Hallo mama's. Onze babies vormen langzaamaan hun eigen persoonlijkheid, dus het leek me wel leuk om deze met elkaar te delen. Het werd hier zo stil..
Aquafina lacht nog steeds naar alles en iedereen, maar ik merk ook dat ze soms heel stilletjes vanuit haar loopstoeltje de omgeving in zich op neemt. Soms, als ik gekke bekken trek, kan ze me heel serieus aankijken.. "doe niet zo gek mama!"
Laatst ging ik met mijn zus en Aqua een dagje uit met de trein. Op de terugweg had ze een flinke poepluier, maar ik had er net een lange dag op zitten en was erg moe. Nadat ik haar brommend had verschoond, zette ik haar op het tafeltje voor het raam, waarop ik naast haar neerplofte. Aqua deed toen iets heel liefs. Ze pakte met beide handjes mijn hoofd beet en trok me naar haar toe waarbij ik in twee grote bezorgde ogen keek. Daarop kreeg ik een grote hap van Aqua (oftewel een baby kus) en mijn moeheid was in een klap verdwenen!
Is het niet prachtig hoe onze babies onze stemming zo goed lezen en hierop kunnen reageren? Hoe is het met jullie December baby?
Aquafina lacht nog steeds naar alles en iedereen, maar ik merk ook dat ze soms heel stilletjes vanuit haar loopstoeltje de omgeving in zich op neemt. Soms, als ik gekke bekken trek, kan ze me heel serieus aankijken.. "doe niet zo gek mama!"
Laatst ging ik met mijn zus en Aqua een dagje uit met de trein. Op de terugweg had ze een flinke poepluier, maar ik had er net een lange dag op zitten en was erg moe. Nadat ik haar brommend had verschoond, zette ik haar op het tafeltje voor het raam, waarop ik naast haar neerplofte. Aqua deed toen iets heel liefs. Ze pakte met beide handjes mijn hoofd beet en trok me naar haar toe waarbij ik in twee grote bezorgde ogen keek. Daarop kreeg ik een grote hap van Aqua (oftewel een baby kus) en mijn moeheid was in een klap verdwenen!
Is het niet prachtig hoe onze babies onze stemming zo goed lezen en hierop kunnen reageren? Hoe is het met jullie December baby?