Pijnbestrijding bij bevalling gehad?

Omdat ik een spoedkeizersnee heb gehad ben ik onder volledige narcose geweest tijdens de bevalling heb ik dus  niet om pijnbestrijding hoeven te vragen.

De dagen dat ik nog in het ziekenhuis heb gelegen heb ik wel pijnbestrijding gehad door middel van morfine.
 
Hoi,

Ik heb 2 nare bevallingen gehad. De eerste eindigde na dagen weeen... wee opwekkers... een prik met pijnstilling die niet hielp... uiteindelijk in een vacuum bevalling.   Helaas ging dit ook erg moeizaam. Na een knip... een dokter die op mijn buik drukte en een andere arts die tussen mijn benen "hing" met de pomp, kwam na heeel veeel pijn...getrek en geduw onze zoon ter wereld. Ik was bont en blauw en mijn zoontje erg misselijk en had een hersenschudding,
Ik heb gezworen dit nooit meer te doen. Maar toch... naar een kleine jaar was ik toch weer zwanger! Door mijn slechte 1e bevalling moest ik nu in het ziekenhuis bij de gyn bevallen. Van te voren afspraak gemaak t dat ik een ruggenprik mocht krijgen. En dat ze optijd zouden ingrijpen (keizerssnede) Als het weer uit de hand dreigde te lopen.
Na een nacht en een dag weeen, vertrokken we savonds naar het ziekenhuis. Jippi al 7 cm! Het was erg druk, dus we hadden geen gyn maar de verloskundige van het ziekenhuis. Zij dacht dat ik al snel volledige ontsluiting zal hebben en achte een ruggeprik niet nodig. Ik was al zo ver heen, dat ik er in mee ging. Helaas werden de weeen na het breken vd vliezen zo heftig, en de ontsluiting ging zo traag, dat ik toch om pijnstilling vroeg. De verloskundige wilde geen ruggeprik regelen. Volgens haar zal het echt snel gaan (NOT!) Dus i kkreeg een infuus met pomp met pijnstillers die ik zelf kon bedienen. Jammer genoeg had ik een vewrloskundige die haar dag niet had. Na 7 (!) pogingen en vele weeen later had ze eindelijk het infuus zitten. Het haalde de scherpe randjes van de pijn af, maar ik raakte er van, van de wereld. Ik vergat te ademen en ik had nog maar een onderdruk van 36! Helaas was ik niet de enige die aan het bevallen was dus was er weining tijd voor mij. Het infuus sneuvelde... ik kreeg, ondanks mjn 10 cm ontsluiting geen pers drang. EINDELIJK haalde de verloskundige er een arts bij. Die maakte een echo en zag dat de baby veel te hoog zat en verkeerd lag. Dus met met spoed werd ik naar de ok gereden voor een keizersnede. Van de ruggeprik voelde ik niets. Ik kreeg weer een mooie zoon. Maar ben zwaar teleurgesteld over de verloop van de bevalling.
 
Van onze eerste zoon ben ik thuis bevallen zonder pijnbestrijding. De bevalling vond ik goed te doen en had ook geen pijnbestrijding nodig.
Van onze tweede zoon ben ik in het ziekenhuis bevallen. Hij lag niet meer ingedaald bij de bevalling. Nadat hij op zijn plek was geduwd belandde ik in een weeënstorm die niet op te vangen was. Ik zou pijnbestrijding krijgen dmv een prik in mijn been, had toen 6cm. Echter een heftige wee later ging de gyn toch eerst nog toucheren en bleek ik inmiddels 8 cm te hebben.  Pijnbestrijding kon niet meer,  20 min. later is onze zoon geboren (waarvan 14 min. geperst).

Uiteindelijk dus geen pijnbestrijding gehad. Gelukkig deed de gyn er hier in elk geval niet moeilijk over. toen ik erom vroeg waren ze meteen bereid die te geven.

Groetjes,
Susan
 
Hoihoi,

Ik lag in het ziekenhuis voor een 24 uurs urine, omdat ze me verdachten van een beginnende zwangerschapsvergiftiging. Ik was toen 40 weken.
Ik kreeg 's morgens opeens om de 5 minuten krampen, dacht dus dat het begonnen was. Volgens het CTG apparaat niet en ik had ook nog geen ontsluiting. Na 24 uur en een hele slechte nacht verder, had ik eindelijk een paar cm ontsluiting. Omdat ik dus nauwelijks geslapen had en de weeën (die nog steeds hetzelfde aanvoelde) niet goed opgevangen kreeg, kreeg ik een morfine-infuus wat ik zelf kon bedienen. Dit had totaal geen effect bij mij.
Ze begonnen toen over de ruggeprik; deze wilde ik liever niet. Wilde graag na de bevalling z.s.m. naar huis. Maar aangezien mijn dochtertje in het vruchtwater had gepoept en ik met een verhoogde bloeddruk zat, zat dat er toch niet in.
Dus de ruggeprik laten zetten, dit was erg vervelend, daar ik moest zitten en ik mijn weeën zo niet kreeg opgevangen.
Toen hij eenmaal gezet was, was het wel een hele verademing.
Maar ik was nog niet goed en wel terug op verloskunde, toen de verpleging zei dat ik niet moest persen. Ik was me daar niet bewust van; had alleen wat druk op mijn stuitje.
Bleek dus volledige ontsluiting te hebben en onze kleine meid was al op weg naar de buitenwereld. Kon de ruggeprik weer uitgezet worden.
En binnen een half uur was onze dochter Evy geboren.
Toen zij eenmaal op mijn buik lag, was alles vergeten.

Groetjes Iris mv Evy 16-05-08
 
Hej!
Oef, heftige vraag. Ik heb juist moeten pleiten voor géén pijnbestrijding! (Ja, wat je maar wilt he, ha,ha,ha). Hier in Zweden is het gewoon om in elk geval het lachgasapparaat aan te hebben staan, dit bedien je dan zelf vanuit je bed. Allerlei vormen van pijnbestrijding worden je aangeboden, accupunctuur bijv. ook. Daar onze jongens zonder pijnbestrijding zijn geboren, wilde ik Linde ook graag 'gewoon' laten komen en op Moeder Natuur vertrouwen. Als ik het niet zou trekken zou ik altijd nog aan de acup.-lachgas kunnen. De ruggenprik wilde ik zowiezo niet. Ik was juist zo blij, dat het medische vd zwangerschap eraf was, omdat ik aanvankelijk een keizersnee kon verwachten (stuitligging Linde). Toen ze eenmaal zelf gedraaid was, werd alles een normaal verhaal, dus ik wilde de bevalling daarom ook normaal laten verlopen als er geen complicaties waren uiteraard. Dus.... ik sta in de archieven als een zeldzaam exemplaar zonder pijnbestrijding. je wordt hier dan als held gezien, maar zo voel ik dat echt niet. Het deed vreselijk zeer, ik had nauwelijks op te vangen weeën en Linde bleef maar 'hoog' zitten. Al met al wel vlot verlopen en na 6 uur pijn was ze er in 1 minuut persen..... oef.... wel erge naweeën gehad, vreselijk zelfs. Daar had ik graag iets voor willen hebben, maar ja, oen die ik was, ik durfde er 's nachts niet om te vragen..... dus ik kreeg fijntjes op mijn mieter de volgende morgen ha,ha,ha. Meteen een warmtekussen gekregen, zalig!!! Maar ach, alles is goed gegaan en we zijn alweer een half jaartje verder bijna!!! Liefs Pippi
 
Terug
Bovenaan