Ik heb ook de geboortetens en voor de rest laat ik het helemaal open. Ik beval toch in het ziekenhuis en mijn vriend weet dat hij misschien een anesthesist bij de kraag moet grijpen en naar de kamer moet sleuren, mocht ik het willen.
Ik denk dat ik het wel zo veel mogelijk zonder medicijnen wil proberen, uiteindelijk zijn er ook risico’s aan verbonden. Risico’s zijn vooral voor jezelf maar toch schijnen er ook effecten te zijn voor de pasgeboren baby. Ik vond deze site heel behulpzaam http://www.americanpregnancy.org/labornbirth/epidural.html (is wel in het Engels).
Maar aan de andere kant denk ik, als ik een gaatje moet boren bij de tandarts wordt er ook standaard een verdoving gezet, waarom zou ik nu wel alle pijn moet voelen.
In ieder geval neem ik in mijn geboorteplan op dat de klant (ik) koning(in) is tijdens de bevalling, dus als ik een ruggenprik wil, hemel en aarde verzet mogen worden om mij een ruggenprik te geven. Lijkt me vrij simpel toch, ik beval, ik zet een mens op deze wereld, dus ik bepaal.