Periode na kraamzorg

<p>Momenteel heb ik nog kraamzorg en ik heb het beste getroffen. Ze is zo fijn mens en ik leer iedere dag zo ontzettend veel. Ik voel me helemaal veilig en kan in haar aanwezigheid de wereld aan. Nu houd de kraamzorg uiteraard bijna op en die gedachte vind ik zo eng. Want nu als het minder gaat wanneer zij weg is dan weet je dat zij weer komt en alles goed komt. Maar straks komt ze niet meer. Zijn er meer mensen die dit gevoel herkennen en hoe is het bij jullie afgelopen? Volgens mij is deze onzekerheid heel normaal #kraamtranen maar toch is bevestiging daarin fijn </p>
 
Zelf geen last van gehad maar hoor het wel vaak om me heen. Hoort er een beetje bij. Maar je bent een mama en je kan dit ook zonder kraamzorg. Het gaat allemaal vanzelf. Geen zorgen :)
 
Volgens mij hebben alle vrouwen dat wanneer ze een fijne kraamverzorgster hebben en zeker als het hun 1e kindje is. 
Bij mijn 1e heb ik gehuild omdat ze weg ging. Ik dacht echt dat ik het niet zonder haar kon, maar het is gelukt. 
Bij mijn 2e superblij dat dezelfde kraamzorg weer kon komen. Eventjes maar, daarna werd ze afgewisseld door een collega. Ook een fijne dame, maar minder grote klik. Die hebben we een dag eerder weg laten gaan. We redde het wel zonder haar. Kon ze een ander gezin helpen. 
 
Ik heb hetzelfde gehad. Een fantastische kraamhulp. De dag dat ze voor het laatst was, heb ik tranen met tuiten gehuild (lang leven de kraamtranen!;-)) ze deed zoveel voor ons en ik had zo een rust. Ik keek ook enorm op tegen het moment dat ik alles zelf moest doen.
Nu is mijn kleine man bijna 6 weken en ook zonder hulp is het mij (ons) heel goed gelukt. Als het teveel is, vraag je familie of vrienden om je wat te helpen met de huishouding of om even uitgebreid een keer te kunnen douchen.
Ook al lijkt het nu moeilijk, je kan het echt aan!
 
Goedeavond,
Heel herkenbaar. Ik had hetzelfde gevoel. Afgelopen maandag is mijn kraamhulp voor het laatst geweest. Ik had de laatste 2-3 dgn van de kraamweek ook het gevoel en de angst van hoe ik me dadelijk moet redden zonder haar. Allemaal spannend met een eerste kindje. Ik heb ook wat traantjes gelaten. Maar toen ze eenmaal weg was, ging het zijn gangetje wel. Ik weet op wie ik kan terugvallen mocht er iets zijn, dus dat geeft rust. Verder lekker genieten en je niet te druk maken, vertrouw op je moedergevoel. 
 
Goedeavond,
Heel herkenbaar. Ik had hetzelfde gevoel. Afgelopen maandag is mijn kraamhulp voor het laatst geweest. Ik had de laatste 2-3 dgn van de kraamweek ook het gevoel en de angst van hoe ik me dadelijk moet redden zonder haar. Allemaal spannend met een eerste kindje. Ik heb ook wat traantjes gelaten. Maar toen ze eenmaal weg was, ging het zijn gangetje wel. Ik weet op wie ik kan terugvallen mocht er iets zijn, dus dat geeft rust. Verder lekker genieten en je niet te druk maken, vertrouw op je moedergevoel. 
 
Zoooo herkenbaar dit! Ik had het zelf geschreven kunnen hebben.. 
Ik had ook (voor mijn gevoel) de allerbeste en liefste kraamhulp die ik maar kon wensen. Ze deed werkelijk alles voor ons en heeft vooral mij heel veel geleerd in een week tijd. Op de laatste dag heb ik inderdaad ook gehuild en dit naar haar uitgesproken dat ik het ontzettend spannend zou vinden. Ik dacht namelijk steeds als ze s'middags wegging, als het nu even niet gaat maakt het niet uit want morgen is ze er weer.. En dat moment dat ze er "morgen niet meer komt" was nu aangebroken. Ze heeft me gerustgesteld dat heel veel vrouwen dit voelen en dat ik het heus wel ging redden. Nou, ik kan je vertellen, ik heb er nooit meer aan teruggedacht! Evht waar, je bent sterker, slimmer en moediger dan je denkt! En als het even niet gaat, schakel dan (op tijd) hulp in van familie of vrienden. Wat je voelt is heel normaal, maar ook JIJ KAN HET!! 
 
Zoooo herkenbaar dit! Ik had het zelf geschreven kunnen hebben.. 
Ik had ook (voor mijn gevoel) de allerbeste en liefste kraamhulp die ik maar kon wensen. Ze deed werkelijk alles voor ons en heeft vooral mij heel veel geleerd in een week tijd. Op de laatste dag heb ik inderdaad ook gehuild en dit naar haar uitgesproken dat ik het ontzettend spannend zou vinden. Ik dacht namelijk steeds als ze s'middags wegging, als het nu even niet gaat maakt het niet uit want morgen is ze er weer.. En dat moment dat ze er "morgen niet meer komt" was nu aangebroken. Ze heeft me gerustgesteld dat heel veel vrouwen dit voelen en dat ik het heus wel ging redden. Nou, ik kan je vertellen, ik heb er nooit meer aan teruggedacht! Evht waar, je bent sterker, slimmer en moediger dan je denkt! En als het even niet gaat, schakel dan (op tijd) hulp in van familie of vrienden. Wat je voelt is heel normaal, maar ook JIJ KAN HET!! 
 
Terug
Bovenaan