pfff, emotioneel en gestresst...

Neee, er is is gelukkig niets met mijn kleintje in mijn buik of mijn spelende dreumes erbuiten.
Maar toch voor ik me ontzettend emotioneel en heb ik stress.
Het heeft te maken met de verbouwing van de kinderkamer. Dochterlief krijgt een nieuwe kamer op zolder en baby-lief de babykamer.
Het plannen en materialen leveren loopt niet zoals gewenst en mijn man ligt over een paar weken even uit de roulatie door een kleine polsoperatie.
Ik weet rationeel dat alles best in orde komt, maar toch voel ik druk. Ik wil mijn dochter op tijd over hebben zodat ze niet het idee heeft dat ze plaats moeten maken voor de baby.
Na een druk, maar wel heel fijn, verjaardagweekend en een paar nachten wat korter slapen, merk ik dat ik nu gewoon emotioneel ben.
Ik heb de ruimte maar even genomen om het van me af te schrijven. Ik ga lekker thee zetten en mijn bedje in. Na een nachtje goed slapen (hoop ik) zie ik als het goed is e.a. minder moeizaam tegemoet,
Ben trouwens erg blij dat volgende week de yoga start. Ik geloof dat ik dat wel kan gebruiken......
Nou dit was mijn 'klaagzang'

groetjes
 
Ow meid toch. Gelukkig is er niets ernstigs aan de hand. Maar kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Ik hoop dat je vanacht een beetje goed geslapen hebt. Komt allemaal wel goed toch? Succes voor je man zijn polsoperatie. Hoe lang mag hij niets doen dan?
En als je van je af wilt schrijven, dat kan hier altijd hoor!

Liefs
 
Toch wel fijn dat het helpt om het van je af te schrijven. Tenminste, dat hoop ik.
Wat is het toch eigenlijk gek dat je stress veel meer voelt. Ik heb het ook hoor. Ik maak me al druk als iets niet loopt zoals het moet lopen. Gelukkig stelt mijn man me dan gerust en neemt hij het van mij over.

Het is ook makkelijk om te zeggen dat je je niet druk hoeft te maken, want dat doe je toch wel.

Succes met de operatie. Hopelijk is hij snel de oude.

Liefs,
Kim
 
hoi deetje,

je verhaal klinkt zoooo herkenbaar!!!! sinds april zijn wij al bezig met het krijgen van een dakkapel. nu is het zo dat we er een vergunning voor nodig hebben. opzich geen probleem zou je zeggen, maar nu zijn we 23weken verder en is er nog steeds geen vergunning en dus ook geen dakkapel!!! wel hebben we de babykamer veranderd en slaapt onze grote vent al een maandje in een 'groot' bed. maar ja zijn kamertje boven op zolder wilt maar niet vorderen. dus ik zit ook een beetje in de stres maar ja je kan er niks aan willen he? maar ik denk aan je en wil je veel succes wensen.

dikke kus inge
 
Ja ik ken dat ja, gelukkig is manlief van de week begonnen met sauzen van de kamer van Senne en kunnen we dan langzaam naar beneden gaan, maar als k me bedenk dat als de 2e net zo snel is als de eerste dat we dan nog maar 14,5 week hebben! :S Hellup!!!! Soms word je er zot van he van die hormonen en van de stress ervan!

Liefs Janne
 
Haha, fijn om te lezen dat iedereen last heeft van de ''nestel-stress'. Het zal allemaal wel door de hormonen komen maar is behoorlijk vervelend vind ik zelf! Ik zit nu al bijna vier weken verplicht thuis te zitten, dus iedereen denkt dat je dan niks hebt om je druk over te maken en lekker kan genieten van je zwangerschap, nou nee hoor! Het is super irritant dat ik voor alles afhankelijk ben van iemand anders! Ik begin nu te groeien, maar lol van het shoppen naar positiekleding heb ik niet, want het is een pijnlijke en vermoeiende bezigheid. Mijn auto ligt in de prak, maar politieonderzoek loopt voorlopig nog, dus naar geld kan ik voorlopig nog fluiten. En aangezien mijn auto onze enige auto was, zitten we dus zonder. De babykamer zijn we nog niet aan begonnen en wanneer we er aan kunnen beginnen, tja dat is nog maar de vraag. Pff kortom genoeg stress! En als je geen last van hormonen hebt, lijkt dit allemaal niet zo'n probleem, maar met een hoge dosis hormonen, tja dan zit je in de stress!
Zo haha, ik ook even mn klaagzang kwijt!
Kortom, zo herkenbaar dit dames!
Hihi, fijn zeg zo'n forum :)

Liefs,
Mar
 
we snappen je hoor. ik ben nog maar 25 weken ver en ik heb alles al klaar liggen. ik had ook zo'n haast en onrust om alles op tijd af te hebben.

die gevoelens zijn normaal. gewoon uiten en jezelf verwennen.

x jessica
 
Het is begrijpelijk hoor die stress.

Wij zijn ook net van start gegaan met de babykamer maar als ik eraan denk wat er nog allemaal moet gebeuren vraag ik me nu al af of alles op tijd af komt.

Uiteindelijk komt het allemaal goed.

Succes met de polsoperatie van je man, hoop voor jullie dat ie snel hersteld.

Maak je niet te druk!

Liefs Cindy
 
Terug
Bovenaan