Hoi Aicha,
Ik kan me heel goed voorstellen dat je niet weet wat je moet verwachten. Het is natuurlijk heel nieuw voor je. Dat geld ook voor mij. Ik ben 2 weken geleden bevallen van Kevin en voor mijn bevalling was ik ook heel onzeker en ik vond het ook erg eng. Je weet niet wat het is, je leest er veel over maar toch is het heel onbekend. Gewoon omdat je dit nooit hebt mee gemaakt. Ik was zowiezo van plan om in het ziekenhuis te bevallen, voor het geval dát... Dan heb ik alles bij de hand. En als ik het niet meer red of als er iets is, dan zijn er altijd middelen en deskundige mensen om je heen.
Tijdens de bevalling heb ik geen enkele minuut over pijnbestrijding gedacht. Gewoon, je bent er niet mee bezig. Het enige wat je dan wil, is je kind eruit. Je kracht is dan zo groot dat je graag in je uppie wilt doen. Maar in de laaste fase had ik het wel erg moeilijk. Ik had rugweeen. Ik kon niet zitten, staan of liggen. Het enige wat ik kon doen is over het bed hangen. Tegelijkertijd had ik ook persdrang, en die moest ik perse tegenhouden omdat het nog niet zo ver was. Toen heb ik geroepen dat ik iets wou hebben, maakte mij niet uit wat, ik moest iets hebben tegen de pijn. Maar ik was te laat, want ik had namelijk al 8 cm ontsluiting. Het zat niets anders op, om op me eigen krachten verder te gaan. Binnen no time was onze kleine Kevin geboren. Het was heftig, maar het was allemaal waard.
Misschien kan deze ervaring jou een beetje helpen?
Maak je niet te druk, geniet van je zwagerschap en van het mooie weer!
Liefs, Loekie & Kevin 29/05/2006