Ik heb zoiets vervelend, hoop dat ik verstandige reacties krijg waar ik wat aan heb. Ik ben 22 weken zwanger van de 2e en alles gaat goed op klachten van bekekninstabiliteit na. Ik werk nog 3 dagen en heb een actieve dochter van bijna 5. Nou probeer ik t allemaal zo goed mogelijk te doen, maar ik kan plotsklaps heel nijdig worden. Het gebeurt meestal als ik heel moe ben (en pijn heb) of smorgens vroeg. Verbaal is het nog tot daar aan toe, ik kan ongenadig uitvallen naar mijn man, maar we kunnen het uitpraten. Maar als mijn dochter t op haar heupen heeft en ik al heel veel geduld heb getoond, is er net weer die druppel teveel en dus heb ik haar wel laatst een duw gegeven. En ook een keer een tik in haar gezicht. We schrikken alletwee heel erg, ik ga ook nooit door, praat t meteen met haar uit (bied excuus aan. leg uit waarom etc) maar snacht lig ik wakker en ik ben er hele dagen mee bezig. Nou maakt me dat niet uit (ik zie t als straf vor mezelf) maar ik wil t zo graag voorkomen! Ik voel t echt niet aankomen, anders liep ik wel de kamer uit. Ik ben zelf nooit geslagen en ben er ook geen voorstander van, maar t lijkt wel of ik iemand anders ben op dat moment. Ik wil wel alles doen om het te voorkomen. Wie herkent dit en wie heeft tips? Ik ben stapelgek op haar en haat mezelf er om.