat ouder is heeft hij het nog steeds en merk je echt dat hij soms gewoon even lekker z'n eigen ding wil doen. Als hij het dan beu is komt hij lekker zelf een knuffel of aandacht halen of roept hij dat we moeten kijken als we dat nog niet deden. Er valt nu sowieso ook meer te spelen met hem. Dan pakken we een boekje een boekje om te lezen of gaan we samen met de blokken aan de slag of doen we verstoppertje, of gaat hij lekker ravotten met papa.

Dus ik zou zeggen echt negeren of niet ook af en toe bijdragen aan de ontwikkeling, of altijd half afwezig zijn als je wel aanwezig bent, lijkt me niet handig. Maar af en toe een keer geeft niks. Maar verder is het ook zeker prima om ze af en toe lekker hun ding te laten doen. Worden ze ook niet slechter op meestal :)

Qua hechting heeft het in ieder geval ook hier geen verschil gemaakt. Papa is de leukste man in de wereld en hij is volgens mij even gek op ons allebei (misschien is papa zelfs nog wel ietsje leuker haha ?)

Verder zou ik altijd proberen dit soort dingen aan te kaarten bij je man. Als je het niet te verwijtend brengt kun je denk ik best dingen bespreekbaar maken. Soms verschil je gewoon van mening over opvoedtechnieken, dat hoort er ook bij. Als hij meteen begint te zuchten zou ik rustig blijven en alsnog aangeven dat je dit graag wil bespreken omdat je het belangrijk vindt. De toon doet het hem vaak. In ieder geval veel succes! :)
 
Herken deels wat je zegt. Mijn man heeft niks met kleine baby's, zegt hij ook en is ook zo hihi. Nu ze ouder zijn (3&1) speelt hij juist meer met ze dan ik dat doe.. Hoop voor je dat het bij jullie ook zo gaat e en bij trekt 
 
Terug
Bovenaan