pijnbestrijding bij bevalling

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Meiden,

Ik word er al angstig en paniekerig van als ik eraan denk.. pijnbestrijding. Ik moet er echt niet aan denken en wil het ook echt niet bij mijn bevalling.. hoe zo'n pijn ik ook heb. Maar dat word voor mijn gevoel maar door weinig mensen begrepen. Het klinkt misschien ook wel gek.

Hoe denken jullie er eigenlijk over?

Groetjes Rosan
 
Ik ben er ook nog niet uit, hoor.
Daarbij heb ik 2 zussen die inmiddels al 5 en 3 kindjes hebben, en daar viel het allemaal erg mee bij de bevallingen. Ik denk dat het dus wel los zal lopen....

Ik ga in het ziekenhuis bevallen (omdat het ziekenhuis te ver bij ons huis vandaan is naar mijn zin), dus ik kan altijd nog een tijdje in bad gaan zitten daar, als het nodig is :).
Waarschijnlijk blijft het daar wel bij, maar ja, je weet nooit natuurlijk.

liefs
 
Ja moelijk he! Ik denk dat als je eraan denkt, zeg maar je gedachte verzet naar die kleine dat dat al enorm helpt.
Want die kleine heeft het pas zwaar, die moet ook helemaal samengeperst worden om eruit te komen.

Mocht ik nou toch naar het ziekenhuis moeten, en echt helse pijnen hebben, dan liever lachgas ofzo dan een ruggeprik. Z'n alternatieve optie, zoals een doula, hypnotherapie etc, is me te zweverig.
Het gaat erom dat wij genoeg ontspannen zijn zodat we het juiste hormoon aanmaken. Wat dus daarbij belangrijk is, is dat als je kerel ongerust is jij het ook wordt en je dus niet genoeg hormoon aanmaakt. Dit hormoon (vraag me niet hoe het heet) zorgt dus voor pijnbestrijding wat je eigen lichaam aanmaakt.

Ach we zullen zien hoe het loopt, je kan je toch niet op alles voorbereiden
 
Vòòr mijn eerste bevalling dacht ik er net zo over als jij, Rosan! Gen pijnbestrijding en zelfs niet in het ziekenhuis, ik wilde dit eerste kindje zo graag lekker thuis, 'au naturel', in mijn eigen omgeving ter wereld brengen....
Je voelt m aankomen: da's niet helemaal gelukt. Na een helse bevalling van een uur of 10 en ruim 1 uur persweeen, moest ik dus met volledige ontsluiting en die persweeen, in de auto naar het ziekenhuis (2 minuten rijden, maar toch...). Binnen 20 minuten na aankomst, 3 persweeen en de vacuumpomp, werd onze zoon, een ruime 8-ponder op mijn buik gelegd. Gezond en wel, het ultieme geluksmoment.
Nu...3 jaar later, ben ik in verwachting van een tweeling, dus van een keuze om thuis of in het z'huis te bevallen is dit keer geen sprake. Wel heb ik dus nagedacht over pijnbestrijding en gezien mijn vorige ervaring, sta ik er zeer open voor! Vooropgesteld dat de baby's het goed doen, is het voor hen ook heel prettig als mama enigszins fit uit de bevalling komt.

Iedere situatie en ervaring is weer anders, dus het is vooral belangrijk dat je je gevoel volgt, want jij moet het doen!

 
Hoi!

Ik wil het ook zonder pijnbestrijding proberen. Mijn 'angst' is vooral dat je er enorm dizzy van wordt of dat je paarse konijntjes voorbij ziet komen huppelen... Ik wil er gewoon 'bij' blijven en alert kunnen zijn. Maar ik laat het denk ik maar op het moment aankomen en als het niet wil, ben je denk ik blij dat er pijnbestrijding bestaat ;-) Maar mijn zussen (3 met 7 kindjes) hebben het allemaal niet nodig gehad, dus ik hou me daar ook maar een beetje aan vast...
 
hey,

ik ga wel in het ziekenhuis bevallen (mag vanwege mijn gewicht niet boven bevallen, en zie het niet zo zitten om in ziekenhuisbed in huiskamer te moeten bevallen...)
Maar ga er vooralsnog van uit dat ik geen pijnbestrijding wil. Merk dat ik er eigenlijk niet zo heel erg aan wil denken.
Je weet van te voren toch niet hoe pijn het gaat doen (iedere bevalling is anders) en hoe drukker je je maakt, hoe groter de kans op moeilijkheden. voorlopig lukt het me om rustig te blijven.
Maar ben zeker niet negatief! Als je het nodig hebt/wilt dan moet je het vooral doen!
Beter dan een helse bevalling waar je alleen maar negatief op terug kan kijken!

Liefs,

T
 
Ik zit nog in dubio....

Ik heb me voorgenomen om te kijken hoe de weeeen me bevallen zeg maar....
Aangezien ik een vrij hoge pijngrens heb.... zal het wel loslopen... maar wil de optie 'ruggeprik' zeker open houden!

Wil niet direct een ruggeprik, alleen als ik merk dat ik het niet an kan....

liefs
 
zoals ik er nu over denk zeg ik nee hoor dat wil ik niet.
heb 3 kids op de wereld gezet zonder waarvan 2 lekker thuis.
ik wacht af want je weet nooit hoe het loopt, de pijn vond ik meevallen en toen ik dacht ow dit hou ik niet meer vol kon ik al persen...
maar we wachten gewoon af, heeft toch geen zin om je er nu al druk om te maken.
liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan