• Geef jouw mening zodat we Ouders van Nu kunnen blijven verbeteren! Het onderzoek is anoniem en het invullen van de vragenlijst kost ongeveer 7 tot 10 minuten. Onder de deelnemers verloten we 5 Bol.com cadeaubonnen t.w.v. 25 euro. Vul hier de vragenlijst in. Alvast bedankt voor de moeite om deel te nemen!

Peuter is gemeen

Daniek

New member
Hoihoi,

Vraagje of er dames/heren zijn die dit gedrag herkennen.

Mijn dochter van 3.5 is oprecht gemeen tegen mij. Ze zegt dagelijks 'ik vind jou niet lief' als mijn man en ik samen zijn dan moet papa alles doen, als ik haar uit bed haal dan is de toon meteen gezet. Ze doet boos, is chagrijnig en gemeen. Het is dus niet alleen op momenten dat ze iets niet mag van mij. Met eten mag ik niet naast haar zitten en ze kan me ook oprecht negeren. Als mijn man de deur uit gaat en ze wil iets dan ben ik oppeens wel lief en gaat het prima. Ik hoop dat het een fase is maar ik word er enorm onzeker en regelmatig ook verdrietig van! Ik lees overal dat je moet blijven benoemen dat je de peuter wel lief vind etc etc maar op sommige momenten kan ik het niet opbrengen als ze zo bewust gemeen doet. Ik ben naar mijn idee niet streng maar ik ben wel meer thuis dan mijn man die 5 dagen werkt en dus vooral voor de leuke activiteiten er is, maar of het daar echt mee te maken heeft?

Ik hoop op herkenning want t begint me langzaam op te breken

(Onze situatie is trouwens dat mijn man 5 dagen werkt, ik 2 en we hebben nog een dochter van 9 maanden)
 
Klinkt als jaloezie. Onze dochter had er ook flink last van, al toen ze nog wat jonger was. Papa moest weg, papa mocht mama niet aanraken, dat soort dingen. Ik heb naar haar toe heel duidelijk uitgesproken dat ik niet alleen van haar houdt, maar ook van haar papa. En dat ik het niet lief vindt, wanneer ze zulke dingen tegen papa zegt.
Moest ik wel een aantal keer herhalen, maar uiteindelijk accepteerde ze het wel.

De oplossing ligt in dit geval dus bij je man.
 
Mijn zoontje kan ook heel gemeen zijn tegen mij. Helaas heeft dat bij hem met overprikkeling te maken.

Vaak als ik hem van school haalde, draaide hij helemaal door in de auto, puur om te ontladen. Hij zat dan te schreeuwen, krijsen, schoppen. Ik heb zelfs meerdere keren gehad dat hij probeerde naar voren te klimmen om zo uit de rijdende auto te kunnen springen.

Gelukkig werd hij van de muziek wat harder en er niet teveel op in gaan meestal wel rustiger. Dat was voor mij ook fijn, dan bleef ik makkelijker rustig tijdens het auto rijden.

Soms lukte het niet om hem rustig te krijgen. Dan kwamen we thuis en was hij nog steeds boos, heel boos. Ik vroeg hem dan 3x netjes om de auto uit te komen, maar daar maakte hij een spelletje van. Op een gegeven moment was mijn geduld dan wel echt op en dan trok ik hem maar uit de auto en 'sleepte' ik hem aan zijn hand mee naar boven. Ik moest toch iets.

Buren hebben daar vaak commentaar op gehad helaas. Maar die hadden het eerdere verhaal natuurlijk niet meegekregen. Overigens heb ik hem nooit pijn gedaan gelukkig! Mijn exman heeft stukken meer moeite met dit gedrag en werd altijd heel boos op hem. Maar ja, dat gebeurde dan thuis, achter gesloten deuren waar niemand het zag. Overdag was hij aan het werk, dus iedereen zag alleen mij in actie.
 
Terug
Bovenaan