Pittige peuter

Herkenbaar hoor! Mijn dochter van bijna drie vond ik soms gewoon niet leuk meer. Dat ik echt blij was dat ze op bed lag. Dat ik haar echt naar mijn moeder bracht omdat ik haar zo pittig vond. Voor ons geldt ook wat hierboven wordt gezegd: sinds ze goed kan praten, gaat het beter. 


Wat ons ook heeft geholpen is begrip tonen op het moment van een uitbarsting. "Je voelt je even verdrietig en dat mag. Wil je even knuffelen met mama/papa?". En dan verdwijnt de bui soms als sneeuw voor de zon. Wij hebben een boekje gekocht: "de complete peuters en kleuters survivalgids voor ouders", en dat is echt een heel interessant boekje! Ik zou het echt aanraden, want het heeft onze dagen een stuk leuker gemaakt.
Ook de zwangerschap kan zeker een verschil maken! Mijn dochter vond het heel spannend toen ik zwanger was en wees mij ook heel erg af. Dit verdween toen haar broertje geboren was.
 
Mijn dochtertje was 2 toen haar zusje geboren werd en toen heeft ze ook veel buien gehad en negatieve aandacht gevraagd. Ook als er visite was. Wij lieten haar veel mee helpen met de baby. Zoals luier pakken, luier in de vuilnisbak doen enz. Ook had ze een pop zodat ze dingen na kon doen. Maar ze mocht ook helpen met beschuitjes uitdelen. Dus laat haar straks helpen, zodat ze zich niet vergeten voelt als jij druk bent met de baby. En leg alles uit wat je gaat doen. En als ik dr zusje bijv op bed ging leggen, liet ik haar een filmpje kijken beneden.

De verandering dat ze ineens een zusje had was niet makkelijk voor haar. Dit heeft echt wel 2 tot 3 maanden geduurd voordat het weer goed ging. Ze had ook moeite met de prikkelverwerking, wat zich uitte in veel huilen savonds als ze naar bed moest. Maar ook ineens overdag erg boos en overstuur worden. Volgens Google was/is ze hoog sensitief. Als je daar op zoekt zie je misschien wel overeenkomsten met hoe jou dochter doet en dan zie je ook hoe je ermee om zou kunnen gaan. Doordat wij wisten wat het was konden we de buien vaak voor zijn. En wat anderen ook zeggen, toen ze goed kon praten ging het ook alweer veel beter.
 
Terug
Bovenaan