Pfff, wat een rot dag.

De titel is nog zacht uitgedrukt. Ik moet mijn verhaal kwijt. Mijn man is in februari/maart helemaal door de mangel gehaald door de cardioloog ivm vage klachten van benauwdheid en pijn op de borst. Maar ze konden niets vinden, alles was goed.
Vanochtend had hij sinds lange tijd dezelfde klachten, maar hij was toch maar gaan werken. Zijn hart was in orde toch. Maar hij voelde zich steeds beroerder worden en uiteindelijk heeft een collega hem toch maar naar de zaak gebracht waar hij met onze auto langs de huisarts is gegaan. Daar werd een hartfilmpje gemaakt en het was helemaal niet goed.
Ik mijn vader gebeld, die woont vlakbij, die heeft op de meiden gepast en met mijn man naar het ziekenhuis. Inmiddels was zijn hartslag echt torenhoog. Met pieken tot wel 244 slagen per minuut. Met medicijnen ging het niet omlaag. Daar sta je dan. Pfff, begin weer te huilen.
Uiteindelijk hebben ze met cardoversie, dat is een schok onder narcose, zijn hartslag weer normaal gekregen. En ging het weer goed. Hij heeft ook geen hartschade opgelopen. Daar waren ze eerst wel bang voor. Nu maar hopen dat het niet terug komt. Morgen gaat de cardioloog overleggen hoe verder.
 
Jee meid, wat schrikken. Niets zo erg als er iets in je gezin gebeurt!
Ik wens jullie heel veel sterkte en praat hier maar lekker van je af.

Heel veel liefs Irene
 
Terug
Bovenaan