Lieve aanstaande mama's,
Ik moet even mijn hart luchten.
Ik ben sinds afgelopen vrijdag behoorlijk ziek. En achteraf terugkijkend al veel langer moe, dan logisch zou zijn voor mijn zwangerschappen (10 weken geleden zwanger geworden, miskraam gehad, nu weer 4 weken zwanger).
Sinds vrijdag heb ik zo nu en dan verhoging, Flinke gezwollen lymfeklieren overal, maar met name hele pijnlijke bulten op mijn hoofd (en die zijn het vervelendste want die belemmeren lekker doorslapen, omdat het enorm pijn doet.) Ik heb een milde keelpijn en hoeveel honger ik ook heb door mijn zwangerschap, ik heb totaal geen zin in eten. En ik ben dus zoooooooooooo verschrikkelijk moe. Ik was ook moe tijdens mijn vorige zwangerschap (de voldragen zw.sch. van mijn dochter) en toen dacht ik nog nooit zo moe te zijn geweest, maar dat was niets in vergelijking met wat ik nu voel. Maar door die pijnlijke bulten kan ik dus niet eens lekker slapen. En ik kan behalve paracetamol, die uiteraard niet werkt, ook nog eens niks innemen tegen de pijn.
Ik voel me zooooooooooooooooooo ellendig.
Enkele dagen geleden was ik nog euforisch door mijn zwangerschap, maar daar is niks van over. Er begint ons ook iets te dagen over de miskraam. En hoewel ik bang ben dat het nu weer misgaat, ben ik nog veel banger het vruchtje in mij aan te steken en te te mismaken. Ik heb gelezen dat dit kan.
Ik ga straks een afspraak maken met de dokter met de vraag of er op pfeiffer geprikt kan worden, maar eigenlijk weet ik het antwoord al wel.
Ik voel me zo ziek en verdrietig en er is gewoon niets wat ik kan doen en dat maakt me nog veel verdrietiger en machtelozer. We hebben wel besloten het nu toch maar gelijk aan familie te vertellen, ze waren ook op de hoogte van de miskraam en nu vertellen we dit ook maar. Ik kan dit niet voor me houden. Morgen komt mijn moeder oppassen, omdat ik niet eens meer voor mijn eigen kind kan zorgen. Je kunt dan niet van me vragen dat ik al mijn zorgen voor me houd. En dat hoeft dus gelukkig ook niet.
Zeg me alsjeblieft of een van jullie iemand kent die een gezond kind gebaard heeft, terwijl ze pfeiffer heeft gehad in haar zwangerschap?
Groetjes,
Sandra.
Ik moet even mijn hart luchten.
Ik ben sinds afgelopen vrijdag behoorlijk ziek. En achteraf terugkijkend al veel langer moe, dan logisch zou zijn voor mijn zwangerschappen (10 weken geleden zwanger geworden, miskraam gehad, nu weer 4 weken zwanger).
Sinds vrijdag heb ik zo nu en dan verhoging, Flinke gezwollen lymfeklieren overal, maar met name hele pijnlijke bulten op mijn hoofd (en die zijn het vervelendste want die belemmeren lekker doorslapen, omdat het enorm pijn doet.) Ik heb een milde keelpijn en hoeveel honger ik ook heb door mijn zwangerschap, ik heb totaal geen zin in eten. En ik ben dus zoooooooooooo verschrikkelijk moe. Ik was ook moe tijdens mijn vorige zwangerschap (de voldragen zw.sch. van mijn dochter) en toen dacht ik nog nooit zo moe te zijn geweest, maar dat was niets in vergelijking met wat ik nu voel. Maar door die pijnlijke bulten kan ik dus niet eens lekker slapen. En ik kan behalve paracetamol, die uiteraard niet werkt, ook nog eens niks innemen tegen de pijn.
Ik voel me zooooooooooooooooooo ellendig.
Enkele dagen geleden was ik nog euforisch door mijn zwangerschap, maar daar is niks van over. Er begint ons ook iets te dagen over de miskraam. En hoewel ik bang ben dat het nu weer misgaat, ben ik nog veel banger het vruchtje in mij aan te steken en te te mismaken. Ik heb gelezen dat dit kan.
Ik ga straks een afspraak maken met de dokter met de vraag of er op pfeiffer geprikt kan worden, maar eigenlijk weet ik het antwoord al wel.
Ik voel me zo ziek en verdrietig en er is gewoon niets wat ik kan doen en dat maakt me nog veel verdrietiger en machtelozer. We hebben wel besloten het nu toch maar gelijk aan familie te vertellen, ze waren ook op de hoogte van de miskraam en nu vertellen we dit ook maar. Ik kan dit niet voor me houden. Morgen komt mijn moeder oppassen, omdat ik niet eens meer voor mijn eigen kind kan zorgen. Je kunt dan niet van me vragen dat ik al mijn zorgen voor me houd. En dat hoeft dus gelukkig ook niet.
Zeg me alsjeblieft of een van jullie iemand kent die een gezond kind gebaard heeft, terwijl ze pfeiffer heeft gehad in haar zwangerschap?
Groetjes,
Sandra.