als klein meisje droomde ik al om te trouwen en kindjes te krijgen.. een gezinnnetje was voor mij echt een droom... nu word die droom werkelijkheid... een wonder dat je mag zwanger worden en dan zo vlug.. we waren super blij dat we zo snel zwanger waren en een kindje krijgen wat het in mama's buik super goed doet..
maar wat had ik het me anders voorgesteld... lekker genieten van het zwanger zijn en het inrichten van de babykamer.. op zoek gaan naar leuke spulletjes.. de echo's en alles wat erbij komt kijken.. maar jammer genoeg kan ik weinig genieten van mijn zwangerschap... tuurlijk ben ik blij dat we een wondertje op de wereld gaan zetten want van ons samen is... maar ben wel klaar met het ziek zijn...
even iets doen en je wordt er weer 3x voor terug gepakt... misselijk.. overgeven.. krampen.. duizelig... 0x0 energie.. bekkenpijn... niet kunnen slapen... pijn in mijn benen zodat ik niet meer kan auto rijden en dus helemaal afhankelijk ben.. nee zo had ik het me niet voorgesteld.. mensen om je heen zeggen rustig aan doen.. geef er aan toe en het is nog maar even.. maar het valt me niet mee.. kwam er 2 weken geleden ook nog bij dat bij de groeiecho zijn niertjes een afwijking hadden.. dus heel de week ongerust geweest komen we week later bij gyn. bleek het allemaal wel meetevallen en we moesten ons niet druk maken.. na een hele uitleg bleek het idd allemaal goed te zijn we krijgen nu wel als ons manneke 2 weken oud is nog een echo voor extra controle om ons gerust te stellen dat is wel fijn
probeer maar aan 1 ding te denken en dat is dat ik over een maandje of 2 een klein jongetje in mijn handen heb waar ik nu al helemaal verliefd op ben.. ons wondertje
ik wilde dit even kwijt dat het me oplucht en er weer even tegenaan kan..
maar wat had ik het me anders voorgesteld... lekker genieten van het zwanger zijn en het inrichten van de babykamer.. op zoek gaan naar leuke spulletjes.. de echo's en alles wat erbij komt kijken.. maar jammer genoeg kan ik weinig genieten van mijn zwangerschap... tuurlijk ben ik blij dat we een wondertje op de wereld gaan zetten want van ons samen is... maar ben wel klaar met het ziek zijn...
even iets doen en je wordt er weer 3x voor terug gepakt... misselijk.. overgeven.. krampen.. duizelig... 0x0 energie.. bekkenpijn... niet kunnen slapen... pijn in mijn benen zodat ik niet meer kan auto rijden en dus helemaal afhankelijk ben.. nee zo had ik het me niet voorgesteld.. mensen om je heen zeggen rustig aan doen.. geef er aan toe en het is nog maar even.. maar het valt me niet mee.. kwam er 2 weken geleden ook nog bij dat bij de groeiecho zijn niertjes een afwijking hadden.. dus heel de week ongerust geweest komen we week later bij gyn. bleek het allemaal wel meetevallen en we moesten ons niet druk maken.. na een hele uitleg bleek het idd allemaal goed te zijn we krijgen nu wel als ons manneke 2 weken oud is nog een echo voor extra controle om ons gerust te stellen dat is wel fijn
probeer maar aan 1 ding te denken en dat is dat ik over een maandje of 2 een klein jongetje in mijn handen heb waar ik nu al helemaal verliefd op ben.. ons wondertje
ik wilde dit even kwijt dat het me oplucht en er weer even tegenaan kan..