Partner heeft moeite met huilende baby..


@gebruiker482178
Zeker, doe we ook! We hebben speciale voeding en dikken in met jhbpm ivm verborgen reflux. Verder heeft ze door de snelle bevalling last van haar wervels, lopen we voor bij de fysio. Ook willen we naar de osteopaat, maar dat moet even wachten want die zijn gesloten ivm de lockdown.
Zijn er zeker druk mee bezig ☺️☺️, dankjewel voor het meedenken!
 
Hoi mama, ook hier geen tips maar wel veel herkenning uit de eerste maanden van onze zoon, nu 2 jaar geleden. Gedeelde smart is halve smart, dus hopelijk vind je het fijn om te lezen dat je niet de enige bent en dat je hoort over een geval waarin het ook weer goedkomt.
We zijn nu een hecht en vrolijk gezinnetje, waarin we de zorg 50/50 verdelen, maar dat was in het begin wel anders. Mijn man kon ook niet goed tegen het huilen en werd er zelfs lichtelijk agressief van. Niet tegen ons of anderen hoor, maar dingen zoals tegen de muur aan slaan of met deuren smijten. Zo kende ik hem totaal niet. Ik had compassie met hem, ik zag hem worstelen met de situatie, maar ik irritieerde me tegelijkertijd ook groen en geel aan zijn onvolwassen gedrag. Ik wilde onze zoon niet te veel blootstellen aan die negatieve energie waardoor ik een groot deel van de zorg op me nam. Uiteindelijk ging het met de tijd beter. Toen na een aantal maanden het huilen minder werd, mijn man begon te wennen aan zijn nieuwe leven en het leven ook weer steeds meer een normale vorm aannam. Echt tips heb ik dus niet, alleen om het tijd te geven. Het is nogal een life changing event, een (huilende) baby in huis, het heeft even tijd nodig om alles weer een nieuw plekje te geven in deze nieuwe situatie.
Pas alleen wel op dat je er zelf niet aan onderdoor gaat, ik merkte dat de roze wolk waar ik zelf echt wel op zat in het begin, steeds grijzer werd. Omdat ik zo veel zorg op me nam en omdat ik me zo op zat te vreten over het gedrag van mijn man. Mijn ouders wonen in het buitenland en ik ben toen onze zoon 2 maanden was voor 2 weken naar hen toe gegaan. Dat gaf mijn man lucht en mij ook omdat ik uit de negatieve sfeer thuis weg was en nu lekker eventjes veel zorg kon uitbesteden aan mijn moeder. We waren allebei weer behoorlijk opgeladen na die 2 weken. Misschien kan jij straks ook iets vinden om even de impasse doorbreken?
Ik wil je heel veel succes wensen en veel liefde met je gezinnetje! Hopelijk gaat het snel beter en kunnen jullie gaan genieten met z'n vieren.
 
[quote quote=10408369]Hoi mama, ook hier geen tips maar wel veel herkenning uit de eerste maanden van onze zoon, nu 2 jaar geleden. Gedeelde smart is halve smart, dus hopelijk vind je het fijn om te lezen dat je niet de enige bent en dat je hoort over een geval waarin het ook weer goedkomt.
We zijn nu een hecht en vrolijk gezinnetje, waarin we de zorg 50/50 verdelen, maar dat was in het begin wel anders. Mijn man kon ook niet goed tegen het huilen en werd er zelfs lichtelijk agressief van. Niet tegen ons of anderen hoor, maar dingen zoals tegen de muur aan slaan of met deuren smijten. Zo kende ik hem totaal niet. Ik had compassie met hem, ik zag hem worstelen met de situatie, maar ik irritieerde me tegelijkertijd ook groen en geel aan zijn onvolwassen gedrag. Ik wilde onze zoon niet te veel blootstellen aan die negatieve energie waardoor ik een groot deel van de zorg op me nam. Uiteindelijk ging het met de tijd beter. Toen na een aantal maanden het huilen minder werd, mijn man begon te wennen aan zijn nieuwe leven en het leven ook weer steeds meer een normale vorm aannam. Echt tips heb ik dus niet, alleen om het tijd te geven. Het is nogal een life changing event, een (huilende) baby in huis, het heeft even tijd nodig om alles weer een nieuw plekje te geven in deze nieuwe situatie.
Pas alleen wel op dat je er zelf niet aan onderdoor gaat, ik merkte dat de roze wolk waar ik zelf echt wel op zat in het begin, steeds grijzer werd. Omdat ik zo veel zorg op me nam en omdat ik me zo op zat te vreten over het gedrag van mijn man. Mijn ouders wonen in het buitenland en ik ben toen onze zoon 2 maanden was voor 2 weken naar hen toe gegaan. Dat gaf mijn man lucht en mij ook omdat ik uit de negatieve sfeer thuis weg was en nu lekker eventjes veel zorg kon uitbesteden aan mijn moeder. We waren allebei weer behoorlijk opgeladen na die 2 weken. Misschien kan jij straks ook iets vinden om even de impasse doorbreken?
Ik wil je heel veel succes wensen en veel liefde met je gezinnetje! Hopelijk gaat het snel beter en kunnen jullie gaan genieten met z'n vieren.[/quote]

@maankindje

Precies dit inderdaad! Ik weet ook echt dat hij haar niks doet hoor, hebben ook gaten in kasten zitten hier ?. Inderdaad heel fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Ik weet ook echt dat het beter gaat worden en ik weet ook hoe goed hij kan zijn en hoe die "normaal" is. Het doet inderdaad zeker wat met de roze wolk.. We houden gewoon vol. Mocht het nog langer zo doorgaan dan heeft die misschien even ademruimte nodig ja. Dit wil ik hem dan ook echt wel gunnen, al ben ik dan wel van mening dat hij ergens anders heen mag gaan en niet ik met 2 kids ?. Sterke relaties moet je hebben met die kinderen he haha.
 
Ik ben een moeder van een lieve 11 maanden oude dochter. Ik ken ook het gevoel hier, doe alles flesjes, eten geven, in bad doen etc. 1 enkele keer doet hij een luier of speelt met haar op zijn stoel. En als ze huilt om iets word hij ook lichtelijk agressief in woorden dan voor de resr niet. Dan troost ik haar natuurlijk alleen op een geven moment heb ik zoiets van doe eens wat. Met haar spelen op de grond ofzo ipv gamen wat hij heel veel doet. Ik dacht dat ik de enige was maar (echt niet negatief bedoelt) gelukkig maar. Ik weet ook niet wat ik anders kan doen. Als ik er wat van zeg dan is het 1 dag goed en daarna terug bij af. Het is ook echt een goede vader hoor en heeft veel over voor haar. Maar inderdaad het moet wel 50/50 zijn :(
 
Toch fijn om te lezen dat er zoveel moeders zijn die dit ook zo ervaren, hier dus nog een! Ze is nu twee en halve maand en ik doe ook voor mijn gevoel alles. Hij noemt haar ook na 2 minuten ontroostbaar. Ik hou de hoop dat dit in de toekomst anders gaat worden. We hebben nog een zoontje van vijf en daar is hij echt fantastisch mee! Dus ik denk het komt wel, hou even vol. ?
 
Terug
Bovenaan