Peuter vaak ziek, Baby 4 maanden en erdoorheenzitten.

Hoi lieve ouders,

Ik wil positief beginnen en zeggen dat ik trots ben op mijn 2 lieve en gezonde kinderen. Mijn oudste is net 3 jaar geworden en mijn jongste is 4 maanden.

Het probleem begon 1,5 maand na de geboorte van mijn dochtertje. We kregen allemaal corona. Vervolgens bleef mijn zoontje keelontstekingen krijgen en nog steeds. Hij kreeg een angst voor onweer en hier weer EMDR therapie voor geregeld. Nacht na nacht gebroken nachten. Ziekenhuis bloed prikken 2x, kuurtje gekregen enz enz. We laten hem soms logeren. Hij gaat naar de opvang (als dat gaat), hij gaat soms naar opa’s en oma’s. En toch.. we zijn OP. Na 3 maanden is de puf om te dealen met de volgende zware nacht op. De adrenaline giert door mijn lijf als er weer eentje snachts huilt of roept. Ik ben niet depressief want zodra ik een halve dag op adem heb kunnen komen denk ik, oke het gaat weer een beetje. Maar dan hoeft er maar iets te gebeuren en ben weer terug bij af.

Ondertussen tips van alle kanten en het enige wat ik denk is. Ik ben er ZOO klaar mee. Want mn peuter kan lief zijn, dat doet hij bij anderen ook. Ik wil opstarten met werk en sta ziekgemeld. Ben 3 ochtenden geweest maar dan denk ik, wat in godsnaam doe ik hier!? Ik ben stikkapot. De ochtenden starten om 5. Elke dag hetzelfde gezeik. Ik haal er geen plezier meer uit.

Ik wil weer een week waar ik kan opladen, niemand ziek is, we niet constant op ons tandvlees lopen. Mij niet constant als een falende ouder zien. Meer ouders die dit herkennen? En hoe ermee om te gaan. Hoe niet constant uit je slof schieten.

 
Herkenbaar hoor! Ik heb een peuter van net 3 en een baby van 6 maanden (en nog een oudste van 6).
Gaat je peuter naar de opvang? Het helpt wel om hem een week thuis te houden om even echt te herstellen, geen nieuwe virussen erbij. Misschien allemaal even uitzieken en je eraan over geven dat het gewoon even een pittige tijd is, dus niet teveel doen overdag.
Terugkerende keelontstekingen is wel een reden om een keer naar de KNO te gaan. Bij mijn oudste hielden de slaapproblemen op toen ze buisjes kreeg toen ze 3 was. 
Kunnen jullie s nachts opsplitsen? Bijv je partner paar nachten naast je peuter laten slapen, zodat jij alleen de baby hebt? Pragmatisch mee omgaan werkt hier altijd het beste.
ik ben ook alweer aan het werk. En de ochtenden beginnen ook om 5u standaard. En nu hebben mn peuter en ik alweer een week buikgriep. Dit alleen maar om te zeggen, gedeelde smart is halve smart :) Het wordt echt beter. Het is niet leuk, maar je hebt er weinig controle over dus je ertegen verzetten leidt tot meer stress
 
Oh ja, en heel vroeg naar bed gaan. Ik ga vaak al om 8 uur. Ik weet nu bij de derde dat het leven over een jaar er weer heel anders uit ziet dus ik vind het niet meer erg. Helpt!
 
Zeker herkenbaar. Mijn tweede zit nog in de buik maar mijn zoontje heeft ook pittige tijden gehad met keel/amandelen ontstoken. Dat gaf eindeloos gillen. Je wil je kind troosten want het heeft het zo zwaar maar je bent op. 
Er zijn zoveel adviezen maar voor ieder kind werkt iets anders. En hoe kut ook, uiteindelijk is het een periode waar je doorheen zult moeten. Haal in ieder geval de druk van jezelf af. Dan maar een rommel ik huis, ziekgemeld staan, de kinderen wat vaker voor de televisie en dergelijke. Alles om te overleven. En blijf vooral hulp vragen en accepteren. 
Wat overigens voor ons werkte is gescheiden slapen. En dan afspreken wie de nachten doet en de ander staat in de ochtend op. Ben je vrij van de nacht dan slaap je met oordoppen in.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie snel in beter vaarwater komen.
 
Oja.. en vergeet niet dat je een goede moeder bent. Ook als je het even zwaar hebt of even niet goed hebt gehandeld. Het feit dat je erom geeft en kijkt naar hoe je het beter kunt doen maakt je al een topper. Slechte moeders interesseren dat niet 
 
Dat is het ook. Ik moet op een punt komen dat ik weer luchtiger denk erover. Van het hoort erbij, even volhouden. Alleen nu weer hoe kom je in die mindset. En inderdaad ook pragmatischer worden en minder emotioneel. 
 
Terug
Bovenaan