A
Anoniem
Guest
Hallo dames,
aanstaande donderdag moet ik weer beginnen met werken.
Ik zie er erg tegenop. Heb er totaal geen zin in.
Het bevalt me zo goed hier thuis met mijn meisje. Ik geniet van ieder moment met haar. Het word ook steeds leuker. In het begin van mijn verlof toen mijn dochter ongeveer zes weken oud was zag ik hier nog niet zo tegenop. Toen leek het me nog wel leuk om weer aan de slag te gaan, maar nu! Als ik er aan denk moet ik al huilen..
Ik had dit van te voren echt nooit gedacht. Het leek me natuurlijk geweldig om een kindje te krijgen maar dat het zo leuk is en alles op z'n kop zet had ik niet verwacht.
Ik heb op het werk ook altijd gezegt dat ik zowiezo weer wilde gaan werken maar dat is nu helemaal anders. Daar weten ze nog niets van mijn twijfels.
Nu hebben we de luxe dat ik niet perse hoef te werken dus ik zit er serieus aan te denken om helemaal te stoppen met werken maar misschien moet ik het ook een kans geven. Ik zal twee dagen moeten werken en weet zeker dat ik mijn meisje enorm ga missen. Mensen om mij heen zeggen allemaal dat het goed is om weer aan de slag te gaan, dat je ook iets anders moet hebben dan de zorg voor je kind, sociale contacten blabla...Nu werk ik heel zelfstandig dus voor de sociale contacten hoef ik het ook niet echt te doen. Ik weet het niet....
Hoe gaat dit bij jullie? Als je de keuze had om niet te hoeven werken wat zouden jullie dan doen?
Groetjes Joy
aanstaande donderdag moet ik weer beginnen met werken.
Ik zie er erg tegenop. Heb er totaal geen zin in.
Het bevalt me zo goed hier thuis met mijn meisje. Ik geniet van ieder moment met haar. Het word ook steeds leuker. In het begin van mijn verlof toen mijn dochter ongeveer zes weken oud was zag ik hier nog niet zo tegenop. Toen leek het me nog wel leuk om weer aan de slag te gaan, maar nu! Als ik er aan denk moet ik al huilen..
Ik had dit van te voren echt nooit gedacht. Het leek me natuurlijk geweldig om een kindje te krijgen maar dat het zo leuk is en alles op z'n kop zet had ik niet verwacht.
Ik heb op het werk ook altijd gezegt dat ik zowiezo weer wilde gaan werken maar dat is nu helemaal anders. Daar weten ze nog niets van mijn twijfels.
Nu hebben we de luxe dat ik niet perse hoef te werken dus ik zit er serieus aan te denken om helemaal te stoppen met werken maar misschien moet ik het ook een kans geven. Ik zal twee dagen moeten werken en weet zeker dat ik mijn meisje enorm ga missen. Mensen om mij heen zeggen allemaal dat het goed is om weer aan de slag te gaan, dat je ook iets anders moet hebben dan de zorg voor je kind, sociale contacten blabla...Nu werk ik heel zelfstandig dus voor de sociale contacten hoef ik het ook niet echt te doen. Ik weet het niet....
Hoe gaat dit bij jullie? Als je de keuze had om niet te hoeven werken wat zouden jullie dan doen?
Groetjes Joy