Ik ben het met panini eens. Degene die bevalt, die heeft het voor het zeggen. Alleen weet je van tevoren niet hoe alles gaat lopen. Ik zorg dat ik weet welke mogelijkheden er zijn en dan zie ik het tijdens de bevalling wel. De vorige keer was ik zo moe, dat ik tussen de weeen door steeds heb geslapen. Hierdoor was ik heel ontspannen en maakte voldoende endorfine (zo heet dat hormoon toch?) om de pijn goed aan te kunnen. Zodra mijn vriend me los liet, raakte ik echter in paniek, dus adrenaline, dus pijn. Mijn pijnstilling is dus in ieder geval dat mijn vriend mij vasthoudt en verder zie ik het wel. Ik weet dat als ik hem zeg dat ik pijnstilling of wat dan ook wil, hij hemel en aarde zal bewegen om te zorgen dat ik het krijg. Dus dat is de enige eis die ik heb: hij moet erbij zijn!
