Partner overbezorgd.....

<p>Ons zoontje is inmiddels 10 maanden en het gaat eigenlijk super goed met hem. Hij groeit goed, eet goed, slaapt normaliter goed (nu even een minder fase) en het is een vrolijk mannetje. Een makkelijke baby en daardoor niks om je zorgen over te maken zou je zeggen..... Mijn vrouw is echter extreem overbezorgd. Na de bevalling is bij haar een postnatale depressie geconstateerd waarbij ze hele zware maanden heeft gehad. Beetje bij beetje is ze weer opgekrabbeld met therapie en medicijnen en na 6 maanden was ze weer zo goed als de oude. Dat ons zoontje een makkelijke baby is heeft ook zeker bijgedragen aan haar herstel. We hebben ook contact met een slaapcoach gehad en daardoor is ons zoontje ook overdag goed gaan slapen. Dit zorgde voor ''rust'' thuis. </p><p>Echter sinds ons zoontje 9 maanden is zijn de avonden en nachten heel onrustig geworden ivm de slaapregressie in deze periode met als gevolg dat ook mijn vrouw weer meer onrust heeft. Ze ziet veel beren op de weg, denkt bijvoorbeeld dat het altijd zo blijft en ziet geen verbetering voor zich. Ondanks bevestiging vanuit mij en onze slaapcoach dat het een periode betreft waar we even doorheen moeten overheerst de onrust bij haar. Deze onrust richt zich echt op het slapen, want toen onze kleine goed sliep van 6 tot 9 maanden was er niks tot weinig aan de hand.....Ze gaat nu via de huisarts kijken of ze ergens terecht kan om hiermee geholpen te worden. Het komt de algehele sfeer thuis ook niet ten goede, de spanning overheerst momenteel en de leuke momenten met de kleine worden overschaduwd door de stress. </p><p>Ik ben benieuwd of er hier wellicht ook vrouwen zijn die hier mee te maken hebben gehad en hoe jullie hiermee om zijn gegaan en hoe jullie wellicht zijn geholpen. Alvast dank voor jullie reacties.</p><p> </p><p> </p><p> </p>
 
Wat een vervelende situatie. Ikzelf heb niet in een dergelijke situatie gezeten al herken ik sommige delen bij je vrouw wel. Ons zoon heeft lichamelijk problemen gehad. Dat heeft mij in een soort ‘beschermmodus’ gebracht. Ik was ook heel zorgelijk, kon dingen ook uitvergroten. Schoot ook snel in de stress uit bezorgdheid. Wat mij toen hielp was mijn man die rustig en rationeel bleef. Blijf je vrouw steunen, ze komt van ver en heeft al hele mooie stappen gemaakt lees ik. Nu 1,5 jaar ongeveer na die hele ‘toestand’ van mijn zoon heb ik weer rust gevonden. Daarmee wil ik zeggen dat je uit waarschijnlijk ook tijd moet geven.  Goede actie dat je vrouw via de huisarts hulp verder zoekt. 
Probeer vooral ook met je vrouw te blijven praten. Hoor haar zorgen serieus aan, een luisterend oor/ steun is misschien al voldoende.
 
Mag ik jullie de tip geven om je door te laten verwijzen naar de POP-poli? Waarschijnlijk heeft je zoontje nu ook een periode van verlatingsangst. Als elke dingetje nu een trigger is voor je partner, dan is zeker hulp nog nodig.
Succes!
 
Ik herken me er ook in. Mijn zoontje is nu 22 maanden. Als ik terug kijk op de babyperiode was mijn wolkje ook erg grijs, ook vooral op de momenten van slaapregressies. 
Ik kan slecht tegen slaapgebrek en ik ben ook heel alert, ik word letterlijk overal van wakker en slaap dan weer lastig in. Door het opstapelende slaapgebrek word ik ook steeds minder gezellig, totdat ik weer op knappen sta. 
De laatste regressie was ook onwijs heftig voor mijn zoontje, en ook voor ons, maar voor mij persoonlijk minder heftig, omdat mijn hormonen wat meer in balans zijn. Nog steeds ben ik geen held wat betreft slaapgebrek.
Zelf heb ik het opgelost met supplementen, die ik al jaren slik en zorgen voor een balans in mijn hormonen. Wat ik slik is Teunisbloemolie, omega 3, monnikspeper en magnesium. De monnikspeper slik ik nu pas een half jaar ongeveer en dit heeft mij heel veel geholpen.
Reguliere artsen wuiven dergelijke oplossingen vaak weg en komen met reguliere medicatie, maar er is erg veel info over deze supplementen te vinden op internet. Misschien dat een natuurarts o.i.d. hier wel gehoor aan geeft. Maar ik zweer erbij! 
Daarnaast is voor mij het allerbelangrijkste: een goede nachtrust! Ik ga op tijd naar bed, als ik wakker word en me onrustig voel neem ik 2 paracetamol en ik slaap zo uren verder. Tussen de middag slaap ik een uurtje op de bank, als mijn zoontje op bed ligt. Dit zorgt er voor mij echt voor dat ik de leukste versie van mezelf kan zijn!
 
Pop-poli heeft mij goed geholpen tijdens de zwangerschap.  Maar daar laten ze je ook weer 'los' na de bevalling. Ik zou via de huisarts een goeie verwijzing naar een psycholoog oid vragen, en dan het liefste misschien eentje waar je voor IMH terecht kunt? Even Google raadplegen.
 
 
[quote quote=10445704]Pop-poli heeft mij goed geholpen tijdens de zwangerschap. Maar daar laten ze je ook weer ‘los’ na de bevalling. Ik zou via de huisarts een goeie verwijzing naar een psycholoog oid vragen, en dan het liefste misschien eentje waar je voor IMH terecht kunt? Even Google raadplegen.[/quote]
Dat klopt niet. De POP is er ook voor ná de bevalling
 
Dan is dat wellicht per ziekenhuis verschillend. Hier is het duidelijk voor zwangere vrouwen, en vrouwen met psychische problemen en een kinderwens. Ik werd na mijn bevalling nog zo'n 6 maanden via de POP begeleid, en ben elders verder gegaan
 
[quote quote=10445669]Mag ik jullie de tip geven om je door te laten verwijzen naar de POP-poli? Waarschijnlijk heeft je zoontje nu ook een periode van verlatingsangst. Als elke dingetje nu een trigger is voor je partner, dan is zeker hulp nog nodig. Succes![/quote]
Bij de POP Poli heeft ze 6 maanden haar behandeling gehad. Ze heeft daar weer contact mee opgenomen, maar die zien nu geen urgentie om verder te behandelen.
Ivm corona worden daar alleen de echte urgente gevallen opgenomen. Ze is doorverwezen naar de huisarts die weer voor een doorverwijzing naar een psycholoog kan zorgen.
 
Terug
Bovenaan